Wyszukiwarka

“Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.”

“Dziwne że się ludzie boją
Ludzi jak Boga i więcej niż Boga. ”

“Niekiedy ludzie mają dziwne poczucie humoru.”

“Ludzie robią najrozmaitsze dziwne rzeczy.”

“Dziwne, że ludzie mogą się znać przez tyle lat i tak bardzo mylić się co do siebie.”

“O, jakie dziwne formy może przybierać szaleństwo ludzi zdrowych!”

“Desperacja popycha ludzi do wielu dziwnych czynów.”

“To dziwne, że ludzie są, a w innej chwili może po prostu ich zabraknąć. ”

“Jak to możliwe, dziwna dziewczyno, że jesteś tak wieloma kobietami dla tylu ludzi? ”

“Nigdy nie byłam fanką ludzi. W ich towarzystwie staję się dziwnie milcząca.”

“Ponieważ ludzie byli ludźmi i tylko jedno było pewne - niektórzy z nich zachowywali się dziwnie. Albo raczej, każdy zachowywał się dziwnie, kiedy okoliczności przypadkiem pasowały do jego osobistej odmiany szaleństwa.”

“Dziwne, że ludzie mogą się stać smutni, a nawet źli, gdy życie staje się zbyt łatwe.”

“W wieku osiemnastu lat ludzie robią dziwne rzeczy. Zazwyczaj głupie, często ryzykowne, niekiedy skrajnie nieodpowiedzialne.”

“mężczyźni generalnie są dziwni, to zdecydowanie inny gatunek ludzi, wiec nie należy się z nimi wdawać w spory.”

“Czy to nie dziwne, jak chętnie, bez zastanowienia wskakujemy do samochodów obcych ludzi, ufając, że są tymi, za kogo ich mamy, i że zabiorą nas tam, gdzie chcemy?”

“Ludzie dziwnie na mnie patrzą, a ja nie wiem, co chcą we mnie zobaczyć. Nie wiem, kim mam być. I prawda jest taka, że nie chcę wiedzieć. Nie chcę spełniać oczekiwań obcych ludzi.”

“Ludzie to dziwny naród - rzekł kocur. - Patrzą, a nie widzą; słuchają, a nie słyszą; czują, a nie rozumieją.”

“Dla Ludzi to brzmi może dziwnie, może nawet trochę obrzydliwie, ale w zapachu ciała nie ma nic obrzydliwego, zwłaszcza takiego ciała, które należy do ukochanej osoby.”

“Dziwnym trafem, gdy jestem w beznadziejnej sytuacji, spotykam na swojej drodze ludzi, którzy wyciągają pomocną dłoń. I wierzę, że tak będzie zawsze.”

“Ludzie choć wiele posiadają i wiele mogą nie zawsze potrafią to docenić, zapominają o dobrych rzeczach, które mają, i dziwnym trafem stają się nieszczęśliwi.”

“Mateusz nie lubił poniedziałków. Nic dziwnego, bo czy ktokolwiek je lubi? Mateusz uważał, że jeśli tacy ludzie istnieją, na pewno nie są normalni. Poniedziałki to samo zło.”

“Ludzie to jednak dziwne istoty. Dziwne i bardzo różne. Jeden człowiek może ani na chwilę nie zostawać sam i czuć się jednocześnie równie osamotniony jak rozbitek na bezludnej wyspie, a drugi każdego dnia przepada w lesie, w towarzystwie co najwyżej wiernego psa i będzie zadowolony z życia.”

“Poszukiwanie Czarnej Różdżki tylko potwierdza to, co miałem możność wielokrotnie stwierdzić w swoim długim życiu: ludzie mają dziwną skłonność do wybierania tego, co prowadzi ich do zguby.”

“Jak można usprawiedliwiać największe zło wiarą, że ma się boskie pełnomocnictwo? Może to jednak nie takie dziwne. Tyle milionów ludzi zamordowano w imię Boga. Widocznie jest w tym coś, co pociąga, uwodzi i odurza.”

“Pamiętam też, że spojrzałem w dół i zobaczyłem ludzi i samochody, ale było w tym wszystkim coś dziwnego. Dopiero po czasie zrozumiałem, co to takiego. Ludzie i samochody, autobusy oraz taksówki w ogóle się nie ruszały. Wszystko się zatrzymało, jakby Bóg wcisnął na pilocie pauzę.”

“To dziwne, ale ludzie, którzy wam szkodzili, mają do was pretensje o to, co sami wam zrobili. A jeśli oddacie im jeszcze jakąś przysługę, wtedy ich nienawiść nie zna wręcz granic.”

“Utrzymuje pan zatem, że pańska prawda jest tak dziwnej natury, że przekracza zdolność pojmowania zwykłych ludzi. Mnie się wydaje, że prawda powinna być mniej tajemnicza, bardziej zrozumiała i oczywista.”

“Dziwne, że zmysł dotyku, nieskończenie mniej ceniony przez innych ludzi niż wzrok, w krytycznych chwilach tworzy główną, jeśli nie jedyną więź między nami a rzeczywistością. ”

“- Marynarze pełniący wachtę meldowali jednak, że widzieli jakiś wilki kształt przesuwający się między serakami – wtrącił porucznik Le Vesconte. – Słyszeli też dziwne odgłosy w ciemnościach.
- Ludzie stojący na warcie zawsze słyszeli dziwne odgłosy w ciemnościach – odrzekł porucznik Little. – Poczynając od starożytnych Greków aż do dzisiaj.”

“Dziwny świat, rozmyślałem. Tak blisko na dno. Tak blisko do piachu, Czy mogłem jednak z czystym, sumieniem twierdzić, że moje czasy były dużo lepsze? Ci ludzie raz wdeptani w błoto wstawali. Ludzie z mojej epoki szukali błota, by się w nim z lubością tarzać..”