Berło światła

Nefertari de Vesci zrobi wszystko, by uratować życie swojego chorego brata. Malachi jest dla niej najważniejszy i to właśnie wraz z nim tworzą niepokonany duet w kwestii odnajdywania zaginionych czy skradzionych obiektów sztuki. Właśnie dla niego godzi się przyjąć zlecenie od irytującego i zbyt pewnego siebie anioła. Zawiera z nim umowę dzięki której, po odnalezieniu berła światła, Azrael nie zabierze duszy Malachiego do królestwa umarłych i pozwoli mu żyć. W tym wypadku liczy się każdy dzień, bo śmierć jest coraz bliżej.

"Berło światła" wyciągnęło mnie z dołka i przywróciło radość z czytania. Ja tej książki nie przeczytałam, ja ją pochłonęłam. Kiedy wstajesz pół godziny wcześniej do pracy niż trzeba, tylko po to żeby poczytać, to znaczy że trafiła się prawdziwa perełka.
Od fabuły, poprzez ciekawostki z wydarzeń historycznych, które swoją drogą nie są tylko fikcją literacką, aż po samych bohaterów, to wszystko zapewniło mi niesamowite chwile i przeniosło między innymi do Egiptu. Relacja Nefertari i Azraela dostarcza tej historii pikanterii, a w czytelniku wywołuje szybsze bicie serca. Poszukiwania zaginionego berła, każdemu z nich ma przynieść inną korzyść, a każda chwila spędzona wspólnie zbliża do siebie człowieka i anioła.
Jeśli znacie i lubicie Iskrę Bogów autorki, to i "Berło światła" skradnie Wasze serca. Ja osobiście czekam z niecierpliwością na drugi tom, ponieważ zakończenie, mimo że przewidywalne, złamało mi serce i wywołało ogromny smutek....

Taris jest poszukiwaczką skarbów - w duecie ze swym pracującym z łóżka, śmiertelnie chorym bratem Malachim przeczesuje świat, by odnaleźć zaginione artefakty. Z takim właśnie zadaniem zgłasza się do niej Azrael, naburmuszony anioł. W zamian za uratowanie Malachiego, Taris ma odnaleźć Berło Światła - insygnium, które ma pomóc archaniołom w wydobyciu Atlantydy spod wody.
°
Początek ruszył z kopyta, a mnie pojawiały się przed oczami obrazy z ukochanego serialu z dzieciństwa: "Łowcy skarbów". Od razu stwierdziłam, że Taris będzie moją Sydney Fox. Tyle że niemal przez całą książkę oni GADAJĄ (albo przekomarzają, trochę na siłę). 100 pierwszych stron było super, potem przez 200 nudziłam się na całego i ostatnie 200 połknęłam dość szybko. Można więc powiedzieć, że książka jest nierówna.
°
Towarzyszy nam tu cała gama różnych postaci: ludzie, aniołowie, demony, dżiny, bogowie i każdy na pewno znajdzie swojego ulubieńca. Przesiadujemy w archiwach, podróżujemy między hotelami, ale mimo wszystko większość czasu spędzamy w Londynie, a ciepło Kairu pozostaje gdzieś daleko w tyle. Dopiero na sam koniec tam docieramy - i tutaj zaczyna się robić ciekawie.
°
Jeśli chodzi o bohaterów i potencjalne romanse: nie przemawia do mnie główna postać męska. Gdyby na początku książki jego relacja z Taris nie przebiegała w sposób wymuszenie zadziorny, byłoby lepiej, a tak - jest ok, ale mam nadzieję, że pojawi się ktoś inny.
°
Podsumowując, "Berło światła" nie zwaliło ...

„Berło światła” przypomniało mi dlaczego tak bardzo kocham fantastykę! Dlaczego tak bardzo kocham przenosić się do równoległych światów, gdzie bogowie i anioły są prawdziwe. Dlaczego tak bardzo kocham kibicować bohaterom, którzy biorąc pod uwagę jakąkolwiek logikę nie mają szans by skończyć razem.

Marah Woolf tym razem zabiera nas w podróż przez greckie wierzenia, a także zatopioną Atlantydę. Zaprasza nas do dołączenia do eskapady, której pozazdrościłby nie jeden fascynat starożytnych kultur, ale też zwykły laik, który chciałby przeżyć przygodę.

W historię tę wciągnęłam się już od pierwszej strony, a moje zaangażowanie wystrzeliło poza skalę. Od początku wiedziałam jak dużo emocji przyprawi mnie ta historia i jak bardzo będę ją przeżywać. Tak też się stało, a na koniec pozwoliłam sobie rzucić swoim egzemplarzem sfrustrowana, że na kolejny tom będę musiała poczekać kilka miesięcy.

Potrzebuję w swoim życiu takich książek, które sprawiają, że śmieje się, denerwuję, jest mi przykro, albo płaczę. Im więcej czytam, tym rzadziej na takie trafiam, ale „Berło światła” zdecydowanie jest taką pozycją.

Chyba już trzeci raz powtórzę, że potrzebuję drugiego tomu i chętnie zrobię to jeszcze ze sto razy o ile przyspieszy to proces wydawniczy. Zwłaszcza po tym zakończeniu, które mną wstrząsnęło (mimo, że poniekąd się go spodziewałam) jeszcze bardziej rozpaczam, że mówię po niemiecku, żeby dorwać się do tekstu wcześniej.

Chyba nikogo nie zdziwi...

Po trylogii Trzech Czarownicwiedziałam, że będę musiała sięgnąć po kolejną serię tej autorki.Berło Światłamusiało swoje odczekać, ale zbliżająca się premiera drugiego tomu, zmotywowała mnie, by wreszcie po nią sięgnąć.
Początkowo dość sceptycznie do niej podchodziłam, a po kilku pierwszy stronach miałam odczucie, że niestety, ale będzie odstawać od wspomnianej wyżej trylogii. Nawet nie zauważyłam, kiedy wciągnęła mnie w swoją historię. Czytało się ją przyjemnie, choć były momenty, w których miałam wrażenie, że nic się nie dzieje. Poszukiwania Berła Światła były przemyślane i dobrze zaplanowane przez autorkę. Bohaterowie pomału odkrywali kolejne tajemnice, chociaż nie za wszystkie pytania uzyskaliśmy odpowiedzi.
Mimo że pierwsza część nie zachwyciła mnie, uważam ją za przyjemną lekturę i chętnie sięgnę po kolejny tom.

Rewelacyjna książka. Zakończenie takie, że potrzebuję kolejnej części na wczoraj. Jest to moja pierwsza styczność z tą autorką, ale już teraz wiem, że nie ostatnie i zanim pojawi się drugi tom tej trylogii, sięgnę po jej poprzednie książki.

Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją książki dostępną na moim blogu:
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-berlo-swiatla-marah-woolf/

W Bostonie, w miasteczku o skomplikowanej przeszłości mieszka 24 letnia Nefertari de Vesci. Dziewczyna, która zajmuje się odzyskiwaniem skradzionych obiektów sztuki. Są to przedmioty, które powstały setki, a czasami nawet tysiące lat temu i zostały skradzione przez bogaczy, którzy nie zdawali sobie nawet sprawy z ich wartości. Jest raczej samotniczką. Jej najbliższą osobą jest brat, Malachim. Chłopak cierpi na dystrofię mięśni. Choroba, która stopniowo go wyniszcza, a ostatnio bardzo przyspieszyła. Życie dziewczyny odmienia się, gdy niespodziewanie zjawia się anioł śmierci. Od teraz jej świat to demony, anioły, dżiny oraz inne tajemnice postacie.

Azrael to najwyższy dowódca armii archaniołów, który nie starzeje się od 12 000 lat. To on wykreśla imiona ludzi z Księgi Żywych. W całym dość długim życiu był tylko raz zakochany. Czy będzie jeszcze w stanie oddać komuś swoje serce?

Archanioł odnalazł Nefertari ponieważ chciał by odnalazła berło, które zaginęło tysiące lat temu. Dziewczyna zgadza się pomóc pod warunkiem, że anioł śmierci nie zabierze ze sobą jej brata.

Książka chociaż nie jest cienka czyta się ją bardzo szybko. Od pierwszych stron wciąga. Należy do tych co chce się szybko przeczytać, by rozwiązać wraz bohaterami zagadkę zaginionego berła i nie tylko berła.

Autorka wspaniale wykreowała bohaterów, którzy potrafią dostarczyć wielu emocji. Moją ulubienicą została Nefertari, która posiada nie tylko wewnętrza siłę, a...

Lubicie książki o różnych wierzeniach?

Przyznam szczerze, że jak tylko zobaczyłam, że książka będzie dotyczyła Atlantydy i Egiptu to wiedziałam, że muszę koniecznie ją przeczytać. Mała ja z podstawówki chciała zostać archeologiem 🙈 więc nie mogłam przejść koło takiej książki obojętnie!

🔹Nefertari w młodym wieku traci rodziców w tragicznym wypadku. Wychowuje się wraz ze swoim bratem Malachim w bogatej rodzinie, która zawodowo zajmuję się wyszukiwaniem zaginionych skarbów. Pewnego dnia dostaje zlecenie od archanioła Azraela, aby znaleźć Berło światła. Dziewczyna chciałaby odrzucić nadchodzące wyzwanie jednak anioł znajduje odpowiednie argumenty, aby ją przekonać.

🔹Pierwszym plusem jaki wymienię jest sposób opowiadania historii. Uwielbiam gdy w książkach możemy poznać bieg wydarzeń z dwóch perspektyw. W tym wypadku mamy rozdziały Nefertari i Azraela. Nasi bohaterowie w swoich częściach książki oprócz ciągłej akcji skupiają się na wewnętrznych przemyśleniach, które w tej książce jak najbardziej mi pasują. Wreszcie dzięki temu widać, że bohaterowie nie są najmłodsi i działają przynajmniej według mnie adekwatnie do swojego wieku. W Berle Światła dostajemy bardzo ciekawą, niezwykle inteligentną i odważną główną bohaterkę. Oprócz niej mamy dużo przybocznych postaci, a każda z nich na tyle interesująca, że mogłaby dostać własną książkę, albo chociaż swoje rozdziały! Chętnie zobaczyłabym coś z perspektywy Seta i Horusa. Mam nadzieję, że się doczekam!
...