Papierowe marzenia

Przepiękna, współczesna opowieść o synu marnotrawnym. Czasami trzeba się sięgnąć samego dna, żeby móc się od niego odbić. I to udało się naszemu bohaterowi. Książka pokazuje także potęgę ojcowskiej miłości. Gorąco polecam.

To nie jest tak, że nie lubię romansideł i ckliwych historii! Jestem w stanie pochwalić nawet harlequina, o ile historia w nim opowiedziana poruszy resztkę mojego zimnego, dentystycznego serduszka. Po raz kolejny przekonałam się jednak, że Richard Paul Evans zupełnie do mnie nie trafia. Poprzednie dwie książki jakoś przetrawiłam, ale "Papierowe marzenia" to jakiś koszmarek!

Gdybym miała, bez zbytniego zdradzania fabuły, określić głównego bohatera tej książki, powiedziałabym: głupich nie sieją, sami się rodzą.

A teraz zacznę się nad nim znęcać bardziej szczegółowo, więc jeżeli nie czytaliście książki to: UWAGA SPOILERY!!!!!


W rozdziale pierwszym nasz główny bohater ostrzega:
"Uprzedzam was zawczasu - czytając moją opowieść, nabierzecie do mnie wstrętu".
No i masz kolego całkowitą rację!

Luke Crisp to młody człowiek, który ma w życiu zapewniony bardzo dobry start - ojciec prowadzi własną firmę, która przynosi niezłe zyski (milion dolarów na funduszu powierniczym to chyba dostateczny wyznacznik dobrobytu?). Od najmłodszych lat pomaga on ojcu w prowadzeniu interesu i przygotowuje się do przejęcia firmy. Ojciec jednak burzy ten naturalny stan rzeczy i wysyła syna na studia, żeby kiedyś nie okazało się, że będzie miał on do niego pretensje (podcinanie skrzydeł, niewykorzystane szanse itp.).

I tu zaczyna się cała akcja, bo nasz biedny Luke na uczelni wpada w towarzystwo, które będzie miało na niego zły wpływ. Po studiach zami...

To moje drugie bardzo udane spotkanie z Panem Richardem Evansem...

Już sam wstęp do powieści pochodzący z Ewangelii św. Łukasza i przywołujący "Przypowieść o Synu Marnotrawnym" pozwala nam domyślać się treści. Zabieg ten, moim zdaniem, jest bardzo trafiony, bo choć wskazuje na temat opisanej historii, to niczego jej nie ujmuje.

Luke Crisp od wczesnego dzieciństwa jest wychowywany przez ojca Carla, który posiada świetnie prosperującą firmę kserograficzną. Chłopak od młodzieńczych lat pomaga ojcu zarządzać interesem, a teraz kiedy skończył studia pragnie w całości poświęcić się rodzinnej firmie. Jednak ojciec ma co do syna inne plany. Chce wysłać go na uniwersytet, aby zdobył dodatkowo dyplom z zarządzania, co w późniejszym czasie na pewno mu zaprocentuje.
Luke jest zaskoczony pomysłem Carla, ale ostatecznie zgadza się wyjechać do Filadelfii na studia w Wharton Business School.
Czas spędzony z dala od domu osłabia jego więzi z ojcem, a towarzystwo nieodpowiednich osób sprowadza go wprost na manowce. Luke pozostaje pod silną presją nowego otoczenia i niedawno poznanej dziewczyny, a koledzy, z którymi spędza czas, mają na niego zły wpływ.
Po skończeniu szkoły chłopak decyduje się wyjechać ze swoją "paczką" w długą podróż po USA i Europie aby korzystać z życia. Informuje ojca o swojej decyzji i postępując wbrew jego woli opuszcza dom. Aby mieć za co podróżować i używać życia Luke podejmuje pieniądze z funduszu powierniczego, który przed laty założył ...

Jakoś nigdy nie przepadałam za Evansem. Kiedyś czytałam jakąś jego książkę(nawet nie pamiętam tytułu) i coś mi nie podpasowało. Ale teraz nie mając co czytać,a nudząc się jak mops sięgnęłam po jego dwa dzieła ,, Stokrotki w śniegu" i ,,Papierowe marzenia". Powieści dość miłe, przyjemne, nawet czasami łezka się w oku zakręciła. Jak dla mnie to są powieści ,,bożonarodzeniowe": ukazujące, że można się zmienić, naprawić błędy, narodzić się na nowo i wszystko dobrze się kończy. Zbyt idealistyczne, ale całkiem, całkiem...