Wyszukiwarka

“Zostaliśmy więc bez pociechy duchowej? – Jest wódka.”

“Wady wielkich ludzi są pociechą matołów.”

“W seksie szukamy pociechy, gdy cierpimy na niedostatek miłości.”

“Aaaa, z chłopami to taka robota... Nijakiej pociechy za życia i nijakiej po śmierci...”

“Nie szukali w sobie nawzajem pociechy. Podtrzymywali się w marszu. Jedno drugiemu dodawało siły.”

“Odczuwam pewną pociechę, wiedząc, że życie będzie trwało, nawet kiedy my już trwać przestaniemy.”

“Nasze słońce, słońce Ziemi,
Brak nam ciepła twych promieni.
Nie ma wiosny, lata, zimy,
Od stu lat cię nie widzimy.
Deszcz nam został na pociechę,
Wiecznie szara, słotna jesień,
Deszcz nam został na pociechę.”

“Przyszło mu do głowy, że być może w dziejach światach było więcej kary niż zbrodni, ale słabą czerpał z tego pociechę.”

“No cóż, zawsze to jakaś pociecha, jak rzekł skazaniec, widząc, że topór kata nie jest tępy.”

“Obok niego stała też starsza pociecha, chociaż żadnej pociechy od lat z niej nie miał. Marzył o synu, którego mógłby zabierać na polowania, a pewnego dnia przekazać mu kolekcję broni, a dostał córkę wegankę - zaciekłą obrończynię praw zwierząt.”

“Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje,
A serce swej pociechy darmo upatruje.”

“Oto wpatrujemy się w siebie. Znajdując w tym nową dla nas pociechę. Bliskość, jaką dać może tylko podzielenie się tajemnicami.”

“[...] Jak wiadomo, gdy ktoś nie odrósł jeszcze zbytnio od ziemi, figielki i wybryki czarnego kociątka potrafią przynieść mu wielką pociechę.”

“Zastanawiał się, czy kiedykolwiek uda mu się przestać szukać pociechy w kieliszku. Człowiek tylko się tym wykańcza (…) i mając pełną świadomość tego, co się z nim dzieje. I mimo wszystko to robi.”

“"Na razie jednak Mu-kaczewo i okolice odetchnęły, bo demon zła był zajęty swo imi pociechami, a konkretnie zmianą pieluszek, kołysaniem i karmieniem." ”

“Nieszczególnie zależało jej na towarzystwie innych dziewczynek, ale jeśli będzie miała dużo książek, znajdzie w nich pociechę. Lubiła książki bardziej niż cokolwiek innego.”

“Ciemność przynosiła odrętwienie i pociechę. Świat sprawiał jej zbyt wielki ból. Świat był pusty, a zarazem pełen myśli nie do zniesienia.”

“Spokojnie, trwałe piękno zjawia się jedynie we śnie - świat wszakże odrzucił tę pociechę, gdy oddając kult rzeczywistości, odrzucił sekrety dziecięctwa i niewinności.”

“Nie była nawet pewna, czy wierzy w nieśmiertelność duszy. A jednak stojąc w tej świątyni i zapalając świeczki, doznawała pociechy, gdyż wierzyła w siłę pamięci. Tylko zapomniani są naprawdę martwi. ”

“Jeśli kobieta, podobnie umiejętnie jak przed ludźmi, skrywa uczucie przed swym wybranym, może go stracić, a wtedy nędzną pociechą jest przekonanie, że świat również o niczym nie wiedział. ”

“Rodzic idzie na mecz albo koncert i chociaż patrzy na wszystkich i wszystko, tak naprawdę widzi wyłącznie własną pociechę. Cała reszta staje się tłem, scenerią. ”

“Facet, który ma dobrą żonę, jest najszczęśliwszym z bożych stworzeń, a ten, który jej nie ma, należy moim zdaniem do najbardziej pokrzywdzonych przez los i jedyną pociechę może stanowić dla niego to, że nie wie, jak bardzo jest biedny.”

“Po prostu chodzi o to, że upływ czasu to nieodwracalny upływ nas. A potem już nic. Przypuszczam, że pociechę powinna przynieść świadomość, że nie możemy być martwi na zawsze tam, gdzie ma żadnego na zawsze. ”

“Wszak świat był chory, życie nieznośnie ciężkie, a tu oto zdawało się tryskać źródło, tu rozbrzmiewało posłanie, niosące pociechę, łagodne, niosąc ze Szlachetna obietnice.”

“Zganiła się znów w myślach za to, że nie ubrała się stosownie do pogody. Jak ma pomóc w poszukiwaniach w miniówie i drewniakach? Dobrze, że ma chociaż pod kurtką haftowaną bluzkę i dzierganą kamizelkę, choć to niewielka pociecha.”

“Jeżeli komuś nie powiodło się tam, gdzie innym brakło odwagi, albo po prostu woli, by podjąć jakąkolwiek próbę, to taki człowiek patrząc wstecz na swoje życie, znajduje w nim pociechę, a może nawet głęboką satysfakcję.”

“Jeśli komuś się nie powiodło tam, gdzie innym brakło odwagi czy po prostu woli, by podjąć jakąkolwiek próbę, to taki człowiek, patrząc wstecz na swoje życie, znajduje w nim pociechę, a może nawet głęboką satysfakcję. ”

“Nuże, gołębie, rzecznicy ugody i miłosierdzia - odezwijcie się, dajcie nam i im szansę ratunku. Przekonajcie mnie, że mamy zawrócić i zanieść Ziemi tę skromną pociechę, że są gorsze od niej światy. A ich zostawić własnej zgubie.”

“Jedyną pociechą były dla niej książki, które czytała.
Uważała, że książki są równie prawdziwe jak życie.
Jeśli w jakiejś książce ktoś umierał, mogła ją zacząć czytać od początku.
Wtedy zmarli z powrotem ożywali.”

“Lena nie mogła pojąć zwyczaju wysyłania kwiatów do domu pogrzebowego, póki nie dotarło do niej, że kwiaty są pociechą dla żywych, bo pozwalają im utwierdzać się w przekonaniu, że na świecie wciąż trwa życie i oni też mają po co żyć.”