Wiem, co czujesz

Literatura obyczajowa to nie gatunek po który sięgam często. Twórczość Gabrieli Gargaś była mi właściwie nieznana, bo przeczytałam raptem jedno opowiadanie w jakiejś antologii, po którym stwierdziłam, że pisarka pisze piękne, ale smutne historie w związku z czym nie jest to coś co wpisuje się w mój gust czytelniczy (nie jest tajemnicą, że wolę albo mroczniejszy klimat kryminałów albo dla kontrastu lekkie romanse). Na szczęście akcja Czytajpl zachęciła mnie do sięgnięcia po audiobooka "Wiem, co czujesz".

Początek powieści był dla mnie mało zachęcający. Miałam wrażenie, że wbrew opisowi nie mam do czynienia z obyczajówką, a z poradnikiem. I rozumiem, że taki zabieg był celowy, i z czasem zaczęłam doceniać takie "życiowe" wstępy do rozdziałów, jednak na początku jest tego (w moim odczuciu) stanowczo za dużo. Szczególnie, że trudno też złapać powiązanie pomiędzy poszczególnymi bohaterami i odnosiłam wrażenie, że słucham kilku niepowiązanych ze sobą historii. Dopiero z czasem wyłania się myśl przewodnia, a każda z opowieści nabiera znaczenia.

"Wiem, co czujesz" opowiada o tak wielu uczuciach, że właściwie mogłabym je wymieniać bez końca, a każdy z nas odnajdzie w niej cząsteczkę siebie. Momentami zbyt wyidealizowana czy przewidywalna (co tu akurat nie jest wadą, a zaletą!),momentami tak pełna bólu, że słuchałam z oczami pełnymi łez. Ale przez cały czas jest to historia niosąca otuchę, dająca wiarę w ludzi i nadzieję, że nie ważne co zrobimy, zawsze jest szan...

Są takie książki, które są terapią szokową, które wnoszą w życie powiew optymizmu, sprawiają, że na wiele rzeczy zaczynamy patrzeć nieco inaczej. „Wiem co czujesz” to książka, która wyrwała mnie z butów, ilość emocji w niej zawarta sprawia, że nie można przejść obok niej obojętnie.

Nie od dziś wiadomo, że niewiele mamy w Polsce autorek, które w tak piękny i poruszający sposób piszą o rzeczach ważnych, Gabysia Gargaś jest mistrzynią w swoim fachu. Pisze o międzyludzkich relacjach, które stanowią sens i istotę naszego życia, dlatego sięgając po temat samotności sprawia, że czytelnik zaczyna zadawać sobie pytania o priorytety i relacje z tymi, którzy nas otaczają.

Iga, nieco szalona, młoda kobieta, pisarka zbierająca materiał do nowej książki by napisać opowieść o samotności. Wybiera historie ludzi, którzy być może nie do końca byli świadomi tego jak bardzo są samotni i, że mając wiele brakuje im do pełni szczęścia drugiego człowieka. Iga wkracza w życie swoich rozmówców wnosząc w nie coś czego wcześniej nie doświadczyli. Ta kobieta sprawia, że ich życie zaczyna się w pewnie sposób na nowo w momencie, kiedy odkrywają jak bardzo są samotni. Iga skrywa jednak pewien sekret, ona sama woła o pomoc, choć nie mówi tego wprost. Ona też boi się samotności, bo lęk przed samotnością towarzyszy przecież każdemu z nas.

Gabriela Gargaś wzrusza do łez, porusza każdą wrażliwą strunę w duszy sowich czytelników, sprawia, że człowie...

„Wiem, co czujesz” to książka, która jest niesamowita sama w sobie. To swego rodzaju kompendium złotych myśli i przesłanek. To historia, która pokazuje, że nikt z nas nie jest sam, że po burzy zawsze wychodzi słońce i nigdy nie wolno się poddawać.

Iga przeprowadziła się na wieś i stworzyła swój wymarzony raj na ziemi. Jest pisarką, która lubi słuchać innych. Dzięki niej poznamy różne historie jej przyjaciół, którzy podobnie jak główna bohaterka mają swoje problemy. Jednym z jej rozmówców jest Michał, który jest bardzo negatywnie nastawiony do zwierzeń. Z czasem okazuje się, że Iga i Michał mają wiele wspólnego.

Polecam tę książkę każdemu. Ja znalazłam w niej wiele inspirujących myśli i przesłanek dla siebie.

Po lekturze tej książki inaczej spojrzymy na swoje problemy, a z pewnością zastanowimy się co możemy zrobić dla siebie i swoich najbliższych.

Ta książka pokazuje, że szczęście to nie tylko wielkie rzeczy.

Polecam.

Nikt, żadna inna autorka i żaden inny autor nie umie we wzruszenia tak, jak Gabrysia Gargaś. Kolejna jej książka i kolejny nokaut. Niełatwo się wzruszam. No, chyba że zwierzętom dzieje się krzywda. Ale niełatwo jest mnie złamać książką czy filmem. A Gabrysi się udało…again!

Iga to pełna optymizmu, nieco szalona i ekscentryczna młoda pisarka. Właśnie zbiera materiał do swojej kolejnej książki. Innej niż dotychczas, wyjątkowej dla samej autorki, bo dotyka tematu samotności. Różnych jej odcieni i powodów. Jednym z rozmówców Igi zostaje Michał — egocentryczny bankier. Ale tak, jak za każdym, za nim też stoi cień samotności. Czy ta dwójka znajdzie nić porozumienia i jaki sekret skrywa kochająca życie Iga?

Ta książka tak na początku niepozorna, w ostatecznym rozrachunku rozkłada na łopatki. Rozkłada tak bardzo, że wgryza się w głowę i serce i tam już zostaje. Autorka w cudowny sposób oddała hołd życiu, ale przede wszystkim stopniowo dawała czytelnikowi poczucie bezpieczeństwa, oparcia, nadziei, żeby ten na samym końcu mógł czuć się oswojony z bombą, która została na niego spuszczona. I wiecie co? Faktycznie podziałało! Mimo całego smutku i wzruszenia, jakie przebijają się przez karty tej powieści, po kilku głębszych oddechach dochodzi się do wniosku, że to bardzo pozytywna i potrzebna treść.

“Wiem, co czujesz” to do bólu autentyczna książka, która porusza historie, o które na co dzień się ocieramy, k...

🌼 RECENZJA 🌼
Tytuł: " Wiem, co czujesz"
Autor: Gabriela Gargaś
Wydawnictwo: Literackie
#współpracareklamowa

Z całego serca dziękuję @wydawnictwoliterackie za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej wspaniałej książki ❤️

" Czasem życie może być trudne,a czasem rzucić nas w głębokie bagno. A ty musisz się z niego jakoś wygramolić i iść dalej.
Nie możesz się poddać! Wiem, jakie to trudne...
Ale musisz walczyć. O siebie!"

Iga to pełna energii i pasji kobieta.Porzuca pracę w Warszawie i przeprowadza się na wieś do pięknej chatki pachnącej polnymi kwiatami, by tam w spokoju pisać swoją książkę.To tam stworzyła swój mały azyl, gdzie przy pysznej malinowej herbatce słucha zwierzeń swoich przyjaciół: Miry, Pawła,Elli i Mateusza. Podczas zbierania materiałów do swojej książki poznaje Michała - egocentrycznego bankiera który jest skupiony tylko na sobie i swojej pracy.Czy Idzie uda się rozkruszyć skorupę pod którą Michał ukrywa prawdę o sobie?

To było coś pięknego ❤️ Ja rzadko płaczę przy książce ale przy tej wylałam morze łez 😭. Jest to przede wszystkim opowieść o samotności,o ludziach którzy zostali skrzywdzeni przez najbliższe osoby, ale także o rodzącej się miłości. Książka rozwaliła mnie i przecząłgała emocjonalnie. Słowa autorki uspokoiły moje poszarpane serce. Książka uczy pokory i daje kopa do życia. Ja ją traktuje jako rodzaj terapii. Dzięki niej zrozumiałam że mimo trudności życie toczy się dalej. Mimo mniejsz...

Zamknij oczy i posłuchaj. Najpiękniejsze historie są w nas.

Przed trzema laty Iga zdecydowała porzucić prace w Warszawie na rzecz spokojnego miejsca na wsi.

To tam, przy polach pięknych kwiatów, słonecznymi niebie i Malinowej herbatce skucha opowieści przyjaciół - Miry, Pawła, Eli i Mateusza. Jak można by się spodziewać historia każdego z nich jest inna, każdy też przechodzi trudne chwile.

Iga także ma pod górkę choć wszystko chowa w sobie, a światu uśmiech. Za to po cichu pracują nad swoją trzecią i najważniejszą książką.

W tym wszelkim jest Michał który miał być jedynie rozmówca, ale nasze plany często zmieniają drogę, a życie pisze najbardziej nieprzewidziane scenariusze.

Choć zdaje się że zbyt wiele ich dziele
coś jednak ich łączy. Ona optymistka pełen energii, on egocentryk, małomówny, bankier, kontroluje emocje. Mało to pasuje do kogoś kto wierzy że wszystko ma sens i jest pozytywny. A jednak właśnie przeciwieństwie się przyciągają? Może Idze uda się odkryć prawdę I zbliżyć się do Michała?

Zdawać by sie mogło, że to zwyczajną, codzienna historia, ale to coś więcej. Jest piękna, wzruszająca, ciepła, wywołuje uśmiech na twarzy, dodaje wiary w życie i motywacji do szukania szczęścia,

Kolejna piękna i życiowa powieść od mojej ukochanej autorki, Gabieli Gargaś.
Tym razem autorka skupiła się na jednym z uczuć, czyli samotności.
Czym jest samotność...chyba każdy nas doświadczył tego uczucia w większym albo mniejszym stopniu. Ale czy te momenty czegoś nas nauczyły, czy odrobiliśmy lekcję od życia?
Gabiela Gargaś w swoim stylu pięknie opowiada i opisuje różne oblicza samotności, bo dla każdego z nas to uczucie ma inny obraz. Samotność nie zawsze niesie smutek. Czasem to nostalgia albo jakieś piękne wspomnienie.
Książka bardzo emocjonalna o miłości, przyjaźni, przemijaniu. Mira, Elli, Mateusz, Paweł, Kornelia...każdy z nich niesie na swoich barkach jakiś ciężar i jakaś tajemnicę. Łączy ich jedna osoba, Iga, która również ukrywa swój sekret. Ich rozmowy i możliwość otworzenia się przed drugą osobą to swoiste katharsis. Zakończenie bardzo wzruszające.
Wiem co czujesz..Tak, bo każdego z nas dotyka samotności. Ważne aby nie zamykać się w sobie i cieszyć się z małych rzeczy a każda chwilę traktować jak dar.
Wokół nas jest wielu dobrych i życzliwych ludzi, którzy mogą podać nam dłoń...
Polecam

Warstwa obyczajowa jest Ok, za dużo tu jednak przemyconych górnolotnych porad „jak żyć”

Po lekturze tej książki tylko utwierdziło mnie przekonanie, że autorka jest bardzo dobrym znawcą ludzkich dusz. Pięknie maluje słowem, szasta uczuciami i z delikatnym powiewem wwierca się w nasz umysł, byś zbrukać nasze serce. Ciężko jest mi sklasyfikować tą książkę, gdyż mamy tu opowieść przedstawioną za pomocą innych ludzi, których historie są tutaj przytoczone. To setka rodzajów samotności, począwszy od prawdziwej separacji, gdzie nie ma się nikogo nawet do rozmowy, po tą, którą się odczuwa będąc w długoletnim związku. Również opowieść nastolatka, który dostaje masę prezentów, a tej uczuciowości ze strony rodziców nie ma. Mając siedemnaście lat kupuje za ich pieniądze nie tylko rzeczy, ale i usługi intymne. Jest niczym zabawka, która robi przedstawienie dla rodziny, sztucznych znajomych i opłacanych przyjaciół. W momencie, kiedy nie jest w stanie dłużej udawać, reszta odchodzi. Ma wszystko, lecz nie ma miłości, jest po prostu samotny.. Najbardziej zapadła mi w pamięci opowieść starszej kobiety, która opowiedziała w jaki sposób poznała swoją największą miłość i jak dramatycznie się skończyła, gdyż on zginął w wypadku. Zupełnie jakbym przeczytała tu słowa mojej babci, której pierwsza miłość zginęła dzień przed ich ślubem. Nie dane mu było zobaczyć swojego dziecka, które do pewnego momentu babcia wychowywała sama. Według autorki największym błędem ludzkości jest brak przytulania drugiego człowieka. Wtedy cały stres z człowieka spada, nerwy odpuszczają, a powraca chwilowe...

Gabriela Gargaś już od wielu lat skrada swoimi powieściami czytelnicze serca. Niedawno moją uwagę przykuła jedna z jej najnowszych powieści zatytułowana wymownie „Wiem, co czujesz”. Poznajemy w niej Igę, która na skutek pewnych życiowych okoliczności postanawia przenieść się z miasta do chatki na przedmieściach. Kobieta żyje tam dokładnie tak jak chce i choć sama nie miała łatwego życia umie słuchać otaczających ją ludzi, czym zaskarbia sobie ich zaufanie i sympatię. Jej podporą jest prababcia Kornelia.

Ważną postacią w niniejszej opowieści jest również Michał, śledząc koleje jego niełatwego losu powoli coraz bardziej rozumiemy powody jego zachowań i podejścia do życia. Na kartach książki poznajemy również losy Mateusza – zbuntowanego, a zarazem bardzo zagubionego nastolatka oraz Elli – pracownicy domu opieki.

Powieść ta jest mocno emocjonalna. Traktuje o ludzkiej samotności, zagubieniu, bolesnej przeszłości, lecz także o godzeniu się z teraźniejszością i czerpaniu z niej pełnymi garściami, pomimo wszystko…

Bohaterowie stają się bliscy czytelnikowi poprzez fakt, że borykają się oni z problemami, które mogą dotknąć właściwie każdego z nas. Autorka nadała swoim postaciom bardzo wiarygodne rysy emocjonalne i charakterologiczne obdarzając je jednocześnie bardzo różnorodnymi osobowościami i nakładając na ich barki przeróżny bagaż doświadczeń – dokładnie tak, jak w życiu...

Historia Igi i jej współbohaterów to opowieść o blaskach i cieniach ...

Trzy lata temu Iga rzuciła pracę w Warszawie i przeprowadziła się na wieś, gdzie zamieszkała w starej chacie. Nie jest jednak sama, bowiem otacza się zwierzętami i przyjaciółmi, którzy podobnie jak ona, stawiają czoła trudom życia.

Iga postanowiła napisać książkę o samotności i dzięki temu spotyka na swojej drodze ważnych ludzi. Sama zaś musi się pogodzić ze swoim losem.

Z twórczością Autorki zapoznaję się dopiero od niedawna, ale po kolejnej lekturze stwierdzam, że śmiało mogę zaliczyć ją do ulubionych pisarek. Autorka stawia na emocje i…. życie. Opowiada o historiach z życia wziętych, nie koloryzuje, nie udziwnia. Bohaterowie tej książki są bardzo ludzcy, popełniają błędy, wyciągają wnioski bądź też nie.

To, co bardzo mi się podobało, to wstępy, jakie mamy na początku rozdziałów. Bardzo życiowe słowa i niejednokrotnie chwytały za serce bądź też dawały do myślenia.

Książkę czyta się szybko. Odczuwa się ją całym sobą i kibicuje się bohaterom. Jestem zadowolona z lektury i gorąco polecam.

Do tej pory omijałam szerokim łukiem literackie podwórko typowo obyczajowe, a tu taka niespodzianka.

Gabriela Gargaś to polska wersja Paolo Coelho w spódnicy. A to dlatego, że czaruje słowem tworząc niezwykle oczyszczającą powieść, którą doświadcza się każdym neuronem.
"Wiem co czujesz" składa się z mikroskopijnych historii dnia codziennego, pokazuje, że tak naprawdę nikt nie wiedzie życia idealnego. A problemy jakich dotyka są różnorodne - od trudnego dzieciństwa, poprzez odrzucenie, małżeńskie nieporozumienia, chorobę i starość.
Ta opowieść niejako uczy nas miłości do świata i może zabrzmi to nieco banalnie, ale korzystania z życia. Pijmy póki herbata jest jeszcze gorąca, bo za chwilę nam ostygnie...

Gratuluję również pomysłu na ciekawą okładkę - grafika jest niezwykle miła dla oka.