Kasia

Choć rzadko czytam umiejscowione w Polsce historie obyczajowo-kryminalne, gdyż zazwyczaj się rozczarowuję, powieść Katarzyny Rygiel bardzo mi się podobała. „Śmiertelne zlecenie” to pozycja dla osób szukających czegoś lekkiego, a zarazem angażującego i potrafiącego zainteresować. Idealna na letni wieczór po upalnym dniu.

Paradoksalnie, podczas lektury powieści nie czuć, że jest to typowe science-fiction. Historia opowiedziana przez Carda jest ciekawa i czyta się ją naprawdę szybko, w przeciwieństwie do innych pozycji z tego gatunku, których lektura nierzadko bywała dla mnie męcząca. Książka trzyma poziom poprzedniczki, przez co mam nadzieję, że kolejne będą równie ...

„Pamięć Ziemi” powinno się traktować jako wprowadzenie do sagi Powrotu do Domu. Przed nami jeszcze cztery części, do których ta jest jedynie wstępem. Zapowiadają się naprawdę miłe chwile spędzone nad lekturą. Historia opowiedziana w tej książce spełnia swoją funkcję – intryguje i zaprasza w porywającą podróż na Harmonię. Więcej w recenzji powyżej.

Świetna, naprawdę. Jak na czwartą część serii, nadal potrafi zaskoczyć i zaszokować. Więcej w recenzji powyżej.

Imponujące zwieńczenie świetnej serii. Niestety, zakończenie musiało kiedyś nadejść, a autorka zrobiła to w iście mistrzowski sposób. Jeśli jeszcze nie czytaliście – nie wahajcie się sięgnąć. Więcej w recenzji powyżej.

Książka to ponoć thriller, ale nic z niego nie ma. Niestety, zupełnie nie trafiła w mój gust. Więcej w recenzji powyżej.

Na pewno nie jest to lektura wysokich lotów, więc też nie można się wiele po niej spodziewać. Klasyczna powieść fantasy o biednej dziewczynce z sierocińca, której życie nagle się odmienia i ma ona uratować świat. Ale nadal nie oczekujcie czegoś ponad to, co napisałam wyżej. Muszę przyznać, że książkę czyta się szybko, ale jest ona skierowana bardzi...

Ciekawe, chętnie bym przeczytała. Szkoda tylko, że tytuł tak nieudolnie nawiązuje do Larssona "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". Ale nie można mieć wszystkiego, tłumaczowi widać zabrakło inwencji.

@down Przynajmniej główna bohaterka nie jest wampirem ;) Warto przeczytać i się przekonać, że to nie żadne takie "znowu". Wierz mi.

Ależ przy tych książkach czas szybko mija... A niby tak naprawdę niewiele się dzieje, bo głównie obserwujemy dzieje (nie)zwykłych rodzin. Mimo to, świetna lektura.

Podobała mi się. Jako pierwsza część serii o Tonym Hillu i Carol Jordan na pewno robi wrażenie i zostawia z nadzieją, że przyszłe części będą jeszcze lepsze, albo przynajmniej równie dobre. Szkoda, że tak mało tortur zostało opisane, ale dla niektórych pewnie i to będzie za dużo :) Zapraszam po więcej do mojej recenzji.

Em, czytałam tę książkę parę lat temu, ale do tej pory pamiętam. Jeśli ją faktycznie lubiłaś, to hm, wypadałoby pamiętać. Trelawney.

Świetna. Piekielnie wciągająca i naprawdę, nigdy nie zauważam, kiedy mija te 300-400 stron. Polecam.

Lektura książki naprawdę była przyjemna, autorka ma żywy styl i bardzo szczegółowo wprowadza bohaterów i fabułę. Wśród natłoku książek w tej tematyce, "Melancholia sukuba" na pewno się wyróżnia i, jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, przeczytajcie, a nie pożałujecie. Więcej w mojej recenzji :)

Nie wiem, skąd tak dobre opinie. Książka strasznie nuży, przez irracjonalne zachowanie głównego bohatera i niejasny styl pisania autora. 2+.

Faktycznie, zapowiada się ciekawie.

Czytało mi się jeszcze lepiej od poprzedniczki. Super fabuła, autor bardzo sprawnie wszystko ze sobą powiązał. Recenzja niedługo. Btw, nie jestem pewna czy to ma być trylogia, wszędzie widziałam słowo "seria", więc może będzie tego więcej. W każdym razie, kolejna część dopiero w 2012 roku.

W porównaniu do księgi 1 czytało mi się i szybciej i lepiej. Nawet część z wyprawą fantasy potrafiła mnie zaciekawić i mniej frustrował widok kolejnego początku rozdziału napisanego charakterystyczną czcionką. Co do części sci-fi nie poszło to po mojej myśli, niestety, ale też nie było źle. Postać komputera i pointa wynagrodziły nudniejsze momenty....

Książka zupełnie inna od swojej poprzedniczki. Nadal czuć w niej ten świetny klimat postapokaliptycznego świata, ale w Metrze 2033 było więcej akcji i tajemnicy. To odkrywanie tuneli, każdej stacji z osobna potrafiło przysporzyć o ciarki. Tutaj autor skupia się na wartościach, na samym człowieku. Każdy z bohaterów jest skomplikowaną postacią, a fab...

Hm... Miałam nadzieję, że autor skupi się bardziej na "misji", na otaczającej statek przestrzeni, na technicznych detalach... Zamiast tego mamy dwie telenowele: jedną na statku, który sobie leci, nie wiadomo ile, nie wiadomo po co (ok, wiadomo, ale mnie to nie przekonuje), nie wiadomo dokąd, a drugą w serialu, który kręcą "astronauci" (ha ha). Musz...

Droga administracjo, dziękujemy!

@Cropka Poszalałaś? Może ostrzegaj łaskawie o spoilerach, co? Czy to za bardzo wymagające dla 14-latki? Dekka już w poprzednim tomie była jaka była. Wróg, Charliego Higsona, wybacz, ale został wydany później niż Gone, więc porównanie powinno działać na niekorzyść Wroga. Jak dla mnie, ten tom trzyma wysoki poziom swoich poprzedników i czytało się ba...

Miałam ochotę na jakiś obyczaj, w przerwie od science fiction, a dostałam... kryminał z winem i prawnikami w tle ;) W sumie, nie było źle.

Podobała mi się. Rasowe science-fiction, pełne niedopowiedzeń i tajemnic. W pamięć zapada główny bohater i jego buntowniczy styl bycia. Polecam.

Książka dość dziwna, specyficzna. Niby science-fiction, ale czytelnik przez większość lektury zastanawia się, czy to nie żadna pomyłka i przez przypadek nie wypożyczył sobie rasowego kryminału w stylu Agathy Christie. Mimo że sf jest tu dość odsunięte na obok to czyta się przyjemnie i w miarę szybko. Polecam... chyba.