Porzuć swój strach

Robert Małecki to jeden z najlepszych i najbardziej cenionych polskich autorów powieści kryminalnych, laureat Nagrody Wielkiego Kalibru oraz nagrody Kryminalnej Piły. Serca czytelników podbił bestsellerowymi seriami o komisarzu Bernardzie Grossie, dziennikarzu Marku Benerze oraz o śledczych z Archiwum X – Marii Herman i Olgierdzie Borewiczu.

Pierwsza część trylogii z dziennikarzem Markiem Benerem w roli głównej była debiutem autora, który doczekał się, dzięki uprzejmości Wydawnictwa Literackiego, wznowienia. Jak sam autor zaznacza w posłowiu, mimo upływu lat trylogia toruńska się nie zdezaktualizowała i jest dobra w takiej formie, w jakiej jest, bo nadal podoba się czytelnikom. Uznał, że nie ma sensu ulepszać fabuły ani nic w niej zmieniać.

Po przeczytaniu 𝑁𝑎𝑗𝑔𝑜𝑟𝑠𝑧𝑒 𝑑𝑜𝑝𝑖𝑒𝑟𝑜 𝑛𝑎𝑑𝑒𝑗𝑑𝑧𝑖𝑒 stwierdziłam, że to powieść zdecydowanie w moich klimatach, bo czytało mi się ją świetnie. Fabuła wciągnęła mnie od pierwszych stron, a szybkie tempo akcji cały czas utrzymywało moje zainteresowanie. Smaczku historii dodaje główny bohater – nietypowy śledczy, arogancki dziennikarz Marek Bener, który, jak każdy człowiek, popełnia błędy.

Jeśli udało mi się Cię zainteresować to przeczytania całej recenzji zapraszam tu → https://www.facebook.com/photo?fbid=879359567508049&set=a.452155363561807 albo tu → ...

Tym razem Marek Bener dostaje zlecenie od pewnego biznesmena, któremu zaginęła córka. Kto może sobie z tym poradzić jak nie Bener 🤷 jednak droga do rozwiązania zagadki nie jest prosta.

Ja zdecydowanie jestem #teammałecki

Każda powieść Autora jest dla mnie wyjątkowa. Uwielbiam w nich wszystko, sposób prowadzenia narracji, budowanie bohaterów, pomysły na intrygi, świetny miks warstwy obyczajowej i kryminalnej, język, który tak gładko otula. Ten zachwyt utrzymuje się od pierwszej przeczytanej powieści, nie słabnie, a rośnie w siłę.

Jeśli lubisz dobrze napisane powieści, zaskakujące zwroty akcji, mistrzowską narrację to zapraszam do lektury książek Autora bo #wartojakpieron

Latem 2024 roku na polskim rynku książki pojawiło się trzecie już wydanie debiutanckiej trylogii Roberta Małeckiego, które w końcu wykorzystałam, by nadrobić swoją zaległość w twórczości tego autora. “Porzuć swój strach” to tom środkowy i choć w teorii da się go czytać oddzielnie, jednak tym razem ze względu na dosyć istotny wątek prywatny zalecam zachowanie kolejności chronologicznej - równolegle do intrygi każdego tomu prowadzony jest wątek zaginięcia żony głównego bohatera, dziennikarza Marka Benera. Oczywiście w drugim tomie najważniejsze punkty tego wątku są przypomniane, jednak i tak szkoda byłoby tracić niuanse, gdyż kto wie - może w trzecim tomie okażą się one kluczowe? Intryga tego tomu skupia się również na zaginięciu, tyle że chodzi o nastolatkę - Marek dostaje zlecenie od lokalnego biznesmena. Pozornie prosta sprawa zaczyna się nagle rozrastać, a punkt zaczepienia mocno się rozmywa. Z początku bardzo intrygą tajemnice rodzinne zaginionej, i to one są tym, co sprawia, że od historii trudno się oderwać. Za chwilę jednak akcja wpada w bardziej sensacyjne nuty, tempo przyspiesza i trzyma się już tak do samego końca, co wywołało u mnie skojarzenia z historiami, jakie tworzy Harlan Coben. Intryga jest podobnie wielowarstwowa i zakręcona, a wszystko, co wokół akcji jest przede wszystkim jej nośnikiem - tyczy się to samego języka, jak i postaci. Wyróżnia się tam jednak jeden z tematów, który mnie zaskoczył - mianowicie chodzi o hazard, któremu ostatnio autor poświęci...

Mijają trzy lata… Nie, absolutnie nie od przeczytania przeze mnie pierwszej części serii z Markiem Benerem, bo skończyłam ją w sierpniu, a miesiąc później mam na koncie już pełną trylogię toruńską. O czym to świadczy? Że po pierwszym tomie zapowiadającym, że „Najgorsze dopiero nadejdzie” przyszło dużo lepsze, niż mogłabym oczekiwać. Do tego stopnia, że musiałam doczytać całą historię już do końca, moja ciekawość nie pozwoliła na chwilę przerwy.

Ale wracając do początku. Mijają trzy lata w życiu dziennikarza i sześć od zaginięcia jego ciężarnej żony. Dużo się w tym czasie zmienia. Bener zostaje naczelnym własnego tygodnika, do którego dołączają znani nam z pierwszej części bohaterowie, reporterka Aldona i fotograf Rak. Bener nie poprzestaje w poszukiwaniach żony, choć czuje, że się od niej oddala, a jego rozpacz zaczyna zacierać czas.

Gdy dostaje zlecenie odnalezienia córki lokalnego biznesmena nie podejrzewa, że sprawa ta rzuci nowe światło na jego prywatne poszukiwania. Nie podejrzewa też jak bardzo skomplikowana i niebezpieczna się okaże i w jakie obszary każe mu się zagłębić. To co z początku wydaje się proste, przeradza się w wielowątkową piramidę intryg i kłamstw napędzanych machiną hazardu, z której trudno się wyrwać.

To były naprawdę szalone godziny spędzone w towarzystwie Benera. Pełne emocji, niepokoju, zaskoczeń, ale i śmiechu. Dowcip zarówno sytuacyjny, jak i słowny idealnie trafił w moje poczucie ...

"Porzuć swój strach" to drugi tom cyklu z Markiem Benerem. Jest on dziennikarzem, a od czasu utraty poprzedniego stanowiska założył swoją gazetę "Echo Torunia".
Pewnego dnia zgłasza się do niego ojciec zagubionej maturzystki. Bener im więcej wie o tej rodzinie tym trudniej rozwiązuje mu się zagadkę.
Nadal żyje zdeterminowany tym, aby odnaleźć swoją zaginioną żonę. Dziewczyna może okazać się światełkiem w tym długim i ciemnym tunelu.
Skąd ma przedmiot należący do jego żony?
Co ukrywał jego teść?
Czy Bener znajdzie dość siły, aby udźwignąć ciężar wiedzy, która na niego spadła?
"Prosimy ręce wycierać w ręczniki papierowe. Nie trzepać się na podłodze".
Autor serwuje nam takie smaczki, że nawet poważna sprawa kryminalna potrafi wywołać niekontrolowany uśmiech "
Pierwsza część była świetna. Historia zaginionej żony i tajemnic wciągnęła mnie bez reszty.
Tak więc stwierdzam, że ta część jest jeszcze lepsza.
Autor od samego początku stworzył tło wydarzeń , które towarzyszy nam cały czas. Misternie utkana historia, morderstwa , porwanie, zagadka, a wszystko to coraz bardziej zbliża nas do rozwiązania głównej tajemnicy. Niezwykle istotnej i priorytetowej dla Benera.
Przyznam, że ta część pochłonęła mnie całkowicie. Byłam tak ciekawa zakończenia całej sprawy, że oczy latały mi po stronach jakby dopadł mnie oczopląs. Jeszcze autor budował napięcie skacząc po wątkach.
Brawo. Szacun. Jest moc.
Polecam każdemu fanowi kryminałów.

To kolejne spotkanie z tym autorem. Kolejna część o Marku Benerze. Zdecydowanie lepsza od części pierwszej. Chociaż z początku trochę zmuszałam się do czytania....ale z każdą kolejną strona akcja się rozkręcała i wciągała coraz bardziej. Trochę za dużo wątków jak dla mnie. Ale w sumie... zakończenie wszystko wyjaśnia.