Wyklęci

 "Demony przychodzą nocą, wraz z nimi - szaleństwo.." Czyżby demony nawiedziły osobiście autorkę i podkusiły do stworzenia, aż tak szalonej fabuły? Tylko co to właściwie jest? Nie pytam dlatego, że chce mieć wszystko ładnie zaszufladkowane (spokojnie, powstawiam książkę na kilka półek;)), ale o jasną odpowiedź: o co w tym wszystkim chodzi. Na początku zdaje się mieć do czynienia z kryminałem, tylko zastanawia mnie gdzie to śledztwo. Potem, z uśmiechem na twarzy, myślę sobie to komedia. Ups! a miało być chyba groźnie. Za chwilę dzieją się niestworzone rzeczy, czyli jednak idziemy w kierunku grozy?
 
 Kryminalna akcja w przypadku "Wyklętych" raczej leży, podczas gdy funkcjonariusze, gdzie by nie zajrzeli to siedzą, bo głownie jedzą i piją. Zrozumiałe, ludzie pożywiają się, ale żeby co rusz w treści pisać o wyjściu na obiad do napotkanych restauracji, kawie bladym świtem w kawiarni, czy nie odmówieniem sobie poczęstunku u kolejnych odwiedzanych osób w toku niby-śledztwa? Zdecydowanie za dużo tu obżarstwa, jak i przekleństw. A te padają nie tylko z ust policjantów, co by jeszcze dało się wpisać w konwencję polskich "psów", ale często kobiet poznawanych w trakcie rozmów z policjantami albo np podczas wizyty u psychoterapeuty. Czy zdenerwowanie bohaterów, wokół, których trup ściele się gęsto, trzeba aż tak drastycznie podkreślać w ich wypowiedziach? Bardziej na wyobraźnie zadziała opis planu, po którym się poruszają oraz wewnętrznego rozedrgania bliskich, na tyle wstrz...

"Wiedźma jest w mieście"

Co tu się zadziało! Do tej pory dochodzę do siebie po lekturze, jeśli byliście kiedyś na kolejce górskiej, to wiecie jakie to uczucie. Po nudnawym początku jakich wiele, dostajemy coś tak dobrego,że przekracza to ludzie pojęcie. Akcja zaczyna się śmiercią pięknej, utalentowanej skrzypaczki, znalezionej w nieczynnej fontannie w centrum miasta. Nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że nie miała żadnego powodu, aby umierać cieszyła się życiem, jednak ktoś miał wobec niej inne plany, z biegiem akcji tych śmierci jest coraz więcej i więcej, a policja jest w kropce, nie wiedząc kto i dlaczego sobie z nimi pogrywa. Pojawiają się wizje, halucynacje, a kolejne osoby giną popełniając samobójstwo. Po co? dlaczego? czy w mieście zapanowała zbiorowa histeria? Na dokładkę otrzymujemy wątek policjantów: Justyny Sowy i Jerzego Misiaka, którzy są typowym przykładem "żurawia i czapli", a skomplikowane śledztwo zamienia ich pracę i życia prywatne w najprawdziwszy koszmar. Kto będzie następną ofiarą? Czym kieruje się sprawca? Kto jest odpowiedzialny za śmierć tak wielu ludzi? Opinie na temat tej książki są podzielone. Owszem można czepiać się wulgaryzmów, można też stwierdzić, że autorkę zbytnio poniosła fantazja. Mną ta książka wstrząsnęła i serdecznie ją polecam.