Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "chce na kara no jak", znaleziono 149

Karą za każde kłamstwo jest prawda, która prędzej czy później zawsze wychodzi na jaw.
... śmierć nie zawsze jest karą, a czasem nagrodą za uwolnienie kogoś od cierpienia.
- (...) po prawdzie ja mniemam, jako lepiej, aby nawet winny uszedł kary, niźli niewinny miał być pokrzywdzony.
Członkowie wspólnoty mieli zachowywać się nienagannie, w przeciwnym razie groziła im surowa kara.
Czasem śmierć jest wybawieniem, a życie karą. Pokutą za jeden błąd.
Mordercą może kierować potrzeba wymierzenia kary, zaprowadzenie ładu na tym świecie, eliminacji złych jednostek, które zatruwają życie tym dobrym. Generalnie ja likwiduję tylko tych, którzy zawinili, niewinni nie ponoszą kary. Takie są moje motywy, ale przecież nie powiem tego Jasińskiemu.
Prawo to płot, który ustawiliśmy na krawędzi przepaści. Za każdym razem, gdy ktoś je łamie, płot trochę się psuje. Musimy go naprawiać. Winny musi ponieść karę. Ktoś musi ponieść karę. (...) Ten płot może naprawić każdy kozioł ofiarny.
Jeśli nie ma życia po śmierci, a po nim kary, ani nagrody, to jaki jest sens bycia dobrym?".(...) Być dobrym, bo inaczej kara po śmierci? Być dobrym ze strachu przed Bogiem?
Uważam, że im jesteś lepszym człowiekiem, tym twój pobyt tutaj jest bardziej do wytrzymania.
Ma czas. Zemsta to przysmak, który najlepiej smakuje na zimno. Zastanowił się. Nie, nie zemsta. Kara. Nieuchronna.
Przyszło mu do głowy, że być może w dziejach światach było więcej kary niż zbrodni, ale słabą czerpał z tego pociechę.
Każdą śmierć, nawet jeśli nastąpiła z przyczyn naturalnych, dało się zinterpretować jako zły omen albo karę.
- Odpowiada za śmierć tysięcy ludzi! Zasługuje na karę!
- Ludzie rzadko dostają to, na co zasłużyli.
Każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny. Otrzymuje karę tak jak i nagrodę – w zależności od tego, na co akurat zasłużył
„ Dobro jest dobrem, zło tylko złem. Nie ma mniejszego zła ani mniejszego dobra. Jest wina, kara.
Pan Marian uspokaja zebranych, że drodzy państwo, spokojnie, i tak wszyscy umrzemy, tylko najpierw trzeba wymierzyć karę dozorcy, bo koronawirus koronawirusem, ale sprawiedliwości musi stać się zadość w miarę szybko, bo dozorca jako pacjent zero może pierwszy umrzeć i tym samym uniknąć kary.
Obaj są sprawiedliwymi sędziami. Ale jeden wynagradza za dobre, podczas gdy drugi wyłącznie karze za złe.
Bo dobro zawsze triumfuje i zawsze dobrzy ludzie są nagradzani, a złych spotyka kara.
Wyrzuty sumienia to dla mnie, jak pisałem już poprzednio, strach przed wzrokiem innych i przed karą ze strony opinii publicznej.
Kto sumienie posiada, niech cierpi, skoro zdał sobie sprawę z pomyłki. Będzie mu to karą - obok katorgi.
Choroba nigdy nie jest dla nikogo karą. Cierpienie nie uszlachetnia, a ty na pewno nie jesteś winny temu, że zachorowałeś.
Jesteśmy skazani na śmierć. Karząc kogoś śmiercią, tylko przyśpieszamy coś, co i tak by się wydarzyło. Dlatego śmierć sama w sobie nie jest karą.
Najgorszą karą, jaka może spotkać człowieka,jest spełnienie się jego wszystkich największych pragnień. Gdy wszystkie się ziszczą, nie pozostaje nic.
Podobno los karze zadufanych, niepokornych i tych, którzy nie potrafią się cieszyć tym, co mają, a ja zawsze miałam wszystkiego za mało.
Dlaczego życie jest takie niesprawiedliwe? Nagradza się tych leniwych, co zrzucają pracę na innych, a karze tych pracowitych. Nie rozumiem tego.
Młodzi ludzie nie zawsze słuchają poleceń, ale jeśli im się powiedzie i zrobią coś wspaniałego, czasem udaje im się uniknąć kary.
Rzecz się dzieje w Polskiej Ziemi,/Gdzie Lud nie ma już Nadziei,/Gdzie Lud wyzbył się już Marzeń,/Bo za czyny Los go karze.
Czasem człowiek nieświadomie wyrządzi wiele krzywd. Poem uważa, że wszystko, co złe się w życiu przydarzy, to słuszna kara za nie.
Gwiazdy, są piękne, ale nie mogą w niczym uczestniczyć. Wiecznie się muszą tylko przyglądać. To jest kara nałożona za coś, co zrobiły tak dawno temu, że żadna gwiazda nie wie już, co to było.
To przecież nie chęć stosowania się do reguł prawa sprawia, że wszyscy zachowują się tak, jak nakazuje społeczny obyczaj, lecz strach przed karą.
Niegodziwość nie zostaje pomszczona, gdy kara spotyka tego, kto ją wyegzekwował. Ponadto, zadośćuczynienie nie jest pełne, jeżeli pokrzywdzony nie daje się poznać jako mściciel temu, który go skrzywdził.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl