Marianna

Jeżeli tak jak ja, lubicie dobrze napisane książki obyczajowe, chciałabym zwrócić Waszą uwagę na cykl „Damy i buntowniczki” Magdaleny Wali.

Część pierwsza „Marianna” to znakomicie napisana historia z czasów Powstania Listopadowego. Marianna to niezwykła dziewczyna. Zamiast, jak jej rówieśniczki, zachwycać się koronkami, przygotowywać się na bale, szukać bogatego męża, ona przebrana za chłopaka wyrusza walczyć w powstaniu.

O samym powstaniu nie znajdziecie tu wiele, natomiast o zwyczajach i życiu w dziewiętnastowiecznej Polsce i owszem. To romans historyczny i jako taki jest po prostu znakomity. Znajdzie się w nim wszystko, co powinno: intrygi, tajemnice przeszłości, walka o lepszą przyszłość, miłość, nienawiść i… duch. Wszystko to podane smacznie, napisane piękną polszczyzną, czyta się w zasadzie samo. A na koniec czuje się niedosyt, bo jakoś tak za szybko się kończy. Jeszcze by się chciało…

Dobrze, że są następne tomy. Polubiłam sposób narracji Pani Magdaleny, polubiłam bohaterów „Marianny” i mam nadzieję, że spotkam się z nimi w kolejnej części.

"Marianna" to pierwsza część serii "Damy i buntowniczki". Jest to wspaniały i bardzo dobrze napisany romans historyczny z bardzo delikatnie zarysowanym historycznym tłem. Książkę Magdaleny Wali czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Dosłownie się ją połyka ;) Mamy tu wszystko co rasowy romans powinien zawierać. Skrywane tajemnice, ducha straszącego po nocach, rodzącą się powoli wielką miłość, intrygii, złośliwą przyjaciółkę i zrzędliwą ciotkę. Wszystko to zostało nam podane w taki sposób, że z zaciekawieniem śledzimy losy Marianny a całość rysuje się jako dobra powieść pozbawiona nadmiernego lukru, przesadzonych opisów i dialogów jak to zwykle bywa jeśli chodzi o ten gatunek literacki.
Opis książki sugeruje coś innego, sugeruje miłość i walkę pomiędzy powstaniami. Miłość owszem jest ale walki mamy jak na lekarstwo, to tylko kilka lekko zarysowanych wspomnień. Osobiście zabrakło mi większego uwypuklenia tego wątku, chociażby droga powrotna Marianny do domu mogła być ciut bardziej rozwinięta aby czytelnik mógł bardziej wczuć się klimat powstania. Rozumiem, że jednak bardziej chodziło tu o zaznaczenie i skierowanie uwagi czytelnika na fakt, że kobiety również brały udział w powstaniu. 
Całość oceniam bardzo dobrze. Autorka ma niezwykły talent do snucia czarujących, lekkich, uroczych opowieści, które idealnie nadają się na zimowe wieczory w połączeniu z aromatyczną herbatą i miękkim kocem. Druga część czyli Rozalia jest jeszcze bardziej interesująca i wciągająca. Już n...

Dobrze czasem zagłębić się w książkę, która przenosi w czasy już bardzo odległe. Do klimatu już zapomnianego, w tym przypadku w okres powstania listopadowego.
Bohaterka niezwykła jak na tamte czasy, bo biorąca czynny udział w walkach powstańczych jako... chłopiec.
Marianna jest tym bardziej niezwykła, że spośród kobiet tamtego czasu nie chce być bezwolną lalką i dekoracją u boku bogatego małżonka. Pewnie dlatego chcąc ratować rodzinę przed wywózką na Syberię, godzi się na aranżowane małżeństwo, zawarte na dodatek przez pośrednika.
Ale aby nie zdradzać fabuły powieści, dodam tylko tyle, że w treści pojawia się duch oraz zaskakujące jak na owe czasy pojęcie homoseksualizmu.
Fajnie było znowu poczytać o pięknych sukniach, przyjęciach, zalotach w dworskim stylu. Szkoda tylko, że autorka nie poświęciła dużo czasu na udział Marianny w powstaniu i dostajemy informacje od bohaterki już w czasie przeszłym.

Powieść z historią w tle, a mianowicie z wątekiem powstania listopadowego. Cała książka podkreśla zależność kobiet od mężczyzn (ojców, braci, mężów) w ówczesnych czasach i kręgach towarzyskich. Snobizm powszechny, pogarda arystokracji i szlachty dla pracy -zdecydowanie nie chciałabym tak żyć.. A powieść troszkę nudna, wątek miłosny pisany jak dla nastolatek, zakończenie przewidywalne nawet za bardzo.