Wiosenne przebudzenie

Do czytania powieści Joanny Jax nie musi się nikogo zachęcać. Jeśli ktoś przeczyta jedną, na pewno sięgnie po następną. Autorka pomysłowo połączyła losy bohaterów z dwóch cykli i naprawdę świetnie jej to wyszło. Poza tym doskonale dobrane proporcje wątków obyczajowych i historycznych sprawia, że delektujemy się dobrą lekturą.

Duchy minionych lat krążą między nowymi bohaterami. Uwielbiam twórczość Joanny Jax, jest w tych książkach wszystko; miłość i nienawiść, przyjaźń, rodzina, praca i wreszcie historia, ta przez duże H. Polecam

"Wiosenne przebudzenie" to pierwszy tom cyklu "Duchy minionych lat".
Autorka przenosi nas w lata 70-te ubiegłego wieku.
W Polsce nastała era Edwarda Gierka, zagraniczne pożyczki oraz otwarcie na świat Zachodu.
Polska przechodzi ogromny rozwój gospodarczy, powstają nowe miejsca pracy, rozpoczyna się budowa Huty Katowice.
Rośnie podział na uczciwych i biorących "pod stołem".
Dla naszych bohaterów wojna to już odległa przeszłość. W dorosłość wchodzą w innym już świecie. Jednak czy duchy przeszłości dadzą o sobie zapomnieć?
W tle ogrom wydarzeń między innymi w RFN, zamach na izraelskich sportowców czy terror w Europie Zachodniej.
Nasi bohaterie wprowadzają nas w tamten świat, wraz z nimi poznajemy ich rozterki i problemy.
Mamy i tajemnicę z przeszłości , której odkrycie wciągało mnie z każdą kolejną stroną.
Autorka stworzyła świetny początek serii, z bogatych tłem historycznym. Nie wszystkie wydarzenia mnie interesowały, ale to wizja autorki i trzeba to uszanować.
Świetnie wykreowani bohaterowie, początkowo trudno było mi ich okiełznać.
Wraz z naszymi bohaterami jesteśmy w Katowicach, Warszawie, Londynie, Bejrucie, Niemczech.
Może wydawać się to istnym rollercosterem, ale chwila, moment i wsiąkamy w historie, które są świetnie napisane.
Autorka ma świetne pióro. Powieść jest dopracowana w każdym szczególe. Cały zarys historii, który u wielu z was przywoła uśmiech na twarzy.
To co bardzo mi się podobało czytając tę książ...

Pierwszy tom cyklu "Duchy minionych lat", choć tak naprawdę jest to tom nr 13. Myślę, że nie warto czytać, jeśli nie zna się poprzednich części.
Całość stanowią kolejno cykle:
Zemsta i przebaczenie,
Zanim nadejdzie jutro,
Prawda zapisana w popiołach,
Duchy minionych lat.
Wszystkie części czytane po kolei pozwalają na rozkoszowanie się tą historią i pełne zrozumienie wszystkich wątków.

Akcja tego tomu toczy się w roku 1972 i 1973. Główni bohaterowie to dzieci znanych z poprzednich części Szymka, Błażeja, Hanki, Alicji, Emila i Juliana.
Akcja jak zwykle wciągająca. Dużym atutem powieści są wydarzenia historyczne w tle. Dzięki temu, że bohaterowie mieszkają w różnych miejscach świata, a niektórzy z nich są korespondentami prasowymi, bierzemy udział we wszystkich ważnych wydarzeniach na świecie.
Polecam.