Proces

Franz Kafka, niemiecki pisarz, pochodzenia żydowskiego, całe życie, związany z Pragą.
Jego najbardziej znane dzieła to "Zamek", czy "Ameryka".

Jednak, najsłynniejszą, z nich, trzymam właśnie w ręku.Jest to "Proces".Trudno, znaleźć
powieść, która wzbudzałaby większa emocje i wywoływała, równie zażarte dyskusje, co do
tego, jak interpretować, zawartą w niej treść, czy przesłania, jakie niesie.

Oto, zwykły urzędnik państwowy, Józef K. zostaje obudzony przez dwójkę tajemniczych typów, którzy informują go, że został aresztowany.Może nadal pozostać, w swoim mieszkaniu i wykonywać swoje obowiązki, jednak, ma pozostać do stałej dyspozycji sądu.Bohater usiłuje rozeznać się w całej sytuacji, dowiedzieć się, o co został oskarżony, gdyż nic złego nie zrobił, jednak, otrzymuje tylko ogólnikowe informacje, które niczego nie wyjaśniają.

W tej powieści, najbardziej wyrazistym jej aspektem, jest absurd sytuacji, przed którą postawiono bohatera.Narastające pytania, co do przyczyny, takie stanu rzeczy, próba doinformowania się, dla czego.Świat, wokół Józefa K. jest przerażający.Ludzie pozbawieni całkowicie, jakichkolwiek praw, wyalienowani, snują się, jakby bez celu.Atmosferę tą podsyca dodatkowo umiejscowienie akcji w ciemnych zaułkach, czy w odludnych miejscach.Ma się wrażenie, że cała sytuacja, to być może, koszmarny sen bohatera, majaki na jawie.

Książka jest bardzo trudna i wymaga od czytelnika nieustannego skupienia. Przyznam, że nie byłem w stanie przeczytać jej jednym tchem i robiłem sobie przerwy, co w sumie wyszło mi na dobre, bo można pomyśleć na spokojnie o przerobionym do tej pory materiale. Dzięki koncepcji everymana czy też jedermanna niezmiernie łatwo utożsamiać się z protagonistą Józefem K. Jego oniryczne wizje wzbudzają w człowieku niepokój, źródła którego odkryć nie sposób. Przecież wiadomo, że w normalnym świecie takie rzeczy nie mogą się zdarzyć... A może jednak? Irytować może brak fragmentu tekstu, ale to też w pewien sposób wpływa na końcowe wnioski z tego dzieła. Co tu dużo mówić, wpływ książki na nasze społeczeństwo jest duży, co chociażby pokazują utwory "Józef K." Republiki czy Pidżamy Porno. Lektura obowiązkowa.

Długo musiałam zabierać się za przeczytanie tej pozycji, a to pewnie, dlatego, że jest ona lekturą szkolną. Oczywiście, wszystkie lektury, to pożyteczne książki, jednak w mój gust trafiło jedynie kilka z nich. Kafka z pewnością nie napisał książki łatwej w odbiorze. Jest ona ciężka do przebrnięcia, jednak po zakończeniu ostatniego rozdziału zaczynamy zastanawiać się nad jej sensem i znaczeniem wszystkiego, co działo się przez roku życia K., a jest to w rzeczy samej bardzo pożyteczne. Uważam, że jest to jedna z lepszy lektur szkolnych, jaką kiedykolwiek miałam w ręce.

Przeczytałam długo przed tym, zanim dowiedziałam się, że to jest lektura. Niedawno powtarzałam :D I tak jak za pierwszym czytaniem, bardzo wczuwałam się w sytuację bohatera, czułam się taka bezradna, przygaszona. Każdy z nas jest jak Józef K. Skazany za niewinność na śmierć. Przedstawiony obraz sądu od razu skojarzył mi się z Archipelagiem Gułag. Nie wiesz, o co kaman, nic nie zrobiłeś, sytuacja absurdalna, ale proces trwa. I po wielu cierpieniach Cię zabiją. Za nic. Za życie. Za to, że jesteś człowiekiem.

Proces to niesamowita książka. Nie wiem tylko czy w pozytywnym sensie. Zrobiła na mnie niewiarygodne wrażenie, ale jest przy tym taka przygnębiająca i ciężkostrawna w odbiorze, że nie mogłabym jej z czystym sumieniem polecić. Jedno jest pewne – nie żałuję, że ją przeczytałam i chyba rzeczywiście to taka pozycja, którą znać wypada, bo jest ważna i uniwersalna. Niezależnie od tego czy nam się spodoba czy nie. Daje do myślenia i wywraca mózg do góry nogami.

"Proces" w ogóle mnie nie zaciekawił. Lektura straszliwie mi się dłużyła, a do skończenia zmusił mnie mój upór. Momentami przypominała nieco zwykły bełkot, zdania były do siebie niemal łudząco podobne. Sam bohater, Józef K., bardzo mnie irytował ze względu na swoją bezczynność i nieumiejętność dbania o własne interesy. Dla mnie był zwykłą ofiarą manipulacji, gdyż poddawał się wszystkiemu co go spotykało ze znikomym oporem. Szczerze nie polecam.

Świetna. tak surrealistyczna, chłodna i uniwersalna (biorąc pod uwagę chorą rzeczywistość jaka nas otacza ostatnimi czasy..) Zagubienie i bezsilność głównego bohatera udziela się wręcz czytelnikowi. Przynajmniej mi się udzielało i czułam ciągły niepokój... Książka przebija najgorsze z koszmarów jakie się mogą przyśnić.

Jestem zachwycony tą książką! Niesamowite ile ma ona w sobie metafor odnoszących się do życia! Zastanawiałem się czy może nie są one "na siłę" przeze mnie oraz innych interpretatorow narzucane.... ale chyba własnie ten oniryczny klimat budzi takie refleksje.... :)

Niesamowicie dołująca. Niby surrealizm, ale zdecydowanie łatwiejszy do przyswojenia niż na przykład ten u Schulza. Największy absurd polega na nieświadomości czytelnika o co tak naprawdę toczy się proces i to bardzo utrudnia czytanie.

Klasyka! Warto znać, zwłaszcza że to chyba najbardziej charakterystyczna pozycja dotycząca wszechwładzy sądowniczej. Zasługują na uwagę przemyślenia bohatera i rozmowy z malarzem. Szkoda, że.. no dobrze, nie będę zdradzał zakończenia.

Przeczytana i "opracowana" oczywiście na lekcji języka ojczystego, niestety choć ciekawa, szybko została odłożona na półkę. Przyznaję ciekawa i sięgnę po nią jeszcze raz, o ile będę mieć czas.

Ponadczasowa wizja uwydatniająca bezpodstawność i głupotę biurokracji i świata, w którym przyszło nam funkcjonować. Frustrująca i poruszająca. Kanon światowej literatury :). Polecam!