Ja Inkwizytor. Dziennik czasu zagłady

Kilka dni temu skończyłam najnowszą książkę Jacka Piekary „Ja, Inkwizytor. Dziennik czasu zarazy” tom16. To było moje pierwsze spotkanie z autorem i zapewniam, że nieostatnie. Dla tych, którzy tak jak ja mają jeszcze przed sobą całą serię, to spokojna głowa nie musicie znać poprzednich części, żeby zrozumieć co i jak, kto z kim i dlaczego. Jak skończyłam zadałam sobie pytanie, dlaczego dopiero teraz wzięłam się za książki tego autora?! Kupiłam I oraz II tom „Świat Inkwizytorów. Płomień i krzyż”.

Wracając do naszej książki, czyli „Ja, Inkwizytor. Dziennik czasu zarazy”, jak sama nazywa wskazuje czytamy to jak dziennik prowadzony przez inkwizytora Mordimera, który nie ma łatwego zadania, jakim jest walka z zarazą i ochrona niewinnych, ale to tylko kropla tego, co dzieje się w mieście Weilburg, które opanowała m.in. pandemia kaszlicy, która przypominała mi nasz covid oraz jakie zebrała żniwa i jak to odbiło się na nas samych.

Książkę czyta się naprawdę szybko. Nie ma w niej nic, co byłoby jakoś narracyjnie lub postaciowo skomplikowane, a jeżeli nawet coś takiego wyjdzie, to końcowe „przypisy” i „posłowie” wiele wytłumaczą. Ile razy mieliście taką sytuację, że podczas czytania tak wpadliście w akcje rozgrywającą się w książce, że potrafiliście zarwać noc, z książką szliście „tam, gdzie król piechotą chodzi” lub odkładając książkę chcieliście, żeby było rano i mogli ją wziąć, żeby dokończyć? To ja tak miałam non stop, aż w pewnym mome...

Przesłuchałam tę książkę i to było dobre! Ubawiłam się jak zwykle, a pandemia kaszlicy rozłożyła mnie na łopatki. Po raz kolejny dostałam 100% rozrywki.

Macie takiego autora, którego książki nawet Wam się podobają, ale pomiędzy powieściami musicie robić przerwy, bo z czasem się męczycie?

U mnie takim autorem jest zdecydowanie Jacek Piekara. Choć "Cykl Inkwizytorski" podoba mi się fabularnie, to styl autora sprawia, że muszę dozować sobie kolejne powieści. Dawno jednak czytałem już cokolwiek tego autora, dlatego po "Dziennik czasu zarazy" sięgnąłem bez zmęczenia.

"Dziennik czasu zarazy" jest oddzielną, poboczną historią w świecie Inkwizytorów, dlatego można czytać ją bez znajomości całego, rozbudowanego cyklu, tak jak to było w moim przypadku. Może co nieco umknie takiemu czytelnikowi, ale nie odniosłem wrażenia, abym coś stracił. Jednocześnie, książka nie wnosi raczej nic nowego do cyklu.

Akcja tej powieści dzieje się w mieście objętym kwarantanną z powodu epidemii, więc jak łatwo się domyślić, miejsce fabuły jest dosyć ograniczone. Przez to miałem momentami wrażenie, że akcja jest niezbyt dynamiczna. Z drugiej strony, dzięki temu dostajemy tutaj coś innego niż w całym cyklu, ponieważ Mordimer nie zmaga się z demonami czy czarownicami.

Ponadto, miałem wrażenie, że głównemu bohaterowi za wiele się udaje, przez co czasami nie było żadnego dreszczyku emocji.

"Dziennik czasu zarazy" czyta się według mnie przyjemnie, ale bez szału. Książka jest dobra, ale raczej nie zapada w pamięć na dłużej.

PS Byłem bardzo zdziwiony, że autor tak rzadko wspominał, że Mordimer Madderdin m...

Ponad 600 stron historii inkwizytora, którego charakter kupił mnie w całości.
Wiem, że jest to 16 tom z serii, ale dla mnie było to pierwsze spotkanie, dlatego być może moje zdanie jest takie, a nie inne.
Ciężko jest mi odnieść się do tego, co mogą myśleć starzy wyjadacze, ale ja jako nowicjuszka w świecie stworzonym przez autora - jestem zadowolona.
Książka była przyjemna, czytało się zdecydowanie szybko i osobiście nawet nie wiem kiedy skończyłam. Przeraziła mnie ilość stron, ale potem… poleciało.
Oczywiście, nie ma co tutaj nawet udawać, Piekara opisuje mnóstwo spraw o których mówi się głośno w dzisiejszych czasach m.in pandemii, ale przenosi to na papier w całkiem sympatyczny sposób.
Kreacja bohaterów sprawia, że lubimy ich i kibicujemy, czekając do samego końca, żeby dowiedzieć się jaki będzie wynik.
Nie wiem czy sięgnę po kolejne z tej serii, ale zdecydowanie ta mi się spodobała. Jeśli jesteś ie ciekawi czy warto dowiedzieć się co dzieje się w świecie Mordimera Madderdina - polecam sięgnąć po książkę. Gdybyście woleli przesłuchać audiobooka to widziałam, że @audioteka ma w swojej ofercie superprodukcję! Włączyłam dla sprawdzenia i… przepadłam.
Okładka jest przecudowna ♡ w twardej oprawie na mojej półce prezentuje się rewelacyjnie ♡.
Polecam gorąco!