Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lecz dwoma", znaleziono 47

Relacja pomiędzy dwoma poetami chilijskimi zazwyczaj nie jest prosta.
Bolało mnie to, czym się stałyśmy. Dwoma duchami nawiedzającymi tę samą przestrzeń.
Zawieszona gdzieś między dwoma światami, walczyłam o przetrwanie, walczyłam o siebie.
Miałam wrażenie , że znalazłam się w pułapce między dwoma mężczyznami. To nie było przyjemne uczucie.
Pomiędzy dwoma krwawymi reżimami Wymieniam karty rękami splugawionymi pleśnią Ambitnie zgoła.
Pozycje z królem i dwoma pionkami walczącymi z królem i jednym pionkiem to bardzo skomplikowany podrozdział wiedzy o pionkówkach.
Między dwoma mężczyznami o takim doświadczeniu jest wiele spraw, o których się nie mówi, o których mówienie byłoby niemal zniewagą.
Pokój nastolatka jest jak Ikea - wchodzisz po kubek, a wychodzisz z miseczką, szklanką, dwoma talerzykami i ręcznikiem.
Pokój nastolatka jest jak Ikea - wchodzisz po kubek, a wychodzisz z miseczką, szklanką, dwoma talerzykami i ręcznikiem.
Przez chwilę mieliśmy swoją własną nieidealną bajkę. On był księciem bez białego konia, a ja kopciuszkiem z dwoma butami.
Nieraz widział, jak walka między dwoma mężczyznami stawała się początkiem przyjaźni, przyjaźni trwającej długie lata.
Badacz porusza się między dwoma biegunami: pożądanym i możliwym. Bez tego co możliwe, pożądania są tylko marzeniem, a możliwości bez pożądań są tylko nudą.
Czasami świat spowalnia tak, że można zauważyć każdą, nawet najdrobniejszą rzecz, jakby się stanęło między dwoma uderzeniami serca wieczności.
Jest tyle ro­dza­jów ciszy. Może być uspo­ka­ja­ją­ca. Może być ogłu­sza­ją­ca. Może być zło­wiesz­cza. Może być pusta. Może być prze­rwą po­mię­dzy dwoma dźwię­ka­mi. Albo po­mię­dzy dwoj­giem ludzi.
Nasze usta i ciała zdawały się pasować do siebie idealnie, jakbyśmy byli stworzoną dla siebie układanką, dwoma kawałkami puzzli.
Cokolwiek by zrobili, pozostaliby dwoma zasklepionymi w swojej samotności ludźmi, ale to właśnie ten dystans najbardziej ich do siebie zbliżał.
Bo tylko w ten sposób można być Morvanem: być samemu w kilkoro.
Muszę wyglądać nieporadnie, jak dziewczynka z dwoma warkoczykami i aparatem na zębach, wpadająca na kapitana drużyny piłkarskiej w pierwszy dzień szkoły
Droga prowadząca do stanu określanego mianem szaleństwa nie jest zbyt daleka. Czasem wystarczy drobny problem w komunikacji pomiędzy dwoma komórkami mózgowymi.
Historia świata jest walką pomiędzy dwoma rodzajami miłości: miłością do siebie samego – aż do zniszczenia świata; i miłością do innych – aż do rezygnacji z siebie samego.
Byliśmy dwoma zupełnie różnymi osobami, pochodzącymi z całkowicie odmiennych światów, a nasze style życia nie miały szans, żeby do siebie pasować.
Być może nie istnieje żaden inny rodzaj intymności, mogący konkurować z dwoma spojrzeniami, które spotykają się z mocą i zdecydowaniem, i które całkiem po prostu nie godzą się na oderwanie od siebie.
Jednostka jest bezbronna. Nikt nie udzieli jej pomocy. Jest zakleszczona pomiędzy dwoma bezlitosnymi mocarstwami. Nie jest niczym innym jak tylko pionkiem w grze prowadzonej przez siły ekonomiczne i polityczne.
Prawdziwa podróż zawsze polega na konfrontacji wyobrażeń z rzeczywistością. Lokuje się między tymi dwoma światami. Jeśli podróżnik niczego nie oczekuje, zobaczy jedynie to, co widzą oczy.
Finezyjnie, taktownie i dyplomatycznie, jak pan redaktor mawiał – zrezygnujemy z roszczeń w imię umacniania odwiecznej przyjaźni między naszymi dwoma od zawsze i na zawsze braterskimi krajami.
- I pomyśleć, że Opatrzność stworzyła ich dwóch! - Mawiała często lady Pomeroy. Jeden wystarczyłby już do ranienia serc niewieścich, ale żeby aż z dwoma musiała się nasza słaba płeć borykać to niesprawiedliwe.
Jego głowę zaprzątał także inny temat. Nipkow próbował bowiem skonstruować latającą maszynę na wzór dzisiejszego helikoptera, lecz tego projektu nie zrealizował, gdyż maszyna z dwoma śmigłami nie potrafiła wznieść się w powietrze.
Wzru­szył ramie­niem, bo wzru­szyć dwoma to by­ło­by zbyt wiele, to mo­gło­by ozna­czać przy­zna­nie się do winy, a on prze­ciw­nie, strzą­snął z sie­bie wy­rzu­ty sumie­nia i wdarł się głę­biej w kory­tarz i tak skrzyw­dzo­nego już domostwa.
"W moim wnętrzu toczy się walka. To jest straszna walka, toczona pomiędzy dwoma wilkami (…). Jeden z wilków jest zły (…), drugi wilk jest dobry. Taka sama walka toczy się wewnątrz każdego człowieka."
Żyli częściowo pod dwoma adresami, próbując znaleźć kompromis między chęcią mieszkania razem a potrzebą posiadania na wyłączność kawałka przestrzeni, azylu na wypadek awaryjnych sytuacji. Jakie to mogły być zdarzenia, nie potrafili zdefiniować.
Przez pół życia chciała tylko jednej rzeczy — uratować świat — a przez drugie pół chciała spokoju, co w zasadzie równało się nieposiadaniu żadnych pragnień. Tak naprawdę nie wiedziała, jak to jest, pragnąć czegokolwiek pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl