Już cię kiedyś kochałam

Hej!

Dzisiaj mam dla was opinię książki, która przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa filia "Już cię kiedyś kochałam" autorstwa Katarzyny Mosiołek. Książka miała swoją premierę 14 lipca.

"Miłość... Bywa piękna, ale też trudna, bolesna i potrafiąca bezlitośnie poharatać duszę... A jednak wszyscy od wieków za nią gonią, wypatrują jej w tłumie, szukają w sercu, pragną jej ponad wszystko... "Miłość uskrzydla. Szkoda tylko, że czasem ktoś nam te skrzydła podcina.A najbardziej boli, kiedy robi to ten, który miał nas kochać do grobowej deski. "


Z pozoru bardzo lekka i przyjemna historia, jednak po zagłębieniu się w historię głównej bohaterki, autorka porusza temat nie planowania małżeństwa z własnej woli. Dominika jest 36-letnia kobietą, która rozstała się z facetem i wróciła do kraju ze Szkocji. Jej kuzynka Paulina od niedawna jest w związku, i nie jest jeszcze gotowa na małżeństwo.
Czy Dominika wraz z Paulina podporządkują się do tego, czy jednak postanawia na swoim i wybiorą inną drogę?

Autorka poruszyła temat, który na co dzień można obserwować. Główne bohaterki co chwilę były atakowane pytaniami, kiedy się ustatkujesz, wyjdziesz za mąż czy kiedy będziesz miała dziecko. Nikt z najbliższych nie rozumiał, że to jest ich dobrowolna decyzja i wolą, żyć w luźnych związkach, bo są wtedy najszczęśliwsze. Przecież mają prawo ułożyć sobie życie tak jak chcą.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i na pewno nie ost...

Hej, haj, helloł 🖐🏻

Lubicie książki obyczajowe? Czy jednak stronicie od nich?

Ja nie jestem ich fanką, ale czasem sięgam i tym razem właśnie tak było. @wydawnictwofilia zrobiło mi miłą niespodziankę i wysłało do mnie powieść ze zdjęcia. Jak myślicie - podobała mi się? Czy jednak stwierdziłam, że to nie moja bajka?

⭐RECENZJA⭐

Kiedy życie nie układa się po naszej myśli, próbujemy coś ogarnąć, żeby jednak było tak jak chcemy. Dominika właśnie tak robi, lecz nie wszystko idzie po jej myśli. Jednak los ma dla niej inny plan i kobieta spotyka kogoś, kogo znała w przeszłości. Czy uda jej się stworzyć coś wspaniałego z mężczyzna, który nie jest jej obcy?
💕
Piękna historia - jest ✅
Refleksja podczas lektury, jak i po lekturze - jest ✅
Powieść lekka i przyjemna na letnie wieczory - jest ✅
Czego chcieć więcej? 😜

Pierwsze spotkanie z pisarką Katarzyną Misiołek uważam za udane! Język i styl powieści jest lekki, przyjemny i stonowany. Przez lekturę się "płynie" i kompletnie nie czuć uciekających stron. Przysiadłam do niej pod wieczór jednego dnia i zaraz skończyłam ją czytać. Historia w książce chwyciła mnie za serce. Ukazane jest to, jak miłość sprzed lat niekoniecznie mija i pomimo wielu przeżytych rzeczy my nadal kochamy tę osobę, która kiedyś była nam bliska. Autorka w bardzo niesamowity sposób opisała historię paru bohaterów. Jednak pewna dwójk...

Jeżeli miałabym polecić komuś lekką, łatwą i przyjemną książkę na letni czas, to z pewnością ta lektura znalazłaby się w jednej z pierwszych pozycji.

Autorka zabiera czytelników w specyficzną podróż po Gdyni, Kaszubach i miejscach letniskowych nad polskim Bałtykiem z drobiazgowością prowadząc (prawie jak za rękę) po ciekawych miejscach. Ach jak czuje się to lato będąc przy gdyńskiej marinie lub leżąc na plaży. Oczywiście widzi się to wszystko oczyma wyobraźni.

Książka niby lekka, łatwa i przyjemna, ale myślę, że poruszone w niej tematy mogą być dla niektórych nie tyle trudne co drażliwe.

Główna bohaterka jest singielką z własnego wyboru, kobietą atrakcyjną, wykształconą, inteligentną i samodzielną. Mimo porażki miłosnej stara się funkcjonować w miarę normalnie. Rozstanie z ukochanym boli, ale czy to jest koniec świata?

Dla jednych Dominika jest dobrze radząca sobie singielką a dla innych typową starą panną, której żaden facet nie chce. A prawda o jej statusie życiowym jest jaka jest i tylko ona sama wie z czego jej (teoretyczna) samotność wynika.

Jestem z pokolenia, w którym, kiedy dziewczyna do 25-tego roku życia nie wyszła za mąż i nie zaszła przynajmniej w pierwszą ciążę, to już znaczyło, że coś z nią nie tak. Ale przecież nie wszystkie i nie tylko dzisiejsze młode kobiety marzą o białym welonie, Ave Maria w kościele i tonie pampersów i dobrze, że potrafią zawalczyć o w...

Znacie twórczość Pani Katarzyny Misiołek? Książka że zdjęcia to moje pierwsze spotkanie z autorką. Polecacie jakieś książki Pani Katarzyny?
*
„Już cię kiedyś kochałam” to moje pierwsze spotkanie z autorką Katarzyną Misiołek.
Jeśli chcecie przeczytać lekką, wakacyjną powieść na góra dwa wieczory to ta książka jest dla Was.
Czy mi się podobała? Ciężko powiedzieć. Jestem gdzieś pośrodku. Książka jest o rozstaniu, próbie poradzenia sobie z tym i odnalezieniu się w nowej rzeczywistości, o presji, jaką wywiera na nas otoczenie. Myślałam, że mocno wczuję się w temat, jednak dla mnie czegoś w tej historii zabrakło.
Z jednej strony autorka fajnie wpłata w fabułę kwestię życia „na kocią łapę” oraz wywieranie presji w kwestii potomstwa, ślubu. Z drugiej strony niektóre wątki w moim odczuciu trochę „po łebkach”, a część dialogów głównej bohaterki i jej kuzynki sprawiały, że wywracam oczy do góry z zażenowania.
Pomysł wydawał mi się ciekawy, ale jakoś ciężko było mi się odnaleźć w lekturze. Nie rozumiałam rozterek głównej bohaterki i choć swoje lata miała, jej zachowanie wskazywało na coś innego.
Myślę, że książka znajdzie swoich odbiorców.
Jak zawsze w takiej sytuacji polecam przeczytać i przekonać się na własnej skórze.

Przeważnie u mnie na stosiku przeważają kryminały, thrillery, mocniejsze książki, kiedy otrzymałam od wydawnictwa Filia propozycje zrecenzowania "Już Cię kiedyś kochałam" pomyślałam, że to miła odmiana. Patrząc na okładkę można pomyśleć że to miły, sielski romans, ale to tylko złudzenie.

Dominika w Szkocji zostawiła faceta który przestał ją kochać, wróciła do rodzinnej miejscowości na Kaszubach. Ma 36 lat, co ciągle podkreśla jej mama, dodając przy tym, że w jej wieku powinna być już dawno po ślubie i mieć dzieci. Dziewczynie jednak do małżeństwa się nie spieszy, wolałaby wolny związek, tylko że na horyzoncie nie ma kandydata nawet na to. Randki z facetami, którzy mają konta na portalach randkowych są niewypałem. Nagle na drodze Dominiki pojawia się Konrad, jej pierwsza miłość...

Ta historia porusza ważny temat nakłaniania kobiet do małżeństwa, uświadamianie na każdym kroku że kobieta jest stworzona do pilnowania domowego ogniska i rodzenia dzieci. Mimo tego książka ma zabawne momenty, szalone przygody. Pokazuje że kobiety mogą być niezależne, walczyć o siebie i podejmować decyzję, a to wszystko dzieje w pięknym otoczeniu kaszubskiej przyrody i w moimi ukochanym Trójmieście.

Czy my kobiety jesteśmy zaprogramowane na bycie żoną i matką??
Czy posiadanie męża i dziecka sprawia że jesteśmy lepsze??
Według matki Dominiki głównej bohaterki powieści brak męża i dziecka to jej życiowa porażka,bo przecież celem kobiety powinno być małżeństwo i macierzyństwo.Otóż nie.Nie każda kobieta musi być żoną,nie każda musi mieć gromadkę dzieci.
Dominika główna bohaterka,po nieudanym związku wraca z mglistej Szkocji do Polski.Swoje 36 urodziny spędza w rodzinnym domu na Kaszubach,gdzie musi znosić zgryźliwe uwagi mamy na temat swojego staropanieństwa.Nieważne że Dominika rozwija się zawodowo,jest wziętym fotografem,dla jej mamy szczęście to mąż i dzieci.Autorka w tej powieści walczy ze stereotypem że każda kobieta musi wyjść za mąż.Przykład Dominiki pokazuje że będąc singielką można pielęgnować swoje pasje i zainteresowania.Niestety w naszym kraju nadal panuje pogląd że kobieta po trzydziestce nie posiadająca rodziny jest gorsza.Na szczęście ja się z tym nie zgadzam,a powieść polecam bo wciąga od pierwszej strony!!

Bardzo mi się spodobała ta książka. To moje drugie spotkanie z twórczością Katarzyny Misołek i wydaje mi się, że było ono dużo lepsze niż poprzednie. Początek mocno mnie wciągnął. Był bardzo zabawny. Potem cały historia poszła w poważniejszym kierunku. Autorka obrała sobie ciekawy temat. Jestem na tak.