Exodus

Książka świetna i mam nadzieję, że to jeszcze nie koniec bo naprawdę bardzo polubiłam tę sagę i zżyłam się z jej bohaterami. To już trzeci tom o Wołyniu a mnie ciągle ta historia potrafi jeszcze poruszyć i wciągnąć na długie godziny, niestety, te nocne też. Tylko czemu tu jest tak dużo błędów stylistycznych i gramatycznych?! Ja naprawdę rozumiem i wierzę w istnienie zabłąkanych, pojedynczych chochlików drukarskich ale nie aż takich. Na temat korekty już się nie wypowiadam bo to się samo komentuje. Miałam dać 8, bo historia naprawdę jest warta tej oceny ale ta ilość błędów obniża jej poprzeczkę o jedną gwiazdkę w dół. Oby autorka wzięła te sugestie pod uwagę (nie tylko moje zresztą) i trochę lepiej dopilnowała i przyjrzała się pracy korektora w kolejnych tomach. Od czegoś on tam w końcu jest.

„Nie kieruj się żądzą zemsty (...) To nigdy nie przynosi ukojenia.”

Nigdy nie sądziłam, że będę czuć niedosyt po lekturze jakiejś książki historycznej. Jednak okazuje się, że jest to możliwe w przypadku Sagi Wołyńskiej Joanny Jax. Wszystko dlatego, że autorka genialnie oddaje tło historyczne i wspomina o rzeczach, o których rzadko się mówi. To dzięki niej można z innej perspektywy spojrzeć na wydarzenia, o których zapewne każdy z nas słyszał.

Tym razem czytamy o relacjach polsko-ukraińskich i rzezi wołyńskiej. Autorka zagłębia się w jej skutki i stara się nam przedstawić o co tak naprawdę w niej chodziło. Wszystko to robi za sprawą swoich cudownych bohaterów, których znamy z poprzednich części.

Są to prawdziwe postacie z krwi i kości, którym przyszło żyć w okrutnych czasach. Na codzień stają przed trudnymi wyborami i poświęceniami w imię dobra bliskich. Jednak są też tacy, którzy próbują ugrać jak najwięcej na własną korzyść. ich losy czytelnik śledzi z zapartym tchem i momentami sam zaczyna się zastanawiać jak sam zachowałby się w podobnej sytuacji.

Odnoszę wrażenie, że cała książka została napisana jeszcze ciekawiej niż poprzednie części i występuje w niej znacznie więcej zwrotów akcji. To sprawia, że „Exodus” będę pamiętać przez jeszcze bardzo długi czas. Tym bardziej, że poruszył we mnie wiele skrajnych emocji. Podczas lektury czułam wzruszenie, strach, zdenerwowanie, ale i nawet zdarzyło mi się na niej zaśmiać....

Książka "Exodus" jest trzecim tomem cyklu #sagawołyńska, a dla mnie - aż wstyd przyznać - było to pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Słyszałam wiele dobrego o książkach Pani Joasi, jednak wcześniej nie miałam okazji po żadną sięgnąć i postanowiłam to w końcu zmienić. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i z dużym zainteresowaniem, ja pochłonęłam ją wczorajszego ranka i nie mogłam się oderwać od lektury. Fabuła została nakreślona w bardzo ciekawy sposób, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani, to niezwykle autentyczne, prawdziwe postaci, które wręcz ożywają na kartach powieści. Historia ta przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Autorka w swojej powieści skupia się na relacjach polsko - ukraińskich i tragedii wołyńskiej, w bardzo realistyczny sposób obrazując to co działo się w tamtym okresie, książka ma bardzo bogate tło historyczne, co niezwykle mi się podobało! Znajdziemy tutaj ogrom bólu, cierpienia, bezradność, niebezpieczeństw, tajemnic, ale również miłość i przyjaźń, które zostaną wystawione na wiele prób, a bohaterowie będą musie...

Oto i trzecia część Sagi Wołyńskiej Joanny Jax zatytułowana "Exodus". Słowo to odnosi się do biblijnej Księgi Wyjścia, która opisuje wyjście Izraelitów z Egiptu, przejście przez Synaj i dotarcie do Palestyny.

Krwawa niedziela zrównała Orliczyn z ziemią a ci, którzy ocaleli, kolejny raz muszą zaczynać wszystko od nowa. Marta wybiera Lwów, Nadia okolice Łucka, a Marcel z Andrzejem wstępują do nowo powstałych oddziałów samoobrony na terenie Wołynia, stworzonych przeciwko oszalałym z nienawiści Ukraińcom z UPA. Nadchodzące lata to czas wielu zmian.

Autorka obiektywnie przedstawia relacje polsko — ukraińskie oraz koszmar Wołynia. Realizm w oddaniu tła historycznego zasługuje na duże uznanie. Od dawna wiadomo, że wszędzie są dobrzy i źli ludzie, i nie zależy to od rasy, religii wykształcenia czy majątku. Liczy się tylko to, jakim kto jest człowiekiem. Niebezpieczne bywają za to wszelkie skrajności i tych należy się wystrzegać. Tutaj kolejny raz utwierdzimy się w prawdziwości tych słów.

Pisarce udało się stworzyć więź między czytelnikiem a bohaterami, która sprawiła, że mocniej przeżywałam wszystko to, co ich spotykało: cierpienie, bezradność i strach.
Miłość i przyjaźń kolejny raz wystawione zostaną na próbę, a relacja między Nadią a Wissarionem jest niczym "never ending story".
Muszę wspomnieć o ogromnym faux-pas, jakim jest zmiana imienia żony Wiszy, która z Julianny w częściach poprzednich stała się tutaj Izabelą. Jak do tego doszło, nie w...