Książkowe podróże - te małe i te duże!

Minęło już kilka dni nowego roku, a więc idąc w ślady innych Kanapowiczów i na mnie przyszedł czas.

W ubiegłym roku udało mi się przeczytać 200 książek, co jest dwukrotnością założeń z Kanapowego wyzwania. Z wyniku jestem bardzo dumna, liczba początkowo niewyobrażalna stała się faktem. :) Jednocześnie udało mi się przeczytać o 65 książek więcej niż w 2020r. Nie będę się o tym rozpisywać, bo nie tego dotyczy wpis, ale jeśli ktoś z Was chciałby przeczytać, to podsumowanie tego roku umieściłam na moim blogu tutaj :)

Sięgałam głównie po literaturę obyczajową, czytałam też książki młodzieżowe, czy te skierowane do dzieci. Nowością w moim czytelniczym dorobku była fantastyka, w której świat wniknęłam dzięki cudownej serii "Kamień Królestwa Sloget".

W tym roku nie byłam w stanie wybrać jednego ulubionego autora. Bardzo podobała mi się twórczość Klaudii Bianek, Wandy Siubieli, Magdaleny Witkiewicz i Kristin Hannah.

Poniżej wklejam moje Best of the best z 2021 roku :D Jeśli ktoś z Was chciałby przeczytać coś więcej o moim roku 2021 polecam najnowszy wpis na blogu Książkowe podróże - te małe i te duże ;)

Nieśmiało wychodzę zza zasłony milczenia ;)

Chyba jeszcze nigdy nie wspominałam tutaj, że czasem, w wolnych chwilach piszę coś poza recenzjami. Chociaż nie zdarza się to ostatnio zbyt często tworzę swoje krótkie lub dłuższe wiersze. Bardzo lubię ten stan w którym moja wyobraźnia tworzy słowa, z których powstają wersy, a nawet całe teksty.

Od kilku lat wena dopada mnie bardzo rzadko, więc nie mam wielu aktualnych tekstów, a te sprzed lat, w większości z dzieciństwa, w żaden sposób mnie już nie definiują.

Postanowiłam więc raz na czas dzielić się z Wami moją twórczością, może znajdzie się ktoś, kto będzie miał ochotę przeczytać, będzie mi bardzo miło. :)

Tekst który przedstawiam poniżej jest krótki i powstał bardzo spontanicznie, nie miałam na ten wiersz żadnego planu, stworzył się sam. :)

Jestem ciekawa co Wy o nim sądzicie, konstruktywna krytyka zawsze mile widziana. :D

,,Człowiek i droga”

Zastanawiam się dzisiaj którą drogą iść?

Czy wybrać prostą, wydeptaną, przez ludzi wskazaną?

Czy może własne zdanie mieć?

Kręte ścieżki przejść?

Zastanawiam się i marzę, chcę taką drogę wybrać,

By do nieba dotrzeć po trudach przeżytych na ziemi.

Chciałabym tam zaznać odpoczynku najpiękniejsze chwile.

Którą drogą iść?

Którą drogą iść…..

U mnie dzisiaj nic ciekawego. Po prostu śpię, zmieniam pozy, pozwalam sobie robić zdjęcia a przy okazji udaję, że jestem grzecznym Kotikiem ;) Czasem chyba można dać złudne nadzieje, nie? Szczególnie jeśli ma się w tym swój interes; no przecież po deszczu nie będę chodził ;P

PS. Fotorelacja z praktycznie całego dnia ;)

Dzięki przypomnieniu @LetMeRead  wrzucam zdjęcie sprzed kilku dni :)

Kotyk to kot akrobata - chodzenie po dachach to bułka z masłem i codzienna aktywność ;)

To i ja zdecydowałam się na założenie kanapowego bloga. 😁 Wpisy poświęcę rożnej tematyce ale na osobny cykl na pewno zasługuje Kotyk 🥰

Na odpoczynek zawsze czas jest dobry, nieważne ze na fotelu na którym ktoś inny chciałby poczytać 🤪