Grace i Grace

Została mi polecona przez czytelniczą bratnią duszę, więc do lektury przystąpiłam z radością i wielkimi oczekiwaniami. Pierwsze sto kilkadziesiąt stron pochłonęłam, następne dziesiątki stron wywoływały moje zniecierpliwienie, znużenie a nawet poczucie straty czasu.

To jedna z tych nielicznych książek, po przeczytaniu której zostaję z pytaniem „i co z tego?”oraz z poczuciem, że lektura niczego mi nie dała, nie wniosła, nie poszerzyła, nie uprzyjemniła itp…

O „Grace i Grace” pisano, że jest to powieść historyczna o konsekwencjach morderstwa. Akcja dzieje się w Kandzie XIX wieku. Ale tej dziewiętnastowiecznej Kanady nie ma tu prawie wcale: akcja mogłaby toczyć się chyba w dowolnym miejscu, w którym żyli panowie i usługująca im biedota. Większość wydarzeń została przedstawiona czytelnikowi poprzez opowieść tytułowej Grace, która w rozmowach z młodym psychiatrą Simonem Jordanem wspomina swoje życie. Jej wspomnienia, jak każde wspomnienia, przefiltrowane są poprzez czas i nieznane czytelnikowi motywy, którymi się kierowała snując opowieść w taki, a nie inny sposób. Największym konkretem osadzającym opowieść Grace w czasie były zmiany w ubiorze damskim: początek akcji to krynoliny i czepki, koniec – turniury i kapelusze.

Nie wzruszyły, ani nie poruszyły mnie szeroko reprezentowane w powieści, nieszczęśliwe losy kobiet. Nie znalazłam wytłumaczenia dla wprowadzenia do książki fantazji i perypetii osobistych doktora Jordana, nie potrafię uzasadnić rozciągni...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Margaret Atwood i zarazem bardzo udane. Książka ta jest wzorowana na prawdziwej historii i nakręcono o niej serial.

Powieść opowiada o Grace Marks, młodej kobiecie oskarżonej o współudział w morderstwie swojego chlebodawcy oraz jego gospodyni i zarazem kochanki, Nancy. Dziewczyna twierdzi, że nie pamięta tamtego zdarzenia, mimo to zostaje skazana na dożywocie... Akcja rozpoczyna się kiedy Grace przebywa od kilkunastu lat w więzieniu. Pewnego dnia odwiedza ją młody psychiatra, Simon Jordan. Doktor Jordan został zatrudniony przez komitet na rzecz uwolnienia dziewczyny i ma ją zbadać, aby dowieść jej niewinności... Czy mu się uda? Czy Grace mówi prawdę, czy manipuluje wszystkimi? Czy jest ofiarą, czy oszustką?

Książka jest wciągająca, tajemnicza, pełna niedomówień. Oprócz głównego wątku, a więc opowieści o młodej kobiecie oskarżonej o straszną zbrodnię, mamy obraz społeczeństwa XIX wiecznej Kanady i życia w tym okresie. Mimo dość dużej objętości, powieść ta się nie nudzi i czyta się ją bardzo szybko. Tajemnice i przeżycia Grace i innych bohaterów wciągają i zmuszają do przemyśleń.

Margaret Atwood, to znana i ceniona pisarka, której największym osiągnięciem jest powieść "Opowieść podręcznej", nie tak dawno zaadaptowana na potrzeby serialu telewizyjnego. Kolejna powieść i kolejny serial na podstawie, mający swoją premierę na Netfliksie.

"Grace i Grace", to opowieść o pewnej kobiecie, która odsiaduje dożywotni wyrok, za zabójstwo swojego pracodawcy i jego gospodyni. Mimo, dożywotniego wyroku, kobieta ma szansę wyjścia na wolność. Grace twierdzi, że niczego nie pamięta ze zdarzeń, które doprowadziły do skazania jej. Ale może to tylko wymówka? Czy kobieta jest winna, czy też jest ofiarą systemu? Przekonajcie się sami.

Całkiem dobra powieść, jednak autorka po raz kolejny przedstawia kobiety jako nieszczęsne ofiary knowań rodu męskiego. Robi się to powoli nużące, przynajmniej dla mnie. Jeśli pominiemy ten aspekt dzieła, mamy całkiem interesującą biografię kobiety, która twierdzi, że jest niewinna. Również przedstawienie połowy XIX wieku wyszło całkiem interesująca. Pisarka wybija się na pewno ponad przeciętność, jeśli porównamy jej dokonania z innymi kobiecymi twórczyniami, dlatego warto się zaznajomić z jej twórczością.

Książka oparta na faktach. Autorka opisuje nam życie Grace, najpierw w Irlandii, następnie emigrację do Kanady oraz oskarżenie o współudział w podwójnym morderstwie. Czytając książkę nie mogłam określić czy rzeczywiście Grace jest winna, chora, podstępna i wyrachowana czy po prostu niewinna. Książka jest spójna, emocje są dozowane powoli i dokładnie. Jak dla mnie dobra powieść.
Do tej pory nie miałam styczności z twórczością tej pisarki, a książką zainteresowałam się, ponieważ na Netflixie był serial.