Szczelina

Jest to moja druga książka Kariki,którą przeczytałam.Jest dużo ciekawsza niż "Strach" i bardziej trzymająca w napięciu.
Jednak nie zaliczyłabym jej do horroru chociaż pan Karika umie stopniowo podnieść napięcie w książce.
Główny bohater Igor opowiada autorowi swoje przygodę,którą przeżył wraz ze swoimi znajomymi w górach.
W "Szczelinę" można zaliczyć także do literatury faktu jak i historycznej.
Jak do tej pory jest to druga przeczytana przeze mnie w tym roku, bardzo dobra książka.
Ja oczywiście polecam!

Z zasady nie czytuję horrorów, nie wiem, czy ze względu na wrodzoną strachliwość czy mocne stąpanie po ziemi i brak wiary w nadprzyrodzone byty. Ale entuzjastyczne opinie znajomych sprawiły, że sięgnęłam po ten słowacki horror i nie żałowałam ani chwili. Jeśli zna ten gatunek, może odnajdzie w tej powieści ograne już motywy, niemniej dla mnie wszystkie elementy pokazane zostały ciekawie i lektura po prostu mnie pochłonęła.

Co do fabuły - dotyczy tajemniczych zniknięć zdarzających się na przestrzeni dziesięcioleci na obszarze pasma gór Trybecz na Słowacji. Góry te ani nie są wysokie, ani strome a podejrzanie duża liczba osób przemierzających je znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Rzecz dzieje się współcześnie, a autor (i narrator też) popierają swoją opowieść linkami do aktywnych stron internetowych. Ja z kolei czytałam z mapką w telefonie na podorędziu sprawdzając gdzie znajdują się bohaterzy.

Najfajniejsze w powieści jest to, że nie robi z czytelnika idioty, trzyma się po stronie sceptyków i powoli przeciąga na stronę tych, którzy nie wierzą w przypadki i zbieg okoliczności. Mimo, że książka nie przeraziła mnie i nawet sprawiła, że chętnie wybiorę się do Trybecza, polecam gorąco. Idealna na wakacje w górach :)

Bardzo nierówna książka. Początek intrygujący, ale gdy zaczyna się dyskusja internetowa miedzy bohaterami- robi się nudno. Później zaczyna się coś dziać przy wycieczce w góry, ale momentami miałam wrażenie, że autor grozę dorabia jakby na siłę za pomocą ogranych chwytów. No i główny bohater- antypatyczny egoista. Jednak finałowe sceny w górach wbijają w fotel. Podanych linków nie sprawdzałam, chociaż mój czytnik bardzo chciał się z nimi połączyć. Podobno nie działają, ale może coś w tym jest?

Do pisarza Jozefa Kariki zgłasza się młody mężczyzna Igor M. Chłopak skończył niedawno studia ale problemy ze znalezieniem stałej pracy w wyuczonym zawodzie zmuszają go podjęcia zajęcia jako pomoc na budowie. Jednym z zadań jakiego się podjął było uprzątnięcie starej willi, która niegdyś była szpitalem psychiatrycznym. Tam jego ciekawość budzi sejm, w którym znajduje akta Waltera Fischera. Człowiek ten pod koniec lat 30-tych XX wieku zaginął na ponad trzy miesiące w paśmie gór Trybeczu. Chłopak zaintrygowany przesłuchaniem Fischera zaczyna własne śledztwo internetowe i odkrywa, że do podobnych zdarzeń dochodziło już wcześniej. Nie wie jednak, że już wkrótce on sam wraz ze znajomymi da się wplątać w coś znacznie większego i mroczniejszego.

Nie należę do osób, które się boją gdy czytają. Tak czasem pojawia się dreszczyk emocji, czasem czuje narastające napięcie, czasem się przestraszę ale się nie boję. Grozę i strach budzi we mnie to gdzie nie umiem znaleźć racjonalnej i logicznej granicy między tym co jest na kartach powieści a tym co znam i odnajduje w rzeczywistości mnie otaczającej. Jozef Karika zdaje się o tym doskonale wiedzieć bo w swoje powieści doskonale zaciera granicę między fikcją a realnym światem. Sięga po prawdziwe, udokumentowane wydarzenia, które bardzo łatwo znaleźć i zweryfikować i na ich podstawie buduje nową, groźną, przerażającą rzeczywistość. Łamie granicę między tym co jest doskonale znane a tym, czego sobie nie uświadamiamy. To już nie jest zwy...