Name: Reportaż z życia. Część 2
ISBN: 9788379004584

Reportaż z życia. Część 2

Aleksander Janowski

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

Opis

Książka jest kontynuacją autobiograficznych wspomnień tłumacza rządowego, który niezwykle interesująco relacjonuje swoje najbardziej istotne doświadczenia zawodowe i prywatne, szczególnie związane z wyjazdami służbowymi. Ze stronic książki poznajemy profesjonalistę, któremu znajomości języka rosyjskiego, mimo że jest Polakiem, mogą zazdrościć sami Rosjanie. Autor może poszczycić się uczestnictwem w spotkaniach z takimi osobistościami polityki jak Gierek, Kania, Jaruzelski, Breżniew, Andropow, Czernienko, Gorbaczow, Tito, Kadar, Honecker, Castro wielu innych. Janowski służbowo wyjeżdżał do ZSRRR, Jugosławii, Rumunii, Czechosłowacji, Bułgarii, Chin, Stanów Zjednoczonych, Mongolii, na Kubę i kilku innych państw. Unikalne doświadczenia translatorskie ozdobił częstymi wstawkami humorystycznymi, co dodatkowo uatrakcyjnia proponowaną pozycję wydawniczą. Polecamy zdecydowanie

Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-7900-458-4, 9788379004584

Wydawnictwo: Psychoskok

Autor

Aleksander Janowski Aleksander Janowski - określający siebie jako ałtor i pisacz - pracował w kopalni na Dolnym Śląsku, był nauczycielem w Jeleniej Górze, tłumaczem, redaktorem i doradcą finansowym. Wielokrotnie uczestniczył w sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Nar...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Aleksander Janowski

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Reportaż z życia. Część 2 aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@agnieszka3211

2016-01-11

Przeczytane

Książka “Tłumacz cz. II” Aleksandra Janowskiego to kontynuacja autobiograficznych wspomnień tłumacza rządowego, który relacjonuje swoje najbardziej interesujące doświadczenia zawodowe i prywatne, ale szczególnie te związane z wyjazdami służbowymi. Ze stronic książki poznajemy profesjonalistę, któremu znajomości języka rosyjskiego, mimo że jest Polakiem, mogą zazdrościć sami Rosjanie. Autor może poszczycić się spotkaniami (jako tłumacz rządowy) z takimi osobistościami polityki jak Breżniew, Szewardnadze, Kania, Jaroszewski, Jaruzelski, Gierek, Tito i wielu innych. Pan Janowski służbowo wyjeżdżał na Kubę, do Jugosławii, Rumunii, Czechosłowacji, Chin, ZSRR oczywiście, Mongolii i szeregu innych państw. Doświadczenia translatorskie przedstawione w książce ozdobione zostały częstym poczuciem humoru, czego przykład możemy zobaczyć: „Przy okazji podaję przepis na doskonałego tłumacza rządowego: bardzo dobra znajomość języków, żelazne zdrowie (w tym żołądek strusia, nerwy z liny stalowej, pamięć słonia, wytrzymałość maratończyka, refleks kobry, natychmiastowa gotowość pamięci - nikt przecież nie będzie czekał, aż pobiegnę do komputera i sprawdzę, jak powiedzieć w obcym języku ”turkuć podjadek” bądź „ładowarka nasiębierna”), głęboka wiedza na temat zjawisk kulturowych, społecznych i politycznych obszaru zainteresowania, nieustanna praca nad sobą, kultura osobista, superdyskrecja i takt, niezwykła odporność na stresy, pracowitość, zrównoważony charakter, rzetelność, punktualność, właści...

» czytaj dalej

| link |

@marcin72

2016-01-21

Ogromnie przyjemna książka dla wielbicieli biografii i historii PRL. Książka napisana przez człowieka , który sporo przeżył w czasach Polski Ludowej, będąc w wirze wielkiej polityki jako tłumacz ówczesnych notabli w trakcie ich wojaży zagranicznych. Oprócz kulisów polityki znajdziemy tu zwykłe życie z minionych czasów, tak różnych od dnia dzisiejszego.

| link |

Cytaty z książki

“Życie stało się dla mnie o wiele łatwiejsze. Dom również zyskał, ponieważ wyjeżdżając w tygodniowe delegacje, nie byłem w stanie należycie o niego dbać – sprzątać czy doglądać drobnych spraw. Żywienie się w stołówce pracowniczej nie wpływało też dobrze na mój żołądek.”

“Wybór jest prosty – albo bronić swoich racji, albo. co innego. Jeśli będziecie je bronić, zasłużycie łatwo na opinię krnąbrnego uparciucha i więcej pracy wam nie zaproponują. Jeśli się jednak ugniecie pod presją i przyznacie szefowi rację, w oczach jego świty znającej języki pozostaniecie niekompetentnym ignorantem, i więcej pracy wam też mogą nie zaoferować. Ze swojej strony uciekałem się w takich podbramkowych sytuacjach do prostego wybiegu: ”Obawiam się, że nie zrozumieją nas, panie dyrektorze, jeżeli powiem tak, jak pan dyrektor słusznie sugeruje… może ja tym razem, wyjątkowo powiem niepoprawnie, ale dla nich zrozumiale? Dla świętego spokoju?” O dziwo, skutkowało.”

“Po pierwszym roku studiów ożeniłem się z miłą i sympatyczną koleżanką z roku ze Studium w Jeleniej Górze. Niestety małżeństwo nie było trwałe. Na pociechę, urodził się nam wspaniały syn Daniel, który - jak się wydaje – odziedziczył same tylko pozytywne cechy obojga rodziców. Oczywiście jeśli mam jakiekolwiek pozytywne cechy.”

“Odebraliśmy to jako kopniak poniżej pasa. Z tyłu. Wojskowym, podkutym butem. Ale podobno i do tego trzeba się przyzwyczajać, bo takie jest prawdziwe życie.”

Dodaj cytat