Morze kłamstwa

Najbardziej męcząca część. Podtytuł "Morze kłamstwa" bardzo adekwatny. I Chyba właśnie te kłamstwa, niedomówienia, przemilczenia, niedopowiedzenia wpłynęły na moje znużenie cyklem. Czasy trudne i nieprzewidywalne, ludzkie emocje rozchwiane i nieodgadnione, tęsknota za spokojem i miłością, zdrowiem i sytością. Dość głodu, bólu i poniewierki. Część bohaterów wierzy, że zbliżający się koniec wojny przyniesie lepsze czasy. Ale czy aby na pewno? Chwilę odpocznę i ponieważ nie lubię zostawiać niedoczytanych pozycji, cykli czy sag rodzinnych rezerwuję w bibliotece kolejną część.

Kolejny, czwarty już tom historii czwórki bohaterów połknięty w jeden dzień....

Chwiejąca się III Rzesza, Stalin i upadek Powstania Warszawskiego..... Ta część książki ze względu na spore nagromadzenie faktów historycznych, była czytana przeze mnie bardzo zachłannie i łapała za serducho... Już mi nawet słów brakuje, żeby opisać to, co czuję podczas czytania tej historii a nie chcę się już powtarzać...

Z każdą, kolejną częścią tej serii, losy ukazanych w niej bohaterów, wciągają jeszcze bardziej. Myślałam, że nie da się już ich bardziej zagmatwać ale autorka jest niezmordowana. Ładunek emocjonalny każdej z tych części jest czasami aż tak mocny, że aż potrafi przytłoczyć....

I coraz bardziej lubię Alicję. To postać która bierze wszystko...albo nic. Silna, konkretna, odważna, cholernie inteligentna i charakterna babka z dobrym i wrażliwym serduchem. Nadal najmniej lubię Juliana. Właściwie to nie lubię go wcale...