@Nina

Całość (dwa tomy) oceniam jako przeciętną lekturę. Nie potrafię ocenić jej wyżej, moim zdaniem na wyższą ocenę po prostu nie zasługuje. Saga rodzinna, powieść obyczajowa ale jakaś taka płaska, bez żadnej głębi, bez większych emocji. Bardzo brakowało mi jakiegoś tła historycznego, jakiś wydarzeń, na tle których rozgrywają się losy rodziny, kompletny...

Droga przez mękę, przez głód i chłód, droga ku ocaleniu. Wspólna podróż ojca i syna, wydawałoby się, że niemal jedynych ocalałych dobrych ludzi na naszej planecie. Zatrważająca wizja świata po wielkiej katastrofie. Nie ma zwierząt, nie ma ludzi, ci którzy pozostali to już nie są ludzie. A pośród tego ojciec i syn, wciąż prący do przodu, wciąż walcz...

Adrian Bednarek zaznaczył, że to pierwsza napisana przez niego książka, według mnie to rzuca się w oczy. Nie mówię, że książka jest zła, bo nie jest, jednakże do mnie nie przemówiła tak, jak tego oczekiwałam. Czyta się szybko, to fakt, pomysł na fabułę był, tylko według mnie trochę nie wyszło. Za bardzo to było odrealnione, wydumane, kompletnie nie...

Kolejna część przygód rodzeństwa za mną. Znowu było baśniowo, niebezpiecznie, zaskakująco i barwnie. Barwnie od postaci nie z tego świata, których zwykły śmiertelnik nie jest w stanie zobaczyć, niebezpiecznie, bo Seth dalej nierozważnie pakuje się we wszelkie możliwe kłopoty, na szczęście jest Kendra, która jest głosem rozsądku. Baśniobór znowu ma ...

Pierwszą książkę autorki przeczytałam przez przypadek - pomyliłam ją z moją ulubioną autorką kryminałów. Ale skoro zaczęłam, to i skończyłam, powiem więcej, czytałam każdą kolejną. No i trafiła w moje ręce Złodziejka opowieści. I teraz mam dylemat: czy ta książka była jedną ze słabszych, czy mój gust się zmienił? Proszę mnie źle nie zrozumieć, to n...

Bardzo lubię twórczość Pani Grażyny, dlatego wiedziałam, że czeka mnie ogromna przyjemność przy czytaniu "Folwarku Konstancji". Tak też się stało. Bardzo miła saga rodzinna, ciepła, choć losy bohaterów nie za słodkie, oj nie. Mimo to bardzo optymistyczna lektura na deszczowe dni. I chociaż nie zaiskrzyło między nami od razu, to wiem, że to nie wina...

Proszę Państwa oto Niels Oxen, super bohater, którego życie nie rozpieszczało. Były żołnierz cierpiący na syndrom stresu pourazowego, z rozwalonym życiem i tylko jednym przyjacielem - psem Whitem, bez stałego miejsca zamieszkania, bez stałych dochodów, bez przyszłości.
I nagle zostaje wrzucony w samo centrum wydarzeń, mało tego, jest podejrzany...

Nie, nie i jeszcze raz NIE! Lubię sobie poczytać książki obyczajowe, naprawdę lubię, ale to co zaserwowała mi autorka było po prostu słabiutkie. Pani Danuta starała się wywołać jakieś emocje, muszę przyznać, że jej się udało - wywołała wielką irytację i frustrację spowodowaną faktem, że traktuje dorosłego czytelnika jak niezbyt ogarniętego nastolat...

O, i to lubię! Miasteczko Perfect, zdawałoby się, że perfekcyjne miejsce do życia. Schludne, poukładane, milusie, piękniusie tylko jakieś takie... bez wyobraźni. Violet nie chciała się tu przeprowadzić ale cóż zrobić, tatuś dostał tu świetną pracę i decyzja została podjęta. Od samego początku coś jej nie grało, a kiedy mama zaczęła się dziwnie zach...

Ptaki padały deszczem... jak ciężko mi napisać coś mądrego o tej książce. A napisać mądrze trzeba, bo to mądra książka jest. Nie łatwa, nie zawsze przyjemna, ale mądra właśnie. Książka o życiu, przemijaniu, wolności, miłości i śmierci. Ale śmierci, która nie narzuca swojego czasu, czas wybiorą ONI, śmierć przyjdzie wtedy, kiedy ONI tak zdecydują, b...

Miało być idealnie, miało być super, wszyscy mieli żyć długo i szczęśliwie, na wieki wieków amen. Cóż, miało być pięknie, a wyszło jak zawsze. Miasteczko znowu ma kłopoty, a Violet nie wie, czy nadal może ufać swojemu najlepszemu przyjacielowi. Boy się zmienił, nie jest już tym samym chłopcem. Kto więc pomoże jej po raz kolejny ocalić Miasteczko? V...

Lubię, kiedy książka zaciekawia mnie od pierwszej przeczytanej strony. Tak było z "Tajemnicą..." To nie jest wielka literatura, ale w swojej kategorii naprawdę bardzo dobra. Ja czytałam z ogromną przyjemnością, lektura w sam raz na leniwy, letni weekend.
Paulina Hoffmann przeżyła wiele, przeżyła wojnę, śmierć ojca i braci, stratę najukochańszej...

Mnie Zło nie przekonało. Jestem fanką twórczości Mariusza Zielke ale to, co zaproponował nam w duecie z Arturem Nowakiem zupełnie do mnie nie trafiło. Solówki zdecydowanie lepiej mu wychodzą.
Miałam wrażenie, że sporo wątków było zupełnie zbędnych i nic nie wnoszących do fabuły, niektóre były tak wydumane, tak nieprawdopodobne, że miałam ochotę...

ALE NUMER! PRZECZYTAŁAM TO! I wiecie co? Bawiłam się świetnie 😂To było takiem moje guilty pleasure i wcale się tego nie wstydzę, co więcej nie wykluczam, że przeczytam kolejną część 😁
To było takie połączenie Pretty Woman z 50 Shades of Grey, na szczęście krótkie i treściwe, z bohaterami, których da się polubić, nie wulgarne, jednym słowem - fa...

Jak zwykle Lisa Genova porusza ważny i bardzo trudny temat i robi to w sposób doskonały. Z czym przyjdzie nam się zmierzyć tym razem? Otóż z jedną z najgorszych chorób, przynajmniej w moim odczuciu - ALS - Amyotrophic lateral sclerosis, choroba, na którą cierpiał Stephen Hawking. Jemu udało się żyć z tą straszną chorobą dosyć długo, bohaterowi "Życ...

Przepadłam czytając tę książkę. Niewielki rozmiar a tyle emocji.
Lilana to kraina szczęśliwości, miłości, pełna kolorów, gdzie zawsze świeci słońce. Do Lilany nie można trafić ot tak sobie, mówi się, że to Lilana wybiera sobie swoich mieszkańców. Natalia i jej rodzina trafiają tam przez przypadek (?), gubią się wracając z wakacji. Lilana pokazu...

Diane Chambarlain czytuję dla rozrywki, jako przerywnik, ot takie babskie czytadełka, z reguły całkiem przyzwoite i pozwa;ające się zrelaksować. Autorka porusza ważne tematy ale czyni to w sposób bardzo lekki, powiedziałabym nawet z lekka powierzchowny. Jednak zazwyczaj jej książki czyta się szybko i bez większych zgrzytów. No właśnie... zazwyczaj....

W kategorii relaksujących, nie wymagających, lekkich, ciepłych książek - bardzo dobra. Zabawna, czytałam z uśmiechem na ywarzy i żałowałam, że już się skończyło. Takich książek potrzebuję jesienią, kiedy za oknem deszcz i zimno. Tego chcę: kawa, kocyk i leciutka lektura, która rozgrzeje i rozbawi. No i powróciłam do Malowniczego, a tam czuję się tr...

Nie wiem jak to się stało, że zapomniałam przeczytać tę część wcześniej. Przeleżała na czytniku długo i może dobrze bo baaardzo się zawiodłam. Ta część nie wzbudziła we mnie żadnych emocji, a właściwie wzbudziła - nudę. Wielka szkoda, bo liczyłam na jakieś BUM, WOW albo inne urwanie tyłka. Nic z tego.

To moje pierwsze spotkanie z autorką, zapewniam Was, że nie ostatnie. To była rewelacyjna lektura, czytałam z wielką uwagą, chłonąc atmosferę Armenii. Nigdy tam nie byłam ale kiedyś miałam znajomego, niemalże przyjaciela Ormianina, wspaniały człowiek tak na marginesie. Dzięki niemu nabrałam ochoty na poznanie tego miejsca bliżej, niestety do tej po...

Nie spodziewałam się kolejnych przygód osobliwych dzieci, myślałam, że na części trzeciej miało się zakończyć. Jakież było moje zdziwienie i radość, gdy okazało się, że powstają kolejne części. Cieszyłam się ale i obawiałam się jednocześnie, nie chciałam się zawieść. Okazało się jednak, że jestem trochę mało krytyczna jeśli chodzi o tę serię. Pomim...

Czy ktoś może odpowiedzieć mi na pytanie: Dlaczego ja to jeszcze czytam?! Przecież zapowiedziałam, że nigdy więcej, a jednak znowu sięgnęłam po kolejną część. To chyba przyjemność krytykowania Pana Masowego Producenta mną kieruje 😂 Producenta, bo autorem ten Pan już dawno przestał być.
A co mogę powiedzieć o Wyroku? Jedno słowo wystarczy: BEŁKO...

Taka poczytajka na jesienną szarugę. Niby nic, a koi serducho. Niby naiwna, babska lektura, a tyle w niej ciepła. Tak już mam, że kiedy za oknem plucha, ja szukam takich właśnie opowiastek. Nie lektur z górnych półek ale takich właśnie jak seria o Malowniczem. To trzecia część, a mnie było bardzo miło ponownie spotkać się z bohaterami, a właściwie ...

Magda Knedler pisze książki i to każdy czytelnik wie. Nie każdy jednak wie, że te książki są wyśmienite, smakowite, że te książki połyka się i długo jeszcze czuje się ich posmak. Dziewczyna kata to kolejna z tych, obok których nie można przejść obojętnie. Współczesność i przeszłość zazębiają się ze sobą, tworzą spójną całość, gdzie nic nie zgrzyta,...

Proszę Państwa, ależ to się czytało! Prawdziwa uczta czytelnicza! Wspaniałe pióro Pani Iwony, lekkość, humor i solidna dawka naszej polskiej historii podana tak, że jeść chce się łyżkami. A przecież nie od dziś wiadomo, że ja i historia to nie jest najlepszy duet. A tu proszę, wciągnęłam się i nie chciało mi się tego świata opuszczać.
Rzecz się...