Wyszukiwarka

Była kiedyś taka recenzja, pamiętam że czytałam.

Jest taki temat...

Ulubione zakładki, Najbardziej kocham powieść gotycką/grozy i powieści ery ​wiktoriańskiej/edwardiańskiej, lub takie których akcja rozgrywa się w XVII...

Ten autor to mistrz grozy - sam Stephen King nie ukrywa, że zaczytywał się nim w młodości.

Może nie dodałbym, ale na pewno przerzucił "Starego człowieka i morze" Hemingwaya z gimnazjum do liceum, bo przerabianie tej lektury - wcale niełatwej...

No to może coś jeszcze, tym razem z Kraju nad Wisłą: Krzysztof Kochański - "Drzwi do piekła" @Link Zestaw wysublimowanych, przemyślanych, pomysłowyc...

Była tylko aura tajemniczości, grozy, ale nie odczuwałem strachu, takiego jak przy niektórych lekturach książek Koontza, Kinga czy wspomnianego Edgara...

Psyche: Dzięki, przyda się, powoli gromadzę linki i niedługo się zabieram do roboty, a przynajmniej mam taki zamiar.

Najczęściej sięgam po kryminały, thrillery, horrory czy powieści grozy.

To właściwie powieść grozy z wątkiem kryminalnym, chociaż tutaj wątek kryminalny jest wyraźniejszy niż w "Zielonym trabancie".

Ale nikt z nich nie wie, dlaczego Freya wrobiono i dlaczego tajemniczy ładunek jest taki ważny dla budzących grozę Przebudzonych…

Może nie był to najstraszniejszy horror ever, ale taka śmieszna historia mi z tego wyszła.

Rachel Caine jest pseudonimem pisarskim Roxanne Longstreet Conrad, amerykańskiej pisarki science fiction, fantasy i powieści grozy.

(Tak nawiasem mówiąc to chyba jedyna taka bajka w której smok i królewna to jedna i ta sama osoba.)

I jeszcze jedno, co jest dla mnie ważne przy czytaniu recenzji to fakt, że recenzja napisana jest na pewnych szkielecie, chcę przejść przez wszystkie ...

Wracając do Twojego pytania o moje ulubione powieści grozy.

Coś takiego zrobiła przecież Marion Zimmer-Bradley w „Mgłach Avalonu” – na tło niby historyczne rzuciła dzieje legendarnych postaci.

Straszny Film), czy to podczas czytania książek grozy.

Dziwne, bo taki sen przybliża bardziej do prozy H.P.

Po napisie zostało już tylko wyblakłe na słońcu wspomnienie, lecz poniżej jakaś litościwa ręka wydłubała strzałkę w prawo.