Najlepszy pisarz, wśród polskich agentów wywiadu na emeryturze, to niewątpliwe Vincent V. Severski. Kilka lat temu wszedł szturmem na polski rynek powieści sensacyjnej i zajął pierwsze miejsce na podium.

Ma umiejętność, która może pochwalić się niewielu polskich pisarzy. Mianowicie, jego wszystkie dotychczasowe książki są na tym samym wysokim poziomie literackim. Niestety, nawet topowym polskim autorom powieści sensacyjnych, zdarzają się książki słabsze. Sama się zastanawiam, skąd to się bierze ?

A Vincent V. Severski, cały czas jest świetny. Dla mnie, to oznaka profesjonalizmu i wysokiej klasy pisarza. Mamy zatem polskiego Iana Flaminga – autor serii o Jamesie Bondzie.

Swoją drogą ciekawe, czy agenci wywiadu mają jakieś zajęcia z pisania powieści albo muszą czytać dużo literatury ? Bo na pewno muszą być kreatywni i mieć dużą wyobraźnię.

W swoim dorobku literackim ma dwa znakomite cykle powieści sensacyjnych – „Nielegalni”:

1. „Nielegalni”,

2. „Niewierni”,

3. „Nieśmiertelni”,

4. „Niepokorni”.

Bohaterami tej serii są agenci polskiego wywiadu, którzy prowadzą swoje działania współcześnie w Polsce, Szwecji, Rosji, na Białorusi i Ukrainie. Jest tu współpraca i walka polskich oraz zagranicznych służb. O tym, że jest to literatura na światowym poziomie może świadczyć fakt, że na podstawie tej serii powstał serial „Nielegalni” zrealizowany przez Canal+ ze znakomitą rolą Andrzeja Seweryna, choć moim subiektywnym zdaniem książki są o wiele lepsze.

Drugi cykl Vincenta V. Severskiego, z którego wydano do tej pory dwie książki, to „Zamęt”:

1. „Zamęt”,

2. „Odwet”.

3. "Nabór".

W tej serii bohaterem jest tajna jednostka Agencji Wywiadu „Sekcja”, która prowadzi swoje działania w Europie walcząc z arabskimi terrorystami. I znowu dostaliśmy, to co najlepsze u Severskiego: zagraniczne służby wywiadu, polskie polityczne „piekiełko” i znakomici nowi bohaterowie: Roman Leski, Monika – absolwentka ASP, Dima – były nielegał.

Drugim agentem polskiego wywiadu na emeryturze, który piszę ciekawe książki szpiegowskie, jest Tomasz Turowski. Funkcjonariusz wywiadu z czasów PRL i obecnych. Z Agencji Wywiadu odszedł w 2007 roku. Działał jako „nielegał”, kilka lat spędził w Zakonie Jezuitów w Rzymie i we Francji, oczywiście jako szpieg.

Napisał kilka książek sensacyjno-szpiegowskich:

1. „Egzekucja. Odrąbać łeb wielkiego szatana”,

2. „Dżungla we krwi. Roślina świętej śmierci",

3. „Krwawiące serce Azji. Korzenie kalifatu”,

4. „Moskwa nie boi się krwi. Szalone lata dziewięćdziesiąte”.

Moim zdaniem najlepsza i najbardziej aktualna jest powieść „Egzekucja. Odrąbać łeb wielkiego szatana, która łączy wątki rzeczywiste z fikcją literacką.

Trzech młodych polskich Tatarów z małej wsi Bohoniki na Podlasiu zostało zwerbowanych przez islamskich terrorystów. Autor dobrze pokazał schemat manipulacji oraz werbunku młodych, sfrustrowanych Europejczyków przez terrorystów w swoje szeregi, w imię nowego „lepszego życia”.

Oczywiście służby wywiadów polskiego, rosyjskiego, amerykańskiego i izraelskiego dostają sygnał, że terroryści szykują zamach w Stanach Zjednoczonych i zaczynają działać.

Obu autorów znakomicie się czyta. Jeśli ktoś lubi czytać trihllery szpiegowske, to warto sięgnąć po książki Vincenta V. Severskiego i Tomasza Turowskiego.