Wstyd

„Wstyd zamyka nam usta”.
Wstyd.

Emocja, która pochłania, pulsuje, wypala, obezwładnia, wwierca się w duszę i w ciało, szumi w uszach, powoduje ból.. i dużo mówi o człowieku.

Julia Karlińska ma niespełna 50 lat. Mieszka w małym mieście. Kiedyś była policjantką, szczęśliwą żoną i matką bliźniaków. Ale to było niemal 10 lat temu. Dziś jest wdową samotnie wychowującą dwóch nastolatków. Pracuje jako nauczycielka i próbuje normalnie żyć, z dnia na dzień, tłumiąc ból straty, zawieszona w swoim świecie „okrytym czarnym woalem”. Widzi tylko to chce widzieć.. Jej ukochany mąż zginął w wypadku motocyklowym, a sprawcy zdarzenia nie udało się ustalić.. Ból tkwi w niej jak zadra, której nie pozwala nikomu wyjąć, a rana się jątrzy, ropieje.. Kobieta wie jednak, że ma po co i dla kogo żyć, więc nieustraszenie walczy o każde „jutro” dla swoich synów..

Pewnego dnia miastem wstrząsa wieść o zabójstwie kolegi z pracy Julii, profesora matematyki. Tej samej nocy bez śladu przepada jeden z bliźniaków.. 16-letni Janek zostaje odnaleziony martwy.

Kobieta wiedziona matczynym i policyjnym instynktem, zdeterminowana wolą odkrycia prawdy, podejmuje prywatne śledztwo, którego efekty odsłoną fakty o tym, co i dlaczego wydarzyło się teraz, ale też o przeszłości..

Julia zmuszona podnieść głowę ponad własne słabości, rusza w pogoń za pogrążonym w mroku i owianym ciszą sensem. Uczy się jak patrzeć, żeby...

Moja przygoda z twórczością Roberta Małeckiego rozpoczęła się od "Żałobnicy". To była jedna z pierwszych książek, które kupiłam przez bookstagram, bez wątpienia najbardziej godna zapamiętania. Oczarowała mnie i zachwyciła, ale nie przypuszczałam wtedy, że każda kolejna w dorobku autora będzie robiła na mnie jeszcze większe wrażenie.
"Wstyd" to taka powieść, którą się nie tyle czyta, co przeżywa. Może jestem dziwna, ale głębia tak tworzonych historii wstrząsa mną bardziej niż te wyjątkowo krwawe i brutalne opisy zbrodni, ludzkie emocje są w stanie przerazić mnie bardziej niż czający się w mroku morderca.
Wstyd... to takie mocne słowo, tak wiele można nim wyjaśnić, a jeszcze więcej nim zamaskować, więc często jest nadużywane. A wstyd jako uczucie? To jeszcze bardziej skomplikowane, bo często to otoczenie lubi decydować o tym, czego ktoś powinien się wstydzić. I to właśnie ten zewnętrzny, narzucany wstyd jest najbardziej niebezpieczny, może doprowadzić nawet do wielowymiarowej tragedii, której echa składają się na fabułę książki o tym znaczącym tytule.
Robert Małecki nakreślił w niej kolejny portret rodziny bez retuszu, skłaniając czytelnika do refleksji nad tym, ile naprawdę wie o ludziach, z którymi dzieli swoją codzienność.
To powieść trudna do zrecenzowania, bo można by wiele napisać o wydarzeniach, o bohaterach, o kilku śledztwach, których rozwiązania pokazały jak misterna intryga została zapleciona przez autora, bo ani jedna literka nie była przypadko...

Autor nie pozwala nam się nudzić w oczekiwaniu na kolejną część z Bernardem Grossem i tym razem porusza do głębi kolejnym znakomitym thrillerem. Nie byłam w stanie powstrzymać łez i samo to powinno wystarczyć za moją ocenę.

"Świat zbudowany na wartościach okazał się jedynie zamkiem z piasku."

Autor ponownie jak w „Zmorze” wciela się w kobiecą postać czyniąc to z wielkim wyczuciem i subtelnością. Julia Karlińska, była policjantka, po stracie męża w wypadku pracuje jako nauczycielka i samotnie wychowuje nastoletnich synów. Tego dnia gdy dowiaduje się o śmierci kolegi z pracy, nie spodziewa się, że przyjdzie jej opłakiwać też jednego z synów.

Czy te dwie śmierci można łączyć? Wskazuje na to bliskość miejsc znalezienia ciał, ale poza tym trudno znaleźć jakikolwiek wspólny element. Julia, próbując zagłuszyć niewyobrażalny ból rzuca się w wir działań, próbując odkryć prawdę. Tylko czy jest na nią gotowa?

Powieść budzi silne emocje. Pokazuje jak łatwo zniszczyć czyjeś życie poprzez brak akceptacji, tolerancji. Jak łatwo też wśród codziennych spraw nie zauważyć sygnałów, utracić więź z nastolatkami. Jak wielki wpływ na ludzkie decyzje ma wstyd przed tym co powiedzą ludzie. Gdy strach przed reakcją otoczenia buduje mur milczenia cegła po cegle. Mur, który tworzy fasadę złudnego poczucia bezpieczeństwa, gdy runie pozostawia tylko zgliszcza.

Czy odebrałam tę historię tak intensywnie, ponieważ sama mam nastoletnich synów? Z pewnością tak,...

Robert Małecki zaprasza nas do zgłębienia jednego z najmniej przyjemnych uczuć, jakim jest "Wstyd".

W pewien niezwykle zimny poranek była policjantka, a obecnie nauczycielka Julia Karlińska odbiera telefon od swej koleżanki z wiadomością o śmierci kolegi ze szkoły, który uczył matematyki. Niedawno doszło do ostrej wymiany zdań między nim, a jej synem Pawłem. Tej samej nocy znika bez śladu drugi syn, Janek.

Śmierć nauczyciela i zaginięcie nastolatka tej samej nocy nasuwa wiele pytań o ewentualne powiązania między nimi. Mimo tak mocnego kalibru wobec obu wydarzeń panuje zmowa milczenia. Wydaje się, że w takiej sytuacji wszyscy powinni mówić prawdę, jednak tak się nie dzieje. Każdy, kto zdaje się cokolwiek wiedzieć, nabiera wody w usta. Bardzo to dziwne i mocno podejrzane. Oczywiście potęguje to tylko moją chęć dotarcia do prawdy. Gdyby tego było mało, wciąż trwają poszukiwania zbiegłego z miejsca wypadku winnego śmierci męża Julii. Można by rzec, że życie nie szczędzi jej ciosów.

Mistrz tworzenia niesamowicie lepkiego i posępnego klimatu, obnaża najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, a w niej najpodlejsze z uczuć - wstyd. Historia ta zmusza nas do wielu, często nieprzyjemnych refleksji. Chylę czoła nad misternie uknutą intrygą, pełną wzajemnych powiązań. Akcja utrzymana została w zadziwiająco dynamicznym tempie i zmienia się z sekundy na sekundę. Całość pochłaniam niemalże na bezdechu.

Julia Karlińka to była policjantka, a obecnie nauczycielka historii w prywatnym liceum. Została wdową samotnie wychowującą synów bliźniaków po tragicznej śmierci męża policjanta. Fabuła rozpoczyna się od wiadomości o tragicznej śmierci nauczyciela, jej kolegi z pracy. Okazuję się, że tej samej nocy ginie jej syn. Trudno wyobrazić sobie komuś, co przeżywała Karla, kto nie znalazł się w podobnej sytuacji. "Wstyd" to dobry i mocny thriller psychologiczny. Odkrywane są kolejne tajemnice, chociaż trudno przebić się przez mur milczenia. Zakończenie zaskakujące mimo wszystko. Autor poruszył bardzo ważny problem dotyczący homoseksualistów. Nie każdy ma odwagę przyznać się do swojej orientacji seksualnej, nie zawsze spotyka się to ze zrozumieniem.

Powiem szczerze, że miałam trochę obawy czy po zachwycie "Zmorą" autor utrzyma w moich oczach ten wysoki ton, na szczęście "Wstyd" potrafił się obronić.

Jest to historia, w której sporo ostateczności - takich realnie fizycznych, jak i tych wewnętrznych, kłębiących się w środku, zabierających spokojny oddech, poczucie bezpieczeństwa. Niektóre z tych bolączek mogą wydawać się nawet przerysowane, będące na wyrost - jednak dla człowieka, którego dręczą mogą być ekstremalne. Czasem zależą one przede wszystkim od punktu widzenia, od społecznego klimatu, w którym się znajdujemy. Strach przed brakiem akceptacji, odrzucenie - nikt przecież nie chce być wytykany palcami, szukamy zrozumienia, nie wykluczenia.

Julia Karlińska, była policjantka, obecnie mama dwóch nastoletnich synów, uczy historii w liceum medycznym. Klika lat wcześniej w wypadku motocyklowym ginie jej mąż, sprawca ucieka z miejsca zdarzenia, nigdy go nie odnaleziono.

Kobieta stara się poskładać na nowo swoje życie, gdy nagle w dosyć tajemniczych okolicznościach ginie jej kolega z pracy - nauczyciel matematyki. To jednak tylko preludium do tragicznych wydarzeń, jakim Karla będzie musiała stawić czoła.

"Wstyd" R. Małeckiego to thriller, który dotyka ważnych problemów społecznych, rodzinnych, wreszcie tych najbardziej prywatnych, intymnych. Czasami tak trudno pogodzić wierność samemu sobie z oczekiwaniami innych. Czę...

Po tragicznej śmierci swego męża, Julia Karlińska zrzuca mundur i zostaje nauczycielką historii w liceum medycznym. Wychowuje także dwóch synów, ciągle borykając się ze stratą, jakie doświadczyli jako rodzina. Kiedy lokalną miejscowością wstrząsa wiadomość o zabójstwie jednego z profesorów „medyka”, a jej zaginiony syn zostaje odnaleziony martwy, pchana instynktem śledczym Karla dochodzi do wniosku, że obie sprawy należy ze sobą powiązać. Kobieta jednak nie wie, że droga ku prawdzie okaże się wyjątkowo bolesna…

Robert Małecki przyzwyczaił już nas do pisania rewelacyjnych kryminałów, z których każdy stanowi popis jego wyjątkowych umiejętności. Ich duszna i gęsta atmosfera, inteligentnie opowiedziana historia z tajemniczym morderstwem w tle są gwarancją świetnie spędzonego czasu w doborowym towarzystwie. Mam wrażenie, że w tym przypadku autor poszedł o krok dalej tworząc poruszającą historię tragedii o wielu twarzach, za którymi niejednokrotnie ukrywany jest „Wstyd” niszczący później wiele ludzkich serc, łamiąc je bez cienia współczucia.

Całość okazała się wyjątkowo spójną historią, którą czytało mi się bardzo przyjemnie pomimo panujące tragedii. Każdy z bohaterów okazał się osobowością nacechowaną doskonale wyczuwalnym człowieczeństwem ze wszystkimi jego wadami i zaletami, czyniąc fabułę jeszcze prawdziwszą. Prowadzone dialogi były rzeczowe i konkretne, a podejmowane decyzje przez Karlę, daleko odsuwały ode mnie uczucie, iż mam do c...

Wstyd sprawia, że pewne sprawy wolimy przemilczeć.

Karla, była policjantka, mama nastoletnich bliźniaków, wdowa po mężu policjancie, w najgorszych snach nie mogła przewidzieć co się jeszcze wydarzy w jej życiu.

Odpaliłam audiobooka i jak zaczęłam słuchać, tak nie mogłam przestać. Jeju, jakie to było wciągające! Przyznaję jednak, że to nie zbrodnia mnie tak porwała, chociaż plot jest naprawdę dobry i trzymający w napięciu. Jednak to, co autor robi z emocjami czytelnika przez kreację swoich bohaterów, to jest jakieś mistrzostwo. Mnie „Wstyd” dał po pysku, przeczołgał po nierównym asfalcie, a potem przytulił.

Bałam się trochę, czytając opis, że to będzie nachalna poprawność polityczna i modny temat. I tutaj autora przepraszam, bo tak nie było. Jest równowaga, jest temat ugryziony jak powinien być.

A co ja tu będę przynudzać, przeczytajcie. Warto.