Anna

Średnia na jeża ;P

Spodobała mi się. A co do końcówki to mnie zaskoczyła, ale także ucieszyła. Przecież nie we wszystkich książkach dla nastolatek musi nastąpić happy end.

Może być, ale nie jest zachwycająca. Niektóre momenty w książce były wręcz żałosne...

Ciekawa, szybko się czyta. Myślałam, że będzie gorzej patrząc na to, że książka jest przeznaczona dla dziesięcioletnich czytelników.

Piękna historia Myszki i jej małego świata. Po przeczytaniu książki nasuwa się mi wiele trudnych pytań. Pierwsza książka, przy której naprawdę płakałam.

Ciekawa fabuła, szybko się czyta. Ale nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia.

Fajna książka, lekka, szybko się czyta, nawet ciekawa.

Książka ni to ciekawa, ni to nudna. Trudno ją określić. Ale jedno jest pewne: z wielkim ociąganiem się ją czyta. Ale niektóre wątki mnie nawet zainteresowały, podobały mi się opisane uczucia zakochanego Marcina, zainteresowanie nauką przed Andrzeja. Nie jest zła, ale opornego ucznia na pewno nie zaciekawi.

Fakt, szybko się czyta, ale mnie się strasznie dłużyła, bo fabuła pomieszana, nieciekawa. Jednak plus za końcówkę - taka niespodzianka ;)

Według mnie dużo lepsza od przereklamowanej książki "Tam gdzie spadają anioły" tej samej autorki. Jednak nie mogę powiedzieć żeby szybko się ją czytało.

Ciekawa książka, dość szybko się czyta. Ale denerwowało mnie, że autorka opisując jakieś wydarzenie najpierw pisała jakie były tego skutki a dopiero potem wracała do zdarzenia. Ale wielkim plusem jest, że pisarka nie zrobiła z powieści 'nowoczesnej', a zarazem pustej książki, co często się zdarza autorom powieści młodzieżowych.

Nie zachwyca, nie ciekawi. Czytałam ja z obojętnością. Kolejna przesłodzona powiastka dla młodzieży, a na dodatek ten język... Zupełnie jak w książce "Kaśka Podrywaczka". Chyba polskie autorki bardzo chcą dostosować się do języka współczesnej młodzieży, ale im to najwyraźniej nie wychodzi.

Mnie się bardzo spodobała. Najpierw spodziewałam się, że to będzie kolejna powieść dla nastolatek, która jest wypełniona po brzegi słodyczą. Ale nie. Świetnie napisana, zabawna, ciekawa, niczego za dużo.

Może i jest piękna, wzruszająca, niesamowita, ale dość nudna. Ciężko mi się ją czytało. Na dodatek trochę denerwowała mnie ta niewinność Ewy pod koniec książki. Miała te trzynaście lat, jednak w jej sercu było bardzo dużo z dziecka, co w naszych czasach jest po prostu niemożliwe. Lecz nie zaprzeczam, że po przeczytaniu w głowie miałam milion pytań ...

Książkę czytałam w dwa dni. Połowę przeczytałam późnym wieczorem, a reszta na drugi dzień. Ta pierwsza połowa książki bardziej mi się podobała, bo potem akcja się tak trochę wlekła. Zgodzę się z innymi, że autorka momentami przesadzała z tą nowoczesnością i młodzieżowym stylem. Też niektóre wiadomości o rodzinie Kaśki były jak dla mnie niepotrzebne...

Mądra książka, dość ciekawa, szybko się czyta.

karolka26: Czyli sugerujesz, że mam oklepany gust do książek?

Mnie się spodobała. Ukazała mi dokładniej z jakimi problemami radzą sobie ludzie z innych zakątków świata.

Fajna książka, podobała mi się.

Ciekawa, szybko się czyta. Jak dla mnie - najlepsza z całej serii.

Ciężko mi się ją czytało. Najmniej podobała mi się z całej serii.

Bardzo dobra książka. Bez tabu, ciekawa, nieprzewidywalna.

Bardzo fajna książka. Zabawna, ale poruszająca też poważne problemy.

A ja nie widzę w niej nic takiego genialnego. Pierwsze pięćdziesiąt stron mnie strasznie nudziło, potem akcja już jakoś szła. Jednak nie byłam za bardzo zainteresowana historią Ginny, no może tylko końcówką, która mnie trochę zaskoczyła.

Jest, jak poprzednie trzy części, lekka i szybko się czyta, ale nie pozostaje długo w pamięci...