Egomaniac

Z pozoru kolejny erotyk o megaprzystojnym ale durnym facecie i lalce która wzdycha do jego mięśni. Z pozoru, bo faktycznie to naprawdę dobry romans.
Rozwijający się w dobrym tempie, z motywem kto się czubi ten się lubi, rewelacyjną chemią między bohaterami i sporą szczyptą erotyki.
Owszem, podtekstów i tekstów jest tu masa, ale do konkretnego tete a tete dochodzi około połowy powieści, więc na moje to tak akurat ;)
Do tego momentu jest też bardziej zabawnie i lekko, druga część jest poważniejsza. Okazuje się że Drew ma przeszłość i problematyczną pijawkę. Nie jest to żaden trójkąt miłosny, ale pewna kobieta mocno miesza. Nie między Emerie i Drew ale w życiu Drew komplikując mu je. 

Sam Drew jest egocentrykiem i zarozumialcem, ale ma w sobie coś słodkiego. Jest facetem świadomym własnych zalet, ale dostrzegającym też innych ludzi. Ma lekko skrzywione spojrzenie na kobiety, ale Emerie pięknie go prostuje ;)
Sama Emerie to postać wykreowana rewelacyjnie. Niby same zalety ale jednak nie Mary Sue. Popełnia błędy i miewa nierozsądne posunięcia. I można by myśleć że nie uczy się na błędach, ale... Nie, nie oskarżajmy jej o to ;)

To była świetna lektura. Uśmiałam się. Wzruszyłam. Dostałam wypieków. Jestem usatysfakcjonowana ;)

Jestem zaskoczona, bo to naprawdę całkiem porządny romans. Tym bardziej, że próbowałam kiedyś przeczytać inną pozycję autorki i nie przypadła mi do gustu.
Dużo humoru, ciętych ripost, nieźle rozrysowana fabuła.
Nie miałam poczucia, że książka za krótka (tak jak w wielu przypadkach, gdy autorki idą na skróty) i na koniec stwierdzam, że to był przyjemnie spędzony czas.

Zabawne czytadło na dłuższy wieczór. Uśmiałam się :)