"Wydawało się, że nie istniały między nimi żadne tajemnice.."
Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały ciężkie życie. W nędzy, oparach gorzałki i w atmosferze ciągłych awantur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego miasta, by pożegnać swoją najlepszą przyjaciółkę Agnieszkę. Po pogrzebie z przykrością odczuwa, że nie jest tu mile widziana. Zostaje nawet wyproszona ze stypy przez męża Agnieszki, który na pożegnanie wręcza jej plik listów swojej żony. Zagubiona, nie rozumie, dlaczego przyjaciółka nie wysłała ich wcześniej, ale już pierwsze słowa listu ukazują, skrywane przez lata tajemnice. Zagłębiając się w lekturze odkrywa całkiem inny portret kobiety, która była jej tak bliska i sekrety, które odmienią jej życie.
Ta historia zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Dwie przestrzenie czasowe, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i poruszający obraz. Codzienna szarość życia, pełna decyzji, wyborów i doświadczeń ubarwiona została ognistą czerwienią emocji. Odcienie przyjaźni wyróżniają się intensywnymi i wyrazistymi barwami, a skrywane sekrety odznaczają się ciemną smugą niedopowiedzeń. Wojna jest tutaj tłem wydarzeń, ponurym, przygnębiającym, bardzo autentycznym.
Dwie ambitne dziewczyny, które uparcie chciały wyrwać się z bi...