Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "przy troski", znaleziono 62

Zapobiegliwość jest oznaką troski
Przyszłość może nas zranić tylko w jedne sposób, powodując troski.
Pomnażasz dobytek swój, pomnażasz troski swoje.
Z doświadczenia wiem, że jeśli podzieli się troski z drugą osobą, to człowiekowi robi się lżej na sercu.
Zazdrościłam mu tej matczynej troski, tego poczucia wspólnoty, których ja nigdy nie doświadczę. Chyba, że kiedyś sama stworzę sobie rodzinę.
- Puszki są jak mężczyźni. Mogą udźwignąć olbrzymie problemy i troski ponad ludzkie siły. Wystarczy, że wszystko odpowiednio sobie ułożą. Zapanują nad ich ciężarem.
Czasami celowo nie dbamy o siebie, bo ludzie, po których spodziewaliśmy się troski o nas, zawiedli nasze oczekiwania. Zaniedbujemy się, jakbyśmy chcieli się na nich odegrać.
W doczesnym życiu troski nasze albo bardzo niedługo trwają, albo też bardzo są niewielkie, ponieważ natura albo przezwycięża je przyzwyczajeniem, albo kładzie im kres upadając pod ich ciężarem.
Kocham Cię tak,że to aż boli i aż się tego boję. Nie jestem... Do tego przyzwyczajony, wiesz? Do troski o drugą osobę aż do tego stopnia. Więc wybacz mi, jeśli... Jeśli zrobię coś nie tak. Po prostu nie wiem jeszcze, jak to się robi.
Najbardziej niszczycielską siłą nie jest wcale zawiedziona kobieta. Najbardziej niszczycielską siłą jest chora i zaborcza miłość oraz obsesyjna chęć kontroli, ukryta pod płaszczykiem troski.
Kładzie się z ciężkim sercem, ale sen nie przychodzi. Jak to jest, że właśnie wtedy, gdy wokół panuje cisza i ciemność, z odległych zakamarków umysłu wychodzą smutne wspomnienia, troski i lęki?
Życie to skarb. Ludzie są różni, mają różne zalety i braki. A dzieci specjalnej troski dają swoim rodzicom znacznie więcej, niż same biorą.
- Powinien pan raczej zająć się tępieniem własnych wad, młodzieńcze, takich jak na przykład niepotrzebny umiar...
- Podatność na troski – zawtórował mu Pepys.
- I całkowity brak skłonności do rozpusty. Wracamy do gospody!
W jej słowach zawarte były odpowiedzi na troski nurtujące kobietę od lat. Nie martwić się na zapas, lecz po prostu żyć. Obrać nadzieję za przewodnika i wierzyć w pojawiające się szanse - niby proste, a jednak trudne.
„Jego pocałunek był jak prezent za wszystkie wyrządzone mi krzywdy. Był delikatny, ale i gorący. Słodki i gorzki. Był obietnicą, że wszystko skończy się dobrze. Nie chciałam oderwać się od tych ust. Gdy mnie całował, znikały wszystkie problemy i troski.”
Nikt nie przechodzi przez życie, nie raniąc innych i nie będąc dla kogoś powodem do rozczarowania, troski, nie zadając bólu czy nawet cierpienia. Jednak na każde działanie, które szkodziło innym, można znaleźć odpowiedź i wyrównanie krzywd (...).
Miłość, ona przetrwa: do ciebie, kraju rozpostartych jezior, do ciebie istoto, do ludzi dobrych, jeśli nawet utracili wiarę. Najmądrzejsi nie wiedzą, jak dni troski, w najzwyklejsze chwile szczęścia zmienić.
Kiedy zawodowo zajmujesz się malowaniem portretów poznajesz tysiące twarzy, szkicujesz ołówkiem ich zmarszczki, uśmiechy, dotykasz ich troski zapisane w głębinach spojrzeń i zgadujesz marzenia, które tak szczelnie starają się ukryć.
Nadmiar zawsze jest irytujący. Nieważne czego -troski, czułości, wyrzutów, malkontenctwa, narzekań, niepewności, wątpliwości, samooskarżeń i samoniezadowolenia. Nadmiar niszczy, osacza i zadusza. Uniemożliwia oddychanie, czyli bycie sobą.
Dzieliłam z siostrą dziedz­ictwo przemil­czanych słów, zanied­banych gestów, odmówionej troski. I spo­rady­czne, nieoczeki­wane chwile uwagi. Byłyśmy córkami bez żadnej matki. Nadal jesteśmy i na za­wsze zostaniemy dwójką uciekinierek.
Inne czasy... inne spojrzenie na pewne sprawy... i doszłam do wniosku, że dobrze, aby ktoś pamiętał, kiedy moje pokolenie już odejdzie. Nie tylko bohaterów, ale troski takich zwykłych ludzi jak ja, którzy niczym się nie wyróżniali, lecz chcieli postępować słusznie. Etycznie. ( Agnes)
Wielkie bogactwo przynosi z sobą wielką odpowiedzialność. Wolność od ubóstwa doprowadza do niewoli pracy, wolność od głodu prowadzi do niewoli troski. Nikt na całym świecie, oprócz idiotów i kobiet, nie może się nią cieszyć.
Lot z pokarmem do gniazda to ruch jedyny w swoim rodzaju. Odbywa się po trajektorii troski. Myślę tu o małych ptakach, o sikorkach, mazurkach, kopciuszkach. Ale także o tych większych - takich jak kos czy sójka, o drapieżnikach - jak choćby krogulec. A nawet o owadach.
Gdy smutny jest twój przyjaciel,
Gdy trapią go troski, zmartwienia,
Bądź przy nim, przytul go mocno,
Twój uścisk jak czar wszystko zmienia. Pomóż mu wstać, gdy upadnie,
Dodaj odwagi do marzeń...
Jeśli masz przyjaciela,
Uwierz mi- jesteś szczęściarzem!
Miałam piękny sen. Kochałam do szaleństwa i, bez wątpienia, z wzajemnością. Już samo jego spojrzenie, pełne czułości i troski, powodowało szybsze bicie serca. Nie chciałam od życia niczego więcej, tylko móc codziennie patrzeć w te oczy.
„Prawdziwa miłość jest wtedy, gdy wie się o tej drugiej osobie wszystko, zna się jej zalety i wady, troski, lęki i obawy, wie się o krzywdach, które ją w życiu spotkały, ale pod żadnym pozorem tej wiedzy nie wykorzysta się przeciwko niej. Nigdy nie będzie się wypominać, atakować, manipulować. Zaakceptuje się całą jej przeszłość”.
Starzy filozofowie mają zawsze poorane czoła. Młode panny jednakże ulegają tej katastrofie jedynie w najwyższej rozterce ducha, gdy na nie pada jastrząb troski, czad melancholii, sadza smutku, puchacz rozpaczy i gdy owego niewyrośniętego ducha gryzie szczur rozterki.
... (Kruppe) nie miał pojęcia, jak daleko będzie jeszcze musiał iść. Nogi już go bolały.
Na świecie było mnóstwo cierpienia, lecz własną niedolę traktował zupełnie inaczej. Były chwile, gdy sumienie kazało mu stawiać troski świata wyżej od własnych, lecz powiedział sobie, że na szczęście, zdarzają się one rzadko i to z pewnością nie jest jedna z nich.
Wschód witał turystów z otwartymi ramionami, w przeciwieństwie do Zachodu, gdzie według propagandy polskiego rządu, kapitalistyczne państwa zatruwały umysły przyjezdnych, dlatego komunistyczne władze Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, zapewne z głębokiej troski o swoich obywateli, nierzadko odmawiały im wyjazdu.
Mogłam je schować w ciemnym kącie, zabrać do mojego pokoju albo spalić; nie ma tu nikogo, kto zatrzymałby cię przy wyjściu lub nałożył karę za przetrzymywanie książek. Jeśli jednak nie wykażesz należytej troski, korzystając z ksiąg, znikną, gdy następnym razem będą ci potrzebne, i możesz już nigdy nie znaleźć ich na półkach.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl