Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "plecach", znaleziono 51

Garbaty nie widzi garbu na swoich plecach.
Proszę nie spać na plecach. Wszystkie miecze przebiją się na drugą stronę.
Ciarki przeszły mi po plecach. Najpierw słowa Betty o zgwałconym chłopcu, a teraz to.
Ludzie mogą się uśmiechać, poklepywać cię po plecach, udawać przyjaciół, ale to jeszcze nie znaczy, że nimi są.
Tragarz nie przestaje być tragarzem, chociaż worek, który dźwiga na plecach, pełen jest złota.
-Ignoscentia, to po łacinie.
-Co?
-Przebaczenie. (...)
-Dlaczego masz go na plecach?
-Ponieważ przebaczenie ma moc uzdrawiania.
Komisarz Romska wzdrygnęła się, bo po plecach, pod wilgotnym od jesiennego dżdżu ubraniem przeszedł ją nieprzyjemny dreszcz.
Tamta chwila, kiedy poklepywał po plecach dwóch identycznie wyglądających chłopców, jednocześnie ich rodzicom wskazywał miejsce na lewo.
Przyjacielem jest nie tylko ten, kto klepie Cię po plecach i powie dobre słowo, ale też ten, kto stanie przeciwko Tobie tylko wtedy, gdy idziesz na dół
A tymczasem wargi drgnęły mu tak, że poczułam mróz na plecach i dopiero po chwili zorientowałam się, że się uśmiecha. Czy raczej : śmieje się ze mnie.
Leżę na plecach, ogarnia mnie spokój. Myślę sobie, że tak właśnie wygląda umieranie. Bardzo przyjemne uczucie. Bez bólu. Bez dźwięków. Czuję się tak, jakbym nie miał ciała.
A potem szliśmy nad rzekę ze śmiercią na plecach,
depcząc ślimaki, bo przecież byliśmy śmiercionośni.
Wrzucaliśmy śmierć do rzeki.
Kiedy ludzie rozpaczają, niektórych chciałoby się objąć, poklepać po plecach i powiedzieć: "No już, już". Innych chciałoby się porządnie spoliczkować i warknąć, żeby wzięli się w garść.
Każdy, ale to każdy ma jakiś bagaż na plecach, ale zasranym obowiązkiem jest sobie z nim poradzić i nie nieść go dalej. Inaczej historia będzie się kręcić jak chomik w kołowrotku.
Wszyscy poczuli ciarki na plecach. Tak daleko jeszcze nigdy nie zaszli, za chwilę miał się dokonać przełom. Byli świadomi, że uczestniczą w wiekopomnym wydarzeniu.
Ale wtem...
Przy stole przez moment powiało grozą. Kamie dreszcz przeleciał po plecach, kiedy przypomniała sobie panikę, jaka ja ogarnęła, gdy dotarło do niej, że rąbnęła dowód rzeczowy z miejsca zbrodni.
Marcin patrzył w sufit i gładził ją dłonią po plecach. W pewnym momencie podniosła głowę i zapytała prawie ze złością:
– Co tak późno?
– Nie rozumiem…
– Nie mogłeś mnie przelecieć dwadzieścia lat temu?
Wściekłość wykrzywiła mu twarz. Spojrzał na nią takim wzrokiem, ze poczuła ciarki na plecach. Nie było z nim żartów. Wiedziała, że gdy jest wściekły, potrafi być nieobliczalny, przykładów na to miało aż nadto.
Komunizm nie jest żadnym problemem, chyba tylko o tyle, o ile jest związany z Rosją, tą odwieczną Rosją, gdzie uczy się ludzi „być wolnymi”, waląc kijem po plecach. s. 504.
Teraz już wiem, że talent to w większości wypadków — torba, czasem cennych klejnotów pełna, którą na plecach nosi z przypadku byle facet, a nieraz byle rzezimieszek.
Oczy wylazły mu na wierzch i przez dłuższą chwilę nie zamierzały wracać na swoje miejsce, a dreszcz, który przebiegł mu po plecach, zrobił to kilkakrotnie i na sto procent zaopatrzony był w buty na kolcach.
Wyczuwam jego dłonie na swoich plecach, gdy rozpina małe guziczki. Wyobrażam sobie, jak muszą wyglądać między jego palcami. Jakby gigant wyciągnął rękę do nieba i próbował poprzestawiać gwiazdy.
Nie chcę zapomnieć żadnej z tych rzeczy. Sposobu, w jaki patrzy na mnie w tej właśnie chwili. Jak dreszcze wciąż przebiegają po moich plecach, kiedy mnie całuje, za każdym razem. Chcę to wszystko zatrzymać blisko siebie.
Nie będę szła za sobą, bo nie umiem siebie prowadzić...
Nie będę szła za sobą, bo nie chcę czuć swojego oddechu na plecach... Nie będę szła obok, bo sobie nie ufam i nie mogę na siebie patrzeć.
Szczerze mówiąc, sam sobie nie potrafię wytłumaczyć, dlaczego zapałałem nagłą sympatią do kolarstwa; może dlatego, że lubiłem Olliego, a poza tym latem, z powodu pryszczy na plecach, niechętnie zdejmowałem koszulkę nad jeziorem.
Stał wyprostowany, wydawał się teraz wyższy. Po plecach przebiegł jej lekki dreszcz, podobny do lęku, który on w niej kiedyś budził.
Akkarin zerknął na nią z uśmiechem.
- Przestań się na mnie gapić.
Zamrugała niewinnie oczami.
- Ja? Gapić?
- Katowałaś moją córkę. Widziałam pręgi na jej plecach.
-Wychowywałam ją. Każdy rodzic ma prawo robić to po swojemu.
- Kablem? Pasem? Czym jeszcze? Jak można tak traktować dzieci?
- Nikomu to na złe nie wyszło - bąknęła Rozalia.
Każdy związek jest jak spacer po linie. Z kolei romans przypomina chodzenie z gorylem na plecach po sznurze rozpiętym wysoko nad ziemią i posmarowanym tłuszczem. Jeśli powinie ci się noga, skutki upadku mogą okazać się fatalne
Czułem się trochę jak w Procesie Kafki. Od kilku godzin usiłowałem wytłumaczyć wszystkim, że nie jestem wielbłądem. A ci debile nie dość, że mnie nie słuchali, to jeszcze chcieli posadzić mi na plecach amerykańskiego turystę i wysłać na spacer wokół piramid.
Pancer, w podkoszulku i gaciach, leżał potulnie na podłodze, z głową wciśniętą w wyliniały dywan, i jęczał, gdy antyterrorysta skuwał mu muskularne ręce na plecach.
- Łokcie się tak nie zginają- mruknął Kocur.
- Jak nie?- rzucił policjant w kominiarce.- Temu się zginają.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl