@Nina

Książki Pani Ewy dają mi zawsze tę odrobinę wytchnienia, której tak często nam potrzeba, dają mi uczucie ciepła w serduchu, dają mi po prostu ogromną radość czytania. Ponowne spotkanie z Zosią, jej rodziną i sąsiadami, których Zosia traktuje jak przedłużenie rodziny, odprężyło mnie, wywoływało uśmiech na twarzy i bardzo nie chciało mi się rozs...

Uwielbiam twórczość Marii Paszyńskiej. Jej książki są takie inne, takie niedzisiejsze, dopracowane w każdym calu, czyta się je jak najlepszą klasykę, smakuje niespiesznie i nigdy nie ma się dość.
Nie inaczej było z tą pozycją, która dla mnie okazała się dokładnie tym, czego potrzebowałam w tym momencie, chociaż nie zdawałam sobie z tego sp...

Kiedy zaczęłam słuchać "Wybór matki", ba, nawet kiedy skończyłam, nie zdawałam sobie sprawy, że to trzecia część cyklu. Byłam przekonana, że to odrębna historia, także z całą pewnością mogę stwierdzić, że nie trzeba znać poprzednich tomów, aby w pełni docenić historię, którą autorka chciała nam przekazać. A jest to zdecydowanie rzecz warta poz...

Czy Luta Karabina stanie się konkurencją dla Igora Brudnego? Nie dla mnie. Brudny zawsze będzie miał szczególne miejsce w moim literackim serduchu. Luta musi się jeszcze trochę postarać, żeby do niego dołączyć. Nie przeczę, że ma po temu ogromny potencjał, więc będę z uwagą śledzić jej poczynania 😊

Ależ to było słabiutkie... Brakowało mi w tej niby kryminalnej opowieści prawie wszystkiego: napięcia, akcji, tego podskórnego dreszczyku, a najbardziej ze wszystkiego brakowało mi tu korekty. Ot książeczka napisana na kolanie, po co sprawdzać, przecież czytelnik znający dorobek Stachuli, na pewno kupi i tę jej książkę. Szkoda, wielka szkoda, ...

Natasza Socha nawet ze słodkiej świątecznej opowieści potrafi wydobyć coś więcej. Nie wiem, jak ona to robi, ale banalna z pozoru historia, w jej wykonaniu, nie ma w sobie nic banalnego. Będę czytać Sochę nie tylko w świątecznym czasie.

Czy tylko ja mam takie wrażenie, czy faktycznie Julia Quinn trochę straciła pazur? Czegoś mi tu zabrakło, może tego poczucia humoru, które tak lubiłam, może tej lekkości, która zawsze dawała mi odprężenie, a może ja się po prostu czepiam? Faktem jest, że nie bawiłam się przy tej części przygód moich ukochanych Bridgertonów tak, jak to miało mi...

Nie będę oceniać, gdyż nie dotrwałam do końca. Może nie ten czas, może po prostu książka nie dla mnie. Dłużyzny, czasem ciekawe, ale w większości raczej nudnawe. Nie skreślam jeszcze tej książki, może do niej wrócę w bardziej sprzyjających okolicznościach.

Bardzo mi przykro, ale jestem na nie. Seria Rizzoli i Isles była jedną z moich ulubionych i cieszyłam się jak dzieciak, kiedy zobaczyłam, że Tess zdecydowała się ją kontynuować. Cóż, może jednak nie powinna tego robić? Wygląda na to, że Gerritsen straciła ten pazur, to coś, co sprawiało, że jej kolejne książki pochłaniało się bez tchu. Ze smut...

Mam ogromny sentyment do Magdy Witkiewicz, mogę być nieobiektywna w ocenie jej książek. Wiem jedno, kiedy potrzebuję trochę słodyczy, oderwania się od szarości, kiedy chcę ukojenia, sięgam po twórczość Magdy i czuję się, jakbym wracała do rodzinnego domu. To nic, że w tym wypadku jest to dom spokojnej starości, o jakże wdzięcznej nazwie "Happy...

Nie ma się co rozpisywać, Marta Kisiel i jej seria Małe Licho to jest to, co kocham, uwielbiam, czym się rozkoszuję, przy czym się relaksuję, co wydobywa ze mnie moje wewnętrzne dziecko, i to czyni mnie szczęśliwszą dorosłą 😊
Czekam na więcej, pragnę więcej, doczekać się nie mogę. Pisz kobieto, dawaj mi więcej tej radości i nie przestawaj ...

Książka, obok której nie można przejść obojętnie. Rzecz, która zawładnęła moim życiem na kilka dni, i o której do tej pory myślę. Opowieść o kobietach, ich sile, codziennej walce z żywiołem wody i walce o przetrwanie, o zapewnienie bytu rodzinie.
Piękna, głęboka opowieść, prawdziwa, bez upiększeń, bez patosu. Po prostu życie ze wszystkimi ...

Ech, Jadowska! Co Ty kobieto ze mną robisz 😁. Zabierasz mnie do swojego czarownego świata, ja wchodzę do niego z entuzjazmem i łykam wszystko, co mi zapodasz. Jestem jak pelikan, łykający z zadowoleniem wszystko, co mu się podrzuci 😁. Nie jest istotny fakt, że wchodząc w Twój świat, kompletnie znikam ze swojego. Niech się pali, niech się wali,...

Kiedy zaczynam czytać książkę Anety Jadowskiej, zauważam dziwne zjawisko, odklejam się od rzeczywistości i całą sobą przenoszę się do świata przez niej stworzonego. Kiedy na chwilę odkładam lekturę bardzo mnie dziwi, że świat za oknem jest taki zwyczajny, a kiedy kończę książkę, jest mi bardzo trudno wrócić do realnego życia. Tak działa na mni...

Marianna Johnson, piękna, inteligentna, oczytana, wydawać by się mogło kobieta ideał. Dlaczego więc znalezienie męża wydaje się być rzeczą wręcz niemożliwą? Mężczyźni nie bardzo lubią, kiedy ich żony są od nich mądrzejsze, bardziej bystre, a ich wiedza wykracza znacznie poza kuchnię i salony. A jeśli do tego panna cechuje się największą z możl...

Macie zły humor? Myślicie, że tylko wasze życie jest nieznośne i, nie bójmy się tego słowa, do dupy? Macie wrażenie, że wszystko, co może pójść źle, pójdzie źle, i to przytrafi się właśnie Wam? Jeśli tak, to powiem Wam jedno: Joanna, ta to dopiero ma przechlapane 😊

Ciekawa jestem, kto odnajdzie w jej opowiastkach siebie i k...

„Topiel” przeczytałam uszami (niesamowicie mi się to określenie spodobało 😊). Mimo znakomitego lektora (Filip Kosior), ciężko mi było wejść w fabułę i stuprocentowo zaangażować się w jej akcję. Może pora na tę lekturę była niesprzyjająca, a może to po prostu rzecz nie dla mnie.

Jest rok 1997, czwórka młodych chłopaków – Kac...

Prawie osiemset stron niezwykłych historii ze świata Thornu. Cóż może być przyjemniejszego? Może tylko więcej opowiadań? I to mówię ja, która za opowiadaniami nie przepada, która wręcz unika krótkich form 😊

Jeśli chcecie poznać bliżej Dorę i Witkacego, Leona, Romana, Szelmę, Katię, Bognę i kilka innych niezwykłych postaci, ...

Fannie Flagg jest autorką, której książki zawsze rozgrzewają mi serducho, dają radość i wytchnienie. Trochę naiwne, może z lekka przesłodzone, ale niezmiennie pełne radości i afirmacji życia. „Wciąż o tobie śnię” również takie jest, ale tym razem jakby zabrakło między nami chemii. Nie do końca dałam się porwać historii Maggie Fortenberry, nie ...

„Siła kobiet” jest moim pierwszym spotkaniem z Barbarą Wysoczańską, wydaje mi się, że się polubimy i spotkamy ponownie. Nie miałam okazji zapoznać się z jej debiutem „Narzeczona nazisty”, która zbierała bardzo pochlebne recenzje, będę musiała to nadrobić.

...

Pamiętacie, kiedy nie tak dawno zachęcałam Was do sięgnięcia po krótkie opowiadanie Agnieszki Peszek pt. „I co dalej?”. Na końcu autorka zamieściła ankietę, w której mogliśmy zasugerować ciąg dalszy tej historii. Z tych sugestii powstała część druga, z której dowiemy się, jak potoczyły się losy Anny i jej córki. Co się stanie z Filipem? Kto na...

Jeśli macie ochotę na niewymagający kryminałek, trochę naiwny, z bardzo nieporadną panią detektyw, to będzie to książka dla Was 😊 Wspominałam kiedyś, że mam wrażenie jakby były dwie Małgorzaty Rogala, jedna od świetnego cyklu z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem, i druga, która pisze trochę naiwnie, tworząc bohaterów, jak Celina Stefańska, któ...

Nie będę oceniać, nie dałam rady tego przeczytać. Zaczęłam, bardzo chciałam, żeby mi się podobało, próbowałam, ale się poddałam. Język wypracowania szkolnego, sztuczne dialogi, nie na moje nerwy, nie na moje oczy. Może później coś się zmienia na lepsze, ale ja nie miałam cierpliwości, żeby się o tym przekonać.

Julia nie lubi seksu, jej seksualność zos...

Od czasu do czasu potrzebuję kompletnej odmiany od tego, co czytam zazwyczaj. Kiedy tak się dzieje, przeważnie sięgam po literaturę sensacyjną, szpiegowską, zwłaszcza po klasykę gatunku. A Frederick Forsyth zdecydowanie należy do moich faworytów. „Akta Odessy” po raz pierwszy zostały wydane w Polsce w 1990 roku, a pierwsze oryginalne wydanie p...