Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "pragna takie", znaleziono 907

I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.
"I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały Wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu."
Ja żyję tu i teraz. I jest mi z tym dobrze. Jak w buddyzmie. Ponieważ nie pragnę, a pragnienie jest przyczyną cierpienia, staję się wolny.
Nie masz wpływu na to, czego pragnie twoje ciało, możesz jedynie kontrolować, czy ulegniesz tym pragnieniom.
Można być przekonanym, że czegoś się pragnie – może latami – dopóki się wie, że pragnienie jest niemożliwe do spełnienia. Kiedy jednak człowiek staje nagle przed możliwością, że marzenie nabierze realnego kształtu, pragnie tylko jednego: żeby nigdy tego przedtem nie zapragnął.
Pragnienie jest o wiele gorszym uczuciem niż głód, który osłabia organizm i prowadzi do otępienia. Z pragnieniem jest wręcz przeciwnie, za wszelką cenę pragnie się zdobyć chociaż parę kropli, by zwilżyć popękane wargi.
"...bo na tej planecie istnieje jedna wielka prawda: kimkolwiek jesteś, cokolwiek robisz, jeśli naprawdę z całych sił czegoś pragniesz, znaczy to, że pragnienie owo zrodziło się w Duszy Wszechświata. I spełnienie tego pragnienia to twoja misja na ziemi."
Chcemy uciec ze świata naszych rodziców, którzy udają, że nie wiedzą o naszym istnieniu, naszych podróżach i pragnieniach, choć sami przecież żyją, podróżują i pragną.
„Kimkolwiek jesteś lub czymkolwiek się sposobisz, jeśli naprawdę czegoś pragniesz to dlatego, bo pragnienie to zrodziło się w samej duszy uniwersum. Jest ono twoją misją na Ziemi.”
Żyła w świecie pałaców, wielkich władców i sław, choć nigdy nie pragnęła bogactwa ani sławy. Pragnęła tylko tego, by mężczyzna, którego wybrało jej serce, odwzajemnił jej miłość. A przecież spośród wszystkiego, co otrzymała w swym legendarnym życiu, to jedno proste pragnienie nigdy się nie spełniło.
Szaleniec? Tępe durnie, wszyscy durnie co do jednego. […] On miał dokładnie taką osobowość, jakiej pragnął. Bo skoro istnieje napój, czy jest coś przyjemniejszego, bardziej racjonalnego i normalnego niż odczuwanie pragnienia?.
Człowiek chce więcej. Jest z natury w swoich pragnieniach zachłanny, nawet jeśli nie jako pojedyncze stworzenie, to jako gatunek. Pragnie poznać więcej, widzieć szerzej, czuć mocniej. Więc i krew już człowiekowi nie wystarcza - musi ujrzeć cierpienie.
Nic dziwnego, że niektórzy spośród największych umysłów w dziejach ludzkości, zwłaszcza Leonardo da Vinci, pragnęli wzbić się w powietrze niczym ptak, projektując maszyny, które miały pomóc im urzeczywistnić owo pragnienie.
-Jeżeli nerwica ma polegać na tym, że człowiek pragnie dwóch, zupełnie sprzecznych ze sobą rzeczy naraz, to, owszem, w takim razie jestem wariatką! Wiem, że przez całe życie będę się miotała pomiędzy różnymi , wykluczającymi się nawzajem pragnieniami!
-Jeżeli nerwica ma polegać na tym, że człowiek pragnie dwóch, zupełnie sprzecznych ze sobą rzeczy naraz, to, owszem, w takim razie jestem wariatką! Wiem, że przez całe życie będę się miotała pomiędzy różnymi , wykluczającymi się nawzajem pragnieniami!
Najbardziej śmieszne pragnienie to pragnienie podobania się wszystkim.
Można mieć wszystko, czego się kiedykolwiek pragnęło, by uświadomić sobie, że pragnęło się nie tego, co trzeba.
Muszę powiedzieć, że trząsłem się ze wściekłości czytając owe słowa. Tak, jestem próżny. Nie ma na to rady. Pragnę uznania. Pragnę zaszczytów. Pragnę sławy. Ale pragnę tylko tego, co mi się należy.
Przez pół życia chciała tylko jednej rzeczy — uratować świat — a przez drugie pół chciała spokoju, co w zasadzie równało się nieposiadaniu żadnych pragnień. Tak naprawdę nie wiedziała, jak to jest, pragnąć czegokolwiek pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.
Czy jest pragnienie bardziej żałosne - albo gorętsze - niż pragnienie drugiej szansy?
Nauczmy się pragnąć tego, co mamy, zamiast myśleć, że powinniśmy mieć to, czego pragniemy.
Szczęście nie polega na tym, żeby zdobyć to, czego pragniesz. Polega na tym, żeby pragnąć tego, co już masz.
Jestem życiem, które pragnie żyć, pośród życia, które pragnie żyć.
W głębi duszy wszyscy tęsknimy za kimś, kto nas kocha, troszczy się o nas i docenia za to, kim jesteśmy. Pragniemy mieć rodziców, którzy nas chronią, gdy jesteśmy w niebezpieczeństwie, i wyciągną rękę, gdy tego potrzebujemy. Pragniemy mieć rodziców, którzy reagują na nasze prawdziwe potrzeby, zamiast narzucać nam swój własny plan. Tęsknota za " idealnymi rodzicami" jest najbardziej naturalnym ludzkim pragnieniem, które nosimy w sobie od dnia narodzin.
Pragnę być jego największą siłą - i największą słabością. Pragnę, by ukrywał we mnie swoje kłamstwa i odnajdywał prawdę.
To ich pragnienie jest jak pożar. Właśnie dlatego mówi się o gaszeniu pragnienia. Póki się go nie ugasi, będzie pochłaniać wszystko z czym tylko się zetknie.
Pragnienie rodzi rozczarowanie
Pragnę tylko być twoim Groszkiem.
„Jeśli pragnie się czegoś tak bardzo jak ja, nie można się poddawać.”
Pragniemy przecież tego, co często jest nieosiągalne.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl