Najgorsze dopiero nadejdzie

Na liście moich ulubionych, polskich autorów kryminałów umieściłam dzisiaj Roberta Małeckiego.Trudno mi uwierzyć, że to debiutancka powieść tego autora. To bardzo dobry kryminał, a nawet książka sensacyjna, mistrzowska intryga, narastające napięcie i bezkompromisowy bohater. Polubiłam Marka Benera łącznie z jego wadami i fobiami. Z niecierpliwością szukam kolejnego tomu aby móc kibicować głównemu bohaterowi w dalszym, jak każe przypuszczać dość zaskakujące zakończenie, poszukiwaniu zaginionej żony.

Przeczytałam Skazę, nabrałam szacunku więc musiałam poszukać czegoś więcej. Znalazłam. Zanim skończyłam pierwszy tom, wypożyczyłam już dwa kolejne.
To dobra książka. Bardzo szybka i w sumie ciekawa. Strony same się przekładały, a jeśli jeszcze czytelnik lubi historie o super bohaterach , to będzie zadowolony. Nawet bardzo, bo Marek Bener to bohater pełną piersią. I choć w jego trudach, kłopotach pomaga mu ktoś trzeci, to nadal trzeba docenić jego siłę, wytrwałość oraz determinację w dążeniu do celu. Choć ja nie przepadam za tym typem bohatera muszę przyznać, że narzekać na Marka nie będę, co najwyżej przymknę oko na jego kolejne wyczyny, bo podejrzewam, że dalej będzie podobnie.
Motyw utraty żony w zaawansowanej ciąży bardzo chwytliwy, ciekawy, a determinacja głównego bohatera, przeplatanie tej historii z dniem codziennym sprawia, że trudno przerwać lekturę.
Nie ukrywam, że niekiedy gubiłam się w koligacjach, powiązaniach i tym co kto robił i co miał na myśli. Bardziej dążyłam do końcowego rozwiązania niż skupiałam się na tym, aby poznać wszystko co do ostatniej kropeczki. I choć nie wiem co mnie czeka w kolejnych częściach, obawiam się, że pleciona przez autora pajęczyna, stanie się coraz większa, coraz bardziej lepka i coraz bardziej dramatyczna.
I chyba można śmiało powiedzieć, że dobrego końca to czytelnik tutaj nie uświadczy.
Podsumowując lekturę Najgorsze dopiero nadejdzie, muszę przyznać, że nie spodziewałam się ani rozmachu, ani formy, ani zaintere...

Bardzo dobry debiut. Powieść w stylu kryminalnego westernu, dziejąca się w moim ukochanym Toruniu:) Akcja toczy się szybko, jest wciągająca i absorbująca. Może niekiedy nieco wykraczająca poza możliwości zwykłego człowieka, ale nie jest to wadą. Marek Bener walczy ze złem nie bacząc na koszty własne, jak prawdziwy współczesny John Wayne.
Przeczytałam z przyjemnością i zaraz sięgnę po drugi tom.

Mam nadzieję, że najgorsze dopiero nadejdzie, że nie jest to najgorszy polski kryminał jaki przeczytałem do tej pory. Fabularnie to nie jest złe, ale nie jest też dobre. To jest mocno średnia historia, która byłaby lepsza gdyby napisy na okładce były prawdą. "Pełnokrwisty kryminał" to zaledwie okołokryminalna powieść, która pełnokrwista w rzeczywistości nie jest. Autor miał dobrą koncepcję, ciekawą historię do opowiedzenia, ale wrażenie ogólne mam takie, że trochę się bał, trochę się wstydził i (tak wiem, debiut) z tego zawstydzenia nie wcisnął gazu, tylko tak troszkę powyżej ograniczenia. Zamiast ostrej kryminalnej jazdy mamy spokojną wycieczkę po fabule. Ciekawostką jest ukazanie świata lokalnych polityków, którzy też potrafią się bratać z gangusami i nie muszą skalą zahaczać o komisje śledcze - tutaj props. Czy dziennikarz bez niczyjej pomocy może tak rozwikłać sprawę? Jak się okazuje nie do końca sam. Bohater raczej nijaki, miałki, zwykły. I na okrętkę słucha jednej jedynej płyty. Książka ostatecznie przeciętna, kupiłem w trójpaczku wszystkie tomy - więc doczytać będzie trzeba.
Coraz słabsi ci produkcyjni pisarze. A może się poprawi?

„Najgorsze dopiero nadejdzie” - Graviora Manet.
Niestety nadeszło. Dziennikarza prześladuje pech, jest dobry w tym, co robi, ale traci pracę, poszukując żony włącza się do śledztwa, którego tak naprawdę wolałby uniknąć. Dotyczy ono śmierci przyjaciela Wojtka Holza, zaginięcia jego żony Weroniki (byłej narzeczonej Benera) i okazuje się, że bezpośrednio dotyczy też jego siostry Pauliny. Mamy też porachunki, politykę, jej ciemną stronę, zagadki i przeszłość bohaterów. A miał być to tylko artykuł o pożarze ….

Reszta recenzji przy trzecim tomie :-)

"Najgorsze dopiero nadejdzie"
📍
Toruń, lokalna gazeta i pracujący w niej dziennikarz Marek Bener, który nie radzi sobie z życiem od wydarzeń sprzed trzech lat, kiedy to jego ciężarna żona wychodzi z domu i ginie po niej wszelki ślad. Bener poświęcając się szukaniu żony przestaje skupiać się na pracy i traci ją. Ostatnią do opisania sprawą jest pożar domu. Na miejscu okazuje się, że znalezione w zgliszczach ciało należy do dawnego przyjaciela dziennikarza, który przed laty odbił mu narzeczoną. Po powrocie do domu Marek zastaje tam wdowę przyjaciela, która prosi go o pomoc. Wkrótce jednak dziewczyna znika a Bener wpada w epicentrum kryminalnej gry, która odkrywa ukrywane przez lata tajemnice.

Bohaterem cyklu kryminalnego jest dziennikarz Marek Bener. Mężczyzna właśnie wraca z Berlina i pojawiając się w redakcji, dowiaduje się, że wkrótce będzie musiał rozejrzeć się za nowym miejscem pracy. Zanim jednak to nastąpi jedzie na miejsce pożaru, by zebrać materiały potrzebne do napisania artykułu. Początkowo wydaje się, że to sprawa jak każda inna. W krótce jednak okazuje się, że w spalonym domu zginął jego dawny przyjaciel, który przed laty wziął ślub z narzeczoną Benera. Ale to dopiero sam początek. Kobieta pojawia się w domu Marka, by później… zniknąć. A on sam nagle znajduje się w samym środku kryminalnej sprawy i musi walczyć o życie. Jednocześnie wciąż nie dają mu spokoju jego osobiste problemy i sam nie jest przekonany, czy te dwie sprawy na pewno się nie łączą.

Marek Bener to bohater, którego kreacja od początku przypadła mi do gustu. Jest jakiś i przede wszystkim dość konsekwentnie budowany. Ale przy tym trochę niejednoznaczny. Niektóre jego działania można zrozumieć, ale czy usprawiedliwić?

„Najgorsze dopiero nadejdzie” to niezwykle sprawnie toczący się kryminał. Fabuła wciąga i naprawdę trudno jest odłożyć książkę. Pojawiają się ogromne zwroty akcji i nie wszystko jest takie jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Jednak… właśnie tutaj pojawił się u mnie zgrzyt, którego nawet sama do końca nie rozumiem. Można by przyczepić się do prawdopodobieństwa niektórych zdarzeń, ale nawet nie o to mi chodzi, a o właśnie tę szybko toczącą się akcję. Bo ki...

Co to była za książka 🙂 świetna. Mistrzostwo. Nie mogłam się od niej oderwać. Już nie mogę doczekać się następnej części 😉