Obsesja

Niestety nie pomyliłam się. Autor wykreował nam głównego bohatera na potwora. Książka jest nadal mocna i brutalna, wywołuje w czytelniku wiele emocji. Boję się nawet myśleć, że chodząc ulicami mogę mijać takich ludzi jak Oskar. Ogarnia mnie strach, że tacy ludzie mogą być wszędzie i swoim postępowaniem pod publiczność nie zdradzają zupełnie swojej osobowości. Mam nadzieję, że kolejna część z cyklu zaprowadzi Oskara Blajera tam gdzie jego miejsce - za kraty.

Jeśli tak jak ja, zdążyliście zapomnieć, co wydarzyło się w "Inspiracji" to nie ma tragedii, bo autor pokrótce o wszystkim nam przypomina.

Mija siedem lat od wydarzeń opisanych w części pierwszej. Oskar po opuszczeniu kliniki psychiatrycznej, kupuje dom pod miastem, a jego książki okupują czołowe miejsca na listach bestsellerów. Lecz to tylko fasada niezbędna dla zewnętrznego świata. Mężczyzna nigdy nie zapomniał o Luizie i nie ustaje w staraniach, by znaleźć jej jak najdoskonalszą kopię. Staje się to jego obsesją.

Adrian Bednarek jak nikt potrafi wykreować iście szatański portret psychopatycznego umysłu, a zastosowanie narracji pierwszoosobowej daje nam w niego, doskonały wgląd. Spotkać w swoim krótkim życiu dwóch seryjnych morderców, HMS, a nawet trzech i przeżyć?! Nie wydaje się to możliwe, a jednak ta sztuka udała się Oskarowi, pozostawiając trwały ślad na jego psychice.
Nadrzędną jego ideą staje się zaspokajanie własnych pragnień. Bez względu na cenę, jaką przyjdzie mu zapłacić i drogę, którą będzie zmuszony przejść. On wie, że czyni źle, lecz nic nie jest w stanie, odwieźć go od realizacji zamierzonego celu.

Autor jak zwykle zaskakuje i szokuje czytelnika. Nie zabraknie tu wielu spektakularnych zwrotów, które dostarczą nam mnóstwa emocji. Te książki czyta się błyskawicznie, ponieważ nie sposób się od nich oderwać, a zakończenie sprawia, że z zapartym tchem wypatruję kontynuacji.

Premiera 2 września 2020

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu @nakanapie.pl
Czy drugi tom może sprostać wymaganiom nałożonym po przeczytaniu pierwszej części? Może dodatkowo je przewyższając. Inspiracja była emocjonalnym rollercoasterem, ale to co działo się w Obsesji. No właśnie Oskar wytłumacz państwu. Opowiedz jak to po wyjściu z kliniki psychiatrycznej nie potrafiłeś zapomnieć o Luizie i robiłeś wszystko by zrekompensować sobie jej brak. Nic nie powiesz? 🤔 Jeżeli chcecie wiedzieć czemu nie zapobiegł Oskar bądź czego się dopuścił musicie zerknąć do książki.
Główny bohater trylogii jest dla mnie nieustającą zagadką. Gdyby był moim pacjentem chyba do końca swojej praktyki nie potrafiłabym go zdiagnozować. Pani Marta Makusz się nie poddawała i była bardzo blisko rozwiązania... Niestety chyba nie kierowała się tylko i wyłącznie względami medycznymi. A szkoda, bo ciekawa chemia między tą dwójką się wytwarzała. Ode mnie 9/10
Czekam z niecierpliwością na trzecią część trylogii pt. Fascynacja. Nawet nie staram się sobie wyobrażać co tam się będzie działo.

"Obsesja" Adriana Bednarka to drugi tom cyklu o Oskarze Blajerze. Po rewelacyjnej Inspiracji, z wielką przyjemnością sięgnęłam po kontynuację.
Oskar po siedmiu latach opuszcza klinikę psychiatryczną. Jego książki cieszą się ogromną popularnością, a życie wkracza na właściwe tory. Jednak to wszystko to tylko fasada stworzona na potrzeby zewnętrznego świata. Oskar wciąż musi uczęszczać na spotkania ze swoją terapeutką Martą Makuch. Oskar tak naprawdę nie pogodził się ze śmiercią Luizy i tylko doktor Makuch w to wierzy. Oskar za wszelką cenę próbuje wypełnić pustkę po Luizie, co może doprowadzić do tragedii. Brak ukochanej doskwiera mu tak bardzo, że Oskar wprowadza w życie pewien plan…
*
Tak jak wspomniałam na początku Inspiracja była dla mnie genialna. Jeśli chodzi o Obsesję, to trzeba przyznać, że dużo dzieje się tu od samego początku. Autor wprowadza czytelnika w świat Oskara, który wydaje się nieco przerażający, ale autorowi świetnie wyszło wykreowanie jego postaci. Fabuła wciąga od samego początku, jednak w drugiej części czułam się nieco znużona i odniosłam wrażenie, jakby książka była trochę przegadana. Bardzo ciekawa okazała się postać Marty Makuch, nie mogłam jej rozgryźć, miałam wiele podejrzeć co do niej, a autor i tak mnie zaskoczył. W pewnym momencie żaden z bohaterów nie wydawał się być normalny, każdy naznaczony piętnem zmarłej Luizy. Mimo że ta książka to kolejny grubasek, czyta się ją naprawdę szybko. Kilka posunięć Oskara udało mi się przewidz...

"Obsesja" daje nam możliwość ponownego zetknięcia się z postacią Oskara Blajera. Mężczyzny dojrzalszego, bo starszego o siedem lat. Po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego został on autorem poczytnych thrillerów psychologicznych, jednak w jego życiu wciąż brakuje obecności Luizy. Skłonności schizofreniczne coraz bardziej dają o sobie znać, Blajer w psychopatycznym szale pragnie urzeczywistnić swoją ukochaną. I niepotrzebna wcale mu zgoda nieznajomych piękności z Instagrama... "W życiu bowiem nie ma szczęśliwych zakończeń. Są tylko próby radzenia sobie z kolejnymi dramatami..."

Z pewnością nie jest to lektura dla wszystkich. Brutalne sceny morderstw i dosadne opisy aktów seksualnych (napisanych w bardzo bezpośrednim stylu) spowoduje, że wielu wrażliwszych czytelników po prostu zawiedzie się. Definitywnie jest to odmienna książka od "Inspiracji". Czy lepsza? Cóż, ja byłam w lekkim szoku. Nie domyślałam się, że będzie tak ostro. Zapewne wielu z Was pokocha "Obsesję" od pierwszego wejrzenia. Ja po przeczytaniu jej zastanawiam się czy sięgnę po "Fascynację". Ale być może tak się i stanie, bo coś czuję, że postać Elwiry/Luizy jeszcze mocno zamiesza... Bo właśnie tego Bednarkowi odmówić nie można, że jego powieści trzymają w napięciu do ostatniej strony. Każdy bohater bowiem skrywa w sobie tajemnice, które zostaną wyjawione dopiero po śmierci... A trup tutaj kładzie się gęsto... Na plus zdecydowanie uważam takie drobnostki jak zmiana narracji w niektórych rozdziałach, ...

Minęło 7 lat od wyjścia z kliniki psychiatrycznej, a życie Oskara nabrało tempa — kupił dom, a jego książki świetnie się sprzedają. Nieświadomie podpisał dokument obligujący go do spotkań z doktor Martą Makuch, która nie wierzy w jego wyleczenie i ma rację. Oskar nie pogodził się ze śmiercią ukochanej Luizy, a próby wypełnienia tej pustki inną kobietą, omal nie doprowadzają do tragedii. W głowie mężczyzny powstaje plan, dla którego będzie w stanie poświęcić wiele, nawet ludzkie życie.

Po zapierającej dech w piersiach “Inspiracji” przyszła pora na “Obsesję”. Czy emocje w dalszym ciągu sięgały zenitu? Co tym razem przygotował dla nas autor? Nowa powieść o Oskarze Blajerze zabiera nas do najmroczniejszych zakątków ludzkiego umysłu, pokazując, do czego można się posunąć, nosząc w sobie niewyobrażalną pustkę i tęsknotę za ukochaną osobą. Tych, którzy czuli obrzydzenie czytając opisy krwawych scen w “Inspiracji” uspokajam — w “Obsesji” jest ich o wiele mniej (nie ukrywam, że odczuwam z tego powodu niedosyt!). Adrian Bednarek ponownie stanął na wysokości zadania, serwując ciekawą i niesamowicie intrygującą fabułę, która potrafi wprowadzić w stan przyjemnego napięcia. Tym razem mamy okazję poznać szczegółowy sposób myślenia psychopatycznej osobowości, a uwierzcie mi, że Oskar to człowiek o wielu zaskakujących obliczach! Każda czynność jest zaplanowana przez niego w najmniejszych detalach, myśli kilka kroków do przodu, mając na uwadze ewentualne niebezpi...

„Kiedy miłość staje się obsesją”.

Siedem lat po makabrycznie, ale też w gruncie rzeczy romantycznie zakończonym związku z piękną Luizą, Oskar Blajer opuszcza klinikę psychiatryczną: Prywatny Ośrodek Psychiatrii i Psychoterapii ,,Zielona Łąka". Jest nowym człowiekiem i zaczyna nowe życie. Kupuje nieduży dom pod miastem, a jego książki znajdują się na listach bestsellerów. Wydaje się, że w końcu wszystko zaczyna się układać.

Jego terapeutka Marta Makuch nie jest jednak przekonana co do cudownego uzdrowienia swojego ulubionego pacjenta, którego traktuje jak okaz, wielkie naukowe wyzwanie, marzenie ambitnego psychiatry. Dzięki jej inicjatywie Oskar opuszczając „sanatorium” nieświadomie podpisuje dokument obligujący go do regularnych sesji terapeutycznych u doktor Marty.

Kobieta ma racje, Oskar Blajer nie powinien wracać. Choć mężczyzna swoje pragnienia stara się trzymać na krótkiej smyczy, w jego chorym umyśle nakręcanym szaloną motywacją, od dawna rodzi się projekt, który pragnie zrealizować. Obecna w nim pustka po stracie Luizy, miłości jego życia; marzenia, które zostało rozdarte przez zabójcze ostrze noża; kobiety, która zostawiła go samego na pastwę przerażających wspomnień – w końcu ma szansę zostać wypełniona. Musi tylko znaleźć żywy „zamiennik” ukochanej. I wtedy będą sobie razem „żyli długo i szczęśliwie”.. To założenie budzi w nim euforię, desperację, agresję i szaleństwo. Oskar toczy wewnętrzna walkę o własną tożsamość. Być może intelige...

Pierwszoosobowa narracja, dobrze wykreowana postać Blajera, oraz dogłębna analiza jego zachowań i całej psychiki, dzięki którym poznajemy jego najskrytsze myśli i pragnienia sprawiają, że postać ta wywołuje w czytelniku mnóstwo skrajnie różnych emocji.

Fabuła jest dobrze i szczegółowo rozbudowana, a akcja ciekawie poprowadzona i zaskakująca. W książce praktycznie cały czas coś się dzieje, nie ma absolutnie mowy o nudzie, przeciwnie, z każdą kolejną stroną chce się więcej i więcej.

Muszę przyznać, że "Obsesja" jest nieco inna niż jej poprzednia część, przede wszystkim ma inny klimat i wywołuje w czytelniku całkowicie inne emocje. Nie było takiego wielkiego zaskoczenia, jak w przypadku "Inspiracji" i mimo, że w moim odczuciu wypadła od niej nieco słabiej to nadal jest to bardzo dobra książka. I jestem naprawdę ciekawa co przyniesie nam kolejna, już finalna część o Oskarze Blajerze, bo zakończenie "Obsesji" zwiastuje coś naprawdę dobrego.

https://www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2020/11/recenzja-obsesja-adrian-bednarek.html

Po tragicznej śmierci ukochanej dziewczyny, Luizy, Oskar na siedem lat trafia do kliniki psychiatrycznej. Po tym, jak Blajer opuszcza jego mury, postanawia zacząć żyć normalnie. Nieświadomie jednak Oskar podpisał dokument, który zmusza go do cyklicznych sesji terapeutycznych u doktor Marty Makuch, która wykorzystuje jego przypadek jako przepustkę do zawodowej kariery. Oskar jednak ciągle nie może podnieść się po śmierci Luizy. Wśród nieznajomych kobiet próbuje wypatrzeć miłość swojego życia.

Do czego posunie się Oskar, by odzyskać ukochaną?

Kiedy jest miłość, a kiedy już obsesja?

Obsesja to istny majstersztyk! Adrian Bednarek wykonał wspaniałą robotę, kreując postać Oskara Blajera. Na pierwszy rzut oka to zrównoważony, odnoszący sukcesy pisarz, który wiele w życiu przeszedł, jednak trzyma się w ryzach. W momencie gdy mężczyzna opuszcza maskę, pokazuje swoją prawdziwą twarz.

Mijają długie lata od wydarzeń, które zmieniły życie Oskara na zawsze. W końcu może opuścić mury kliniki psychiatrycznej, w której był leczony. Dostaje papiery, zostaje uznany za wyleczonego i wierzą w to wszyscy tylko nie jego terapeutka. Mężczyzna nieświadomie podpisuje pewne dokumenty obligujące go do regularnych sesji terapeutycznych.
Oskar układa sobie życie na nowo, kupuje domek na odludziu, spełnia się jako pisarz. Można by pomyśleć, że udało mu się dojść do siebie, że pogodził się z tragiczną śmiercią Luizy. Nic bardziej mylnego. To tylko pozory, a on ma drugą twarz, drugie życie, w którym za wszelką cenę chce odzyskać miłość swojego życia. Nie ważne ile niewinnych osób będzie cierpieć, nieważne, że stanie się kimś, kim tak bardzo gardził. Co takiego zrobi? Jaki wpływ na niego będzie miała jego terapeutka Marta Makuch? Jak potoczą się losy Oskara po odzyskaniu wolności?

Pierwszy tom mnie zachwycił, a drugi okazał się jeszcze lepszy, chociaż myślałam, że już się nie da. To książka, którą czytałam z wielkim zainteresowaniem, nie będąc w stanie oderwać się na dłuższą chwilę. Historia ciekawa, nieprzewidywalna, mroczna, drastyczna, z szybką akcją.

Oskar znacząco się zmienił. Stał się bezwzględny, nieprzewidywalny, brutalny, jednym słowem przeszedł na stronę zła. Można by pomyśleć, że komuś takiemu nie powinno się współczuć, może i tak, ale to, jak cierpiał, jak tęsknił za Luizą, niejednokrotnie wywoływało świeczki w moich oczach i nie byłam w st...