Bóg urojony

Richard Dawkins
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 64 ocen kanapowiczów
Bóg urojony
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 64 ocen kanapowiczów

Opis

W "Bogu urojonym" Dawkins nie pisze (przynajmniej nie bezpośrednio) o biologii. "Bohaterem" jego książki jest religia i relacje między nauką a religią. Dawkins z całą mocą swojej wiedzy, talentu i intelektu wprost i bezpośrednio odrzuca religię i wszelkie jej roszczenia. Zaczyna od tego, że ukazuje fałsz założeń logicznych wierzeń religijnych, a potem - między innymi - pisze o ewolucyjnych korzeniach teizmu.
Konkluzja książki jest jednoznaczna - religie są nie tylko fałszywe i szkodliwe. Są, a przynajmniej mogą być i często bywają niebezpieczne!
Data wydania: 2008
ISBN: 978-83-61710-98-1, 9788361710981
Wydawnictwo: CiS
Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Richard Dawkins Richard Dawkins
Urodzony 26 marca 1941 roku w Kenii (Nairobi)
Richard Dawkins - Profesor w katedrze Public Understanding of Science na Uniwersytecie Oksfordzkim; zoolog, etolog, ewolucjonista. Członek wielu towarzystw naukowych, laureat licznych nagród i wyróżnień, doktor h. c. wielu uniwersytetów; popularyzat...

Pozostałe książki:

Bóg urojony Samolubny gen Rozplatanie tęczy Najwspanialsze widowisko świata Rzeka genów Magia rzeczywistości Czterej jeźdźcy Apokalipsy Na skrzydłach wyobraźni Fenotyp rozszerzony Wspinaczka na szczyt nieprawdobieństwa Ślepy zegarmistrz Kapłan diabła Apetyt na cuda. Przepis na uczonego WYRASTAJĄC Z BOGA Przewodnik dla początkujących Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa Opowieść przodka Religiol i inne eseje o rozumie i nierozumie Światełko w mroku Ewolucja myślenia Science in the Soul Ślepy zegarmistrz, czyli Jak ewolucja dowodzi, że świat nie został zaplanowany
Wszystkie książki Richard Dawkins

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Odwieczne poszukiwania Prawdy...

13.12.2023

Ciekawa, choć miejscami z pewnością niełatwa książka. Ale zarówno sama tematyka, jak i styl pisania Autora sprawiają, że warto po nią sięgnąć ... Ludzie od dawien dawna próbują znaleźć odpowiedź na kłopotliwe pytanie, kto stoi za "pomysłem zaistnienia wszechrzeczy". Na przestrzeni lat pojawiło się więc mnóstwo - mniej lub bardziej prawdopodobnych ... Recenzja książki Bóg urojony

@Robwier@Robwier × 3

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae
2024-11-04
8 /10
Przeczytane Mam w domu 📚 Religia/ateizm Wiem, że nic nie wiem. Ale się staram :)

„Żaden rozsądny człowiek nie uważa jednak, by ontologiczny status Wróżki Zębuszki lub orbitującego czajniczka mógł się stać przedmiotem poważnej dyskusji. Nikt z nas nie czuje się zobligowany, by negować istnienie któregokolwiek z milionów wydumanych bytów zaludniających jakże płodną (lub nierozsądną) ludzką wyobraźnię. Odkryłem, że całkiem dobrą strategią, gdy ktoś pyta mnie, czy jestem ateistą, jest uświadomić mu, że on również jest ateistą, wszak nie wierzy w Zeusa, Apollona, Amona Ra, Mitrę, Baala, Thora, Wotana, Złotego Cielca ani w Latającego Potwora Spaghetti. Ja po prostu poszedłem o jednego boga dalej”.

Książka „Bóg urojony” nie jest książką dla betonów religijnych, ponieważ po przekroczeniu pewnej granicy po prostu nie ma już odwrotu. Nie jest to też pozycja dla świadomych ateistów, którzy raczej te wszystkie argumenty znają. W mojej opinii jest to książka dla ludzi, którzy mieli pecha i zostali wychowani (czyli wciśnięci w ramy) w danej religii, ale mają co do swojej wiary wątpliwości, lub nie wiedzą, że można nie wierzyć.

Dla mnie ta myśl ujęta we wstępie książki, była (dziesięć lat temu) wręcz olśniewająca. Znajdowałam się wtedy na początku swojej ateistycznej drogi i chłonęłam wszystko jak gąbka. Pod tym względem książka Dawkinsa była dla mnie odkrywcza i pokrzepiająca, a przede wszystkim dawała wyjaśnienia i argumenty. Po ponownym przeczytaniu nie mam już tak entuzjastycznego sto...

× 17 | Komentarze (1) | link |
@mikakeMonika
2020-04-22
9 /10
Przeczytane

A mnie się podobała.
Daleko mi do merytorycznych, naukowych dyskusji, a może pseudonaukowych na tematy poruszane w książce.
Faktycznie, autor wiele razy drażnił mnie swoją przemądrzałością i ciągłymi odwołaniami do wcześniejszych lub późniejszych rozdziałów.
Ale to do mnie należała decyzja - czytam nadal lub nie. Chcę się zapoznać z treścią, albo nie. Na szczęście ciągle jeszcze możemy czytać to co chcemy.
A ta treść zmusza do myślenia, do zastanowienia się - co ja myślę na ten temat? W wielu przypadkach R. Dawkins ubrał w słowa moje myśli, na co pozostało mi tylko kiwanie głową.
Nie zgadzam się zaś z negatywnymi opiniami co do tłumacza. Nie wszystko można przetłumaczyć idealnie, bo dosłownie przetłumaczone nic nie znaczy. Tłumacz bardzo ładnie wyjaśniał to i wiele innych kwestii, odnosił się też do polskich realiów.
Generalnie - uważam, że, warto przeczytać i warto mieć swoje zdanie.

× 13 | Komentarze (1) | link |
@Carmel-by-the-Sea
2019-12-15
8 /10
Przeczytane Posiadam Filozofia_teologia_2

Warto - może nie idealna w argumentacji, ale chyba coś ruszyła w polskim zabetonowanym świadku sacrum.

× 6 | link |
@wredna_suka
@wredna_suka
2008-09-20
10 /10
Przeczytane

Rzeczywiście wyświechtany cytat, ale co można napisać po przeczytaniu kilku stron w Empiku o książce w którą trzeba się wgryźć i przemyśleć? Ja czytałem ją przez 3 tygodnie wieczorami i muszę przyznać, że było warto bo pomaga zrzucić klapki z oczu... i wcale nie trzeba być już przekonanym wystarczy mieć otwarty umysł.

× 4 | link |
@szoszor
@szoszor
2010-11-29
8 /10
Przeczytane

Na początku byłem zawiedziony - maglowanie w kółko tych samych kwestii tylko na innych przykładach plus trochę autoreklamy autora i dywagacji zamiast faktów kończyło się omijaniem kolejnych akapitów. Myślę, że książka była pisana głównie dla Amerykanów, więc może tak trzeba ;) Potem już było coraz ciekawiej i bardziej rzeczowo. Ostatecznie uważam, że książkę warto przeczytać niezależnie od tego czy jest się wierzącym (może kogoś oświeci) czy ateistą (uporządkuje temat i utwierdzi w przekonaniu ;) tylko trzeba przebrnąć przez nudniejszy początek.

× 3 | link |
@Airain
2020-03-16
2 /10
Przeczytane

Rozczarowanie. Byłoby miło dowiedzieć się czegoś nowego z ust (czy raczej stronic) "papieża ateistów", a tu wciąż te same odgrzewane kotlety. Plus niezdrowa obsesja na tle nieosiągalnej nagrody Templetona.

To ja sobie wrócę do Woltera.

× 3 | link |
@frodo
2008-07-05
10 /10
Przeczytane

Jak każda książka Dawkinsa intrygująca. I kopalnia wiadomości o różnych aspektach religijności i antyreligijności.

× 3 | link |
@Toska98
2020-03-16
7 /10
Przeczytane

Jestem osobą duchową, lecz nie religijną. Wiem, że nie możemy wierzyć w przekonania i naleciałości kulturowe ludzi sprzed tysięcy lat. To ujmuje godność wszystkim kobietom i ubliża inteligentnym mężczyznom. Jednocześnie całym sercem jestem w dziedzinach naukowych, dzięki którym możemy wspinać się na wyżyny intelektualne. Dawkins zauważył, że ewolucja niesie w sobie nie tylko dobre, ale i złe cechy. Niektóre z nich są zupełnie nieprzydatne. Uważa, że jedną z nich jest pragnienie ludzi, by w coś wierzyć. Ja natomiast twierdzę, że to pragnienie nie jest negatywnym następstwem ewolucji, a potrzebą, którą zaszczepił w nas Bóg. Autor teraz by się pewnie zaśmiał. No cóż, może to udany żart. Ja jednak sądzę, że największą krzywdę Bogu zrobili ludzie. Nie potrafiąc pojąć tego, Kim/Czym On jest, spłycili Go do postaci przypominających człowieka, nadali ludzkie cechy charakteru i włożyli w to swoje przekonania i tradycje kulturowe. A później zręcznie zaczęli to wykorzystywać – i wykorzystują po dziś dzień.

Link do całej recenzji: https://znakomita.com/2020/03/16/polemika-z-religiami-bog-urojony-10-2020/

× 2 | link |
@calamitas
@calamitas
2010-04-25
10 /10
Przeczytane

Książka niby naukowa, a jednak ubawiłam się chwilami jak nigdy. Nie nazwałabym sibie ateistką, a mimo to w wielu punktach zgadzam się z Dawkinsem. Poza tym jego ironiczne i krytyczne spojrzenie na świat i ludzkie zachowania są mi bardzo bliskie. Polecam, aby choć spróbować poszerzyć sobie horyzonty tą lekturą. Można się dowiedzieć wielu interesujących rzeczy.

× 1 | link |
@Qavtan
@Qavtan
2008-05-24
10 /10
Przeczytane

Warta przeczytania z pewnością, żeby dowiedzieć się więcej. Czasem zbyt ostra i z nienajlepiej dobranymi przykładami, ale ja z przyjemnością ją czytałem, polecam zainteresowanym tematem ateizmu.

× 1 | link |
@Sasi89
@Sasi89
2011-02-22
Przeczytane

Szczerze mówiąc chciałabym poruszyć tylko jedną kwestię-formalną, porzucając warstwę treściową, bo na to tutaj jest zbyt mało miejsca (wcale, wbrew pozorom, nie jestem zwolenniczką teorii kreacjonistycznej). Uderzyło mnie to, że zarzucając Kościołowi agresywną i populistyczną retorykę akurat w tej książce Dawkins posługuje się bardzo podobną, w nieco może łagodniejszej formie.

| link |
@deadbishop
@deadbishop
2010-03-26
10 /10
Przeczytane

Za długa. Merytorycznie zmieściłaby się - ja wiem... - na 1/4 swojej objętości... Poza tym jakaś taka przesycona retoryką, zupełnie niepotrzebnie. Dawkins zamiast wypowiadać się jak naukowiec, zaczyna krzyczeć jak fanatyk...

| link |
@SYSTEM
@SYSTEM
2008-09-11
1 /10
Chcę przeczytać

Próbowałem to coś parę razy czytać w Empiku, ale za każdym razem szybko miałem dość. Że tak polecę wyświechtanym cytatem - autor myli niebo z jego odbiciem na powierzchni stawu.

| link |
@Zorg
@Zorg
2024-03-03
1 /10
@Delusion
2024-01-14
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Bóg Starego Testamentu jest prawdopodobnie najmniej przyjazną postacią całej literatury pięknej: zazdrosny i dumny z tej zazdrości; małostkowy, niesprawiedliwy, nie znający przebaczenia pedant; roszczeniowy, krwiopijczy zwolennik czystek etnicznych; mizoginiczny, homofobiczny, rasistowski, mordujący dzieci, ludzi w ogóle, czy też synów w szczególności, zsyłający plagi, megalomański, sadomasochistyczny, kapryśnie manifestujący brak zrozumienia despota. Atakowanie tak łatwego celu nie byłoby fair.
Twierdzić, iż owa pierwsza przyczyna, wielkie nieznane, odpowiedzialne za to, że istnieje raczej coś niż nic, to istota, która potrafiła zaprojektować Wszechświat i przemawiać do miliardów ludzi równoczesne, to nic więcej niż ucieczka od odpowiedzialności, od odpowiedzialności za znalezienie prawdziwego wyjaśnienia. To przeraźliwa demonstracja samozadowolenia i oportunizmu, przeczące nie tylko zdrowemu rozsądkowi poszukiwanie haka zwisającego z nieba.
Jeśli jed­na oso­ba ma uro­jenia, mówi­my o cho­robie psychicznej. Gdy wielu ludzi ma uro­jenia, na­zywa się to re­ligią.
Dodaj cytat