Michał S.

"Astonishing Thor" to według mnie ostatnia, tląca się w uniwersum Marvela iskra zdrowego rozsądku i prawdziwej fantazji. Po beznadziejnej historii o Fantastycznej czwórce i całym tym bezfabułowym korowodzie miliona postaci, na nasz rynek trafia zeszyt na którego miejscu powinien znajdować się, według oryginalnych tomów kolekcji, "Captain Britain Va...

Ten zeszyt udowadnia kolejny raz fakt, że złota era Marvel Comics dawno już przeistoczyła się w erę bezfabularnego kiczu. Walka goni walkę, bohaterów jest tu milion pięćset sto dziewięćset (F. F., Avangers w kolejnym składzie, Inhumans, Bug sqad, T'Challa, Namor) a łotrów z "dupy" jeszcze więcej (Skrullowie, Kree, jakiś Mole man, coś zwane Annihilu...

Jest wartka akcja, jest mnogość potworów, jest dobrze. Bardzo dobrze. Powrót do korzeni legendy Ksina, prawdziwego klasyka, majstersztyku wyobrażni i drugiej, po Geralcie,archetypicznej postaci w polskiej literaturze fantasy to strzał w dziesiątkę i wydawniczy must have. "Ksin" aż prosił się o reedycję i wyciągnięcie z lamusa. Ciekawym zabiegiem je...

Jak mówią: "Niedaleko pada jabłko od jabłoni". Tym razem jest to jabłko lekko nadgniłe i trochę robaczywe. Najnowsza powieść Hilla to albo świadomy hołd dla Kinga seniora albo nieświadoma kalka jego arcydzieł. W "Nos4A2" mamy, znane z hitów "Króla", oklepane schematy: ożywające samochody i motory, motyw przenoszenia się w magiczny sposób, koszmarne...

Ciekawa kreska, dosyć ciekawa fabuła z elementami "Wyspy doktora Moreau" na końcu. Niemniej jednak, po skończonej lekturze mamy ogromny niedosyt i przeświadczenie, że uniwersum Marvela coraz bardziej przypomina imperium Aleksandra Wielkiego, rozrosło się niebotycznie, ale brak w nim ładu i składu. Coraz to nowe frakcje, odradzający się łotrzy, nowe...

Debiutancka książka autora, zbiór opowiadań które niestety na kolana nie rzucają a wręcz przeciwnie, zmuszają do przyjęcia horyzontalnej pozycji na kanapie i słodkiej drzemki. Pomysły na kilka opowiadań autor z pewnością miał, w zbiorku prym wiodą: "Duch XX wieku", "Synowie Abrahama", "Usłyszysz śpiew szarańczy" czy "Najlepszy nowy horror" czyli op...

Krótko: Niezwykle udana powieść, łącząca elementy klasycznego horroru i powieści obyczajowej. Czytałem "Pudełko..." po "Rogach", czyli w kolejności odwrotnie chronologicznej i stwierdzam, że debiutancka powieść Hilla nie ustępuje w niczym jego kolejnym książkom. Wielkim atutem autora są bogate wewnętrznie, realistyczne postacie, z którymi od razu ż...

Dobra jako suplement do jakiejś poważniejszej lektury. Nie wyjaśnia zbyt wiele, raczej ślepo indoktrynuje niż nawraca i nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat egzorcyzmów. Zdecydowanie za "włoska" a za mało światowa. Mamy tutaj m.in.: krótki wywiad z o.Amorthem, liczbowe dane na temat działających obecnie we Włoszech "magów" (sic!), pamf...

Dosyć udana, wciągająca i nowatorska pod względem fabularnym. Napisana przez syna pana K. ale odmienna stylistycznie i merytorycznie. "Rogi" nie są horrorem lecz czymś co nazwałbym thrillerem obyczajowym z dużym elementem fantastycznym. Hill, podobnie jak King kocha amerykanizmy, odnosi się z miłością i estymą do małych, sennych miasteczek na prowi...

Jeśli choć połowa z wydarzeń opisanych przez autora na kartach tej książki rzeczywiście miała miejsce (co autor podkreśla kilkakrotnie) to ja dziękuję. Miej nas Boże w swojej opiece i zbaw ode złego. Ralph Sarchie to nie Constantine ani Ojciec Merrin, to zwyczajny nowojorski policjant, borykający się z problemami dnia codziennego, przykładny mąż, o...

Taka sobie. Mnie nie powaliła. Konstrukcja fabularna powieści należy do gatunku takich, o których pisać, bez zdradzania o co chodzi, niezwykle trudno. Autor dozuje informacje bardzo oszczędnie a im dalej czytamy tym dopasowujemy do siebie coraz więcej literackich puzzli. Świat opisany przez autora zdajemy się oglądać poprzez wyjątkowo zaparowaną sz...

Ciekawy zbiór legend i podań dotyczących smoków, bazyliszków, żmijów i innych demonicznych bestii zamieszkujących nasz kraj od skalistych turnii Beskidów po fale Bałtyku. Autor przedstawia w telegraficznym skrócie charakterystykę danego potwora, później przytacza najważniejsze legendy a na koniec serwuje czytelnikom notkę etymologiczną lub topograf...

Niezwykle skrupulatna monografia dotycząca symboliki i znaczenia krwi w licznych kulturach świata. Mitologia, symbole, teksty źródłowe, dualizm semantyczny to tylko czubek góry lodowej w tej monumentalnej księdze. Ciekawa, choć miejscami nużąca (zbyt dużo mitologicznych analogii), no ale takie właśnie są tego typu pozycje.

Dosyć ciekawa pogadanka na temat kilku zaginionych skarbów świata. Niestety, autor koncentruje się na pirackich łupach, morskich poszukiwaniach oraz amerykańskiej gorączce złota, czyli tematach odległych od mojego kręgu zainteresowań. Spodziewałem się raczej Europy, rycerzy i średniowiecznych tajemnic lub zrabowanych przez Hitlerowców dobrach kultu...

Kolejny przykład niespójności literackiej, która niczym zacinający się kot w "Matriksie", prześladuje pisarzy i dobija czytelników. Autor miast zakończyć fenomenalnego, genialnego i nowatorskiego "Z mgły zrodzonego" słowami "i żyli długo i szczęśliwie" snuje dalsze losy bohaterów. Snucie to przypomina mgły nad Luthandel: jest szare, nijakie i dłuży...

Niemalże arcydzieło. "Z mgły zrodzony" łączy w sobie wszystkie elementy kochane przez miłośników dobrej fantastyki dodając kilka sztandarowych zagrywek autorów powieści szpiegowskich, płaszcza i szpady, horrorów. Świat opisany przez Sandersona to świat brutalny w którym uciśnieni niewolnicy zwani Skaa żyją pod zasnutym mgłą i oparami popiołu niebem...

Z podejściem do "Peanatemy" jest jak z nauką pływania. Z początku wymachujemy rękami i nie bardzo wiemy o co chodzi, później dostajemy pływaki i koła ratunkowe w postaci wskazówek i glosariusza a później, jeśli opanujemy już wszystkie niezbędne podstawy pozostaje tylko wypłynąć na głębię tej oszałamiającej powieściowej rzeki. O czym jest "Peanatema...

Powieść raczej dla czytelników nieobeznanych z historią i dopiero raczkujących w dziedzinie powieści historycznych. "Medicus" to raczej powieść obyczajowa z historią w tle (wiele osób zarzuca autorowi kompletny brak historycznego przygotowania przed przystąpieniem do pisania oraz poplątanie wątków historycznych). Może gdybym czytał "Medicusa" dobre...

Idę o zakład, że w supertajnym komputerze autora znajduje się zaszyfrowany plik o nazwie "Niesamowity i zaskakujący thriller sensacyjny.doc". Plik ów zawiera szablon powieści w który Dan Brown co kilka lat wpisuje inne dane fabularne. Po skończonej pracy wciska "enter" a maszyna wypluwa Wspaniały Bestseller. Plik, w telegraficznym skrócie, może zaw...

Z całą pewnością jest to książka-odkrycie. Niebanalny, wysmakowany język, istne słowa które niemal stają się ciałem, profesjonalne podejście do tematu historii alternatywnej, odwzorowane z zegarmistrzowską precyzją detale epoki oraz element fantastyczny w postaci kolejnego zlodowacenia, lutych i samego lodu, o przepraszam, Lodu. Jednak nie rozumiem...

Wspaniały finał godnego polecenia komiksu. Akcja powoli zmierza do pełnego napięcia finału rodem z "Lśnienia" i "Omenu". Noe nie jest już pełnym rozterek Magiem lecz prawdziwym narzędziem gniewu Bożego pragnącym wypełnić jego wolę bez względu na miłość i rodzinę. Dobry motyw poświęcenia, kilka zwrotów akcji i całkiem udany epilog. Polecam!

Jak w tytule. Wody wreszcie spadają na wyschniętą glebę pod stopami Noego, jego rodziny oraz Akada i jego armii zwyrodnialców. Rozpoczyna się bitwa o Arkę, rodzi gniew Chama, kreska staje się dynamiczna a tym samym bardziej rozmazana, co świetnie podkreśla akcję i dramatyzm. Duże brawa za realistyczne oddanie deszczu i wód Potopu. Polecam, tak jak ...

Arka się buduje, rodzą miłości i konflikty, całość nabiera psychologicznego podłoża, Noem targają rozterki a na okręt przybywa tłumnie tytułowe "Wszystko co pełza po ziemi". Kreski są tu bardziej rozmazane ale nic to . Jest dobrze i ciekawie. Polecam!

Bardzo ciekawa i odświeżona odsłona archetypicznej opowieści o Noem. Scenarzysta, Darren A., znany z kilku kultowych filmów tym razem wykorzystał swój szkic do stworzenia powieści graficznej a rysowanie zlecił genialnemu panu Henrichonowi. Ogląda się miło, czyta jeszcze milej. Wykorzystane zostały tu dosłowne cytaty z Genezis a całości smaku nadają...

Taki sobie. Trochę paranormalny trochę Danikenowski. Wrażenie, że gdzieś to już widzieliśmy i o tym czytaliśmy towarzyszy nam od pierwszej do ostatniej historyjki. Kreski mogą być ale widziałem ładniejsze i dużo ładniejsze. Ogółem na trójkę z plusem.