Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "ludzie do boje", znaleziono 66

Ludzie boją się tego, co inne.
Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.
Łatwo rozzłościć ludzi, którzy się boją.
Dziwne że się ludzie boją
Ludzi jak Boga i więcej niż Boga.
Ludzie boją się rzeczy, których nie potrafią zrozumieć.
Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.
Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.
Nie boje się podłości złych ludzi, ale milczenia uczciwych
"Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.:
Ludzie obawiają się angażować. Boją się, i tyle. I trudno ich winić.
Była sobie raz dziewczynka, która się nie bała.
Biegła tak, jak biegają ludzie, którzy nie boją się upaść. (...) Śmiała się tak, jak śmieją się ludzie, których jeszcze nie ośmieszono.
Ludzie uwielbiają śpiewać o bohaterach, ale nie cierpią ruszać do boju u ich boku.
-Nie boję się ludzi. Są głupi.
-O tak, ale potrafią być bardzo potężni w swej miłości i nienawiści.
..Boję się czasu [...]. To znaczy, boję się, że zabraknie mi czasu [...]. Nie zdążę zrozumieć ludzi, nie dowiem się jacy są naprawdę. I zabraknie czasu na to, by ktoś mnie zrozumiał. Boję się szybkich ocen i błędów, które wszyscy popełniają. Jeśli nie będzie czasu, nie da się tego naprawić. Boję się, że zamiast filmów oglądam tylko ich fragmenty.
Dokonał odkrycia. Oni się kompletnie nie boją policji! Ależ mu się przytrafiło, co za ludzie...
Ludzie boją się jednak blasku i lepiej się czują w mroku, który zakrywa ich złe uczynki.
Niemówienie o czymś nie musi oznaczać kłamstwa. Czasem ludzie milczą że strachu, ponieważ boją się reakcji innych.
Ludzie bardziej niż odkrycia, że ktoś znajomy właśnie umarł, boją się stwierdzić, że ktoś martwy właśnie ożył.
Jedyne, czego był pewien, to tego, że teraz doskonale wie, jak czują się ludzie, którym uprowadzono dziecko. Którzy boją się, że to dziecko bezpowrotnie stracili.
Nie boję się przemawiać do dwudziestu tysięcy ludzi, ale kiedy wieczorem siadam sam na kanapie przed telewizorem, oblewa mnie zimny pot.
Nie boję się potworów, wampirów i czarownic, nawet jeśli zabijają ludzi. Mam wrażenie, że rzeczywistość bywa znacznie bardziej przerażająca.
Fayette nie obchodziło, czy ludzie się jej boją, czy ją kochają. Nie obchodziło jej, czy w ogóle mają do niej jakiś stosunek. Pragnęła ich tylko rozedrzeć na strzępy. Bo mogła.
Czasami trzeba pomóc szczęściu, bez względu na wszystko. Ludzie, którzy się boją i uciekają na widok pierwszej lepszej przeszkody, nigdy niczego nie osiągną.
Boję się ludzi o niezachwianych przekonaniach, ponieważ czuję od nich chłód śmierci i wrogość wobec życia, wobec jego dynamiki, ciepła i różnorodności…
Waleczni młodzi ludzie umierają dla głupiej sprawy, a prawdziwi winowajcy ciągle są wśród nas. Boja się ujawnić, przyznać do odpowiedzialności.
Ludzie chcą reagować, tylko się... boją. A czasami doświadczenie uczy, że jedynym sposobem, by sobie ze wszystkim poradzić, jest siedzieć cicho.
Mam własne zdanie na temat tego, dlaczego ludzie boją się nowych wyzwań. Lęk przed porażką nie istnieje, istnieje za to lęk przed oceną samej siebie w momencie, gdy nie wyjdzie. Boję się, że wypadnę gorzej w porównaniu ze zdaniem, które mam na swój temat.
(...) ludzie często zwlekają z przeprosinami, bo boją się odrzucenia i utraty bliskiej im osoby. Przecież to głupie. Gdy tego nie robią, i tak ją tracą. Dlatego warto próbować.
Ona powiedziała, że rzeczywiście słyszała, iż ten Rumkowski to trudny człowiek, że ludzie się go boją, jak wpadnie w gniew. Ale mówiła też, że on dużo może, że to teraz najważniejszy Żyd w Łodzi.
Ludzie boją się człowieka, który działa tak, jakby się nie obawiał konsekwencji. Zachowuj się, jakby nic nie mogło cię zranić, a nikt się nie odważy cię tknąć.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl