Warkocz spleciony z kwiatów

"Blizny są czymś, co nas określa. Jedni noszą je w widocznym miejscu, inni w środku. Tak naprawdę wszyscy je mamy".
Bohaterka powieści Zośka nosi swoją bliznę na twarzy. Jest to pamiątka po wypadku samochodowym. Ale tak naprawdę najgosze są wewnętrzne poturbowania, które usiłuje wyleczyć przybywając do miejscowości Nieznajomka.
Dom, który wynajmuje od koleżanki sąsiaduje z miejscem niezwykłym. Po sąsiedzku mieszka bowiem Mariusz, który prowadzi schronisko dla zwierząt poturbowanych przez los.
Ale to nie koniec niezwykłych postaci, bo kolejną jest Zazulina, kobieta zajmuje się ziołami oraz czymś w rodzaju przepowiadania przyszłości. Losy tej trójki splatają się stanowiąc dla siebie rodzaj wsparcia.
Autorka poprzez postać zielarki, wprowadza dosyć sporą wiedzę odnośnie roślin leczniczych. Wciąż tak mało o nich wiemy, a są na wyciągnięcie ręki. Podczas czytania otula nas aromat letniej łąki, co jest bardzo cenne, zwłaszcza teraz gdy za oknem środek zimy.
Z zaciekawiemiem sięgnę po kolejny tom, aby dowiedzieć się czy eksperymentalna metoda leczenia sprawdzi się w przypadku Zośki i czy medytacje wśród drzew rzeczywiście przynoszą efekty.

Warkocz spleciony z kwiatów to moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki Krawczyk. Od jakiegoś czasu przymierzałam się do zabrania za twórczość autorki, ale do końca nie wiedziałam na co się zdecydować. Jak widać los pokierował mną w taki sposób, że trafiłam na perełkę, która mnie pozytywnie przygniotła emocjami, których nawet nie jestem w stanie nazwać.
Zosia Wichocka doznała poparzeń w wyniku wypadku samochodowego. Blizny na ciele, a zwłaszcza na twarzy nie ułatwiają jej codziennego życia. Wyrzucona z pracy, nie potrafiąca odnaleźć się w zaistniałej sytuacji, postanawia skorzystać z propozycji koleżanki, która poleciła jej wypoczynek w domku w maleńkiej górskiej miejscowości Nieznajomice. Na miejscu poznaje Mariusza, który opiekuje się schorowanymi zwierzętami, Zazulinę znachorkę i włóczykija Aleksego. Czy w tym urokliwym miejscu, wśród życzliwych osób Zosia znajdzie równowagę?
Jak wspominałam powyżej historia, która stworzyła pani Agnieszka trafiła do moje wnętrza i zrobiła tam sporego zamieszania. Jest we mnie coś, czego nie potrafię nazwać i w sumie nawet tego nie chcę, bo niepotrzebnie ukierunkowałabym się na coś, co powinno zostać nienazwane. Warkocz spleciony z kwiatów obudził we mnie tęsknotę za ciszą, spokojnem, beztroską, miłością do natury, ale też i co ludzi. Nie wiem czy Nieznajomice istnieją, ale jest to takie miejsca, które można samemu stworzyć sobie na mapie i tam się udać. Gdyby to ode mnie zależało, ruszyłabym tak jak stoję do tego miejs...

Tym razem Agnieszka Krawczyk zabiera nas w uroczy zakątek jakim jest Nieznajomka. To tam, po wypadku samochodowym< próbuje dojść do siebie Zosia. Blizny ma nie tylko na ciele ale i na duszy. Czy uda jej się uleczyć chociaż duszę w tej malowniczej scenerii?
Poznaje tam niezwykłych ludzi, którzy z początku wydają jej się dziwni, lecz przy bliższym poznaniu wiele zyskują. Mimo że wszyscy borykają się z większymi, czy tez mniejszymi problemami, nawiązują przyjacielskie stosunki. A natura doskonale wie jak im w tym pomóc.
Wiecie co, ja chcę tam trafić, do takiego właśnie miejsca, gdzie czas się nie spieszy, gdzie nie ma miejskiego zgiełku, są tylko odgłosy natury.
Ciepła, przyjemna, klimatyczna powieść. Dająca nadzieję na lepsze jutro. Pełna emocji, poszukiwania swojego miejsca, bezinteresownej przyjaźni i oczywiście "pachnąca" różnorodną roślinnością.

Teraz już wiem że będę wyczekiwać kolejnego tomu cyklu "Leśne Ustronie".
Ostatnio większość autorów kończy swoje książki jakby w połowie zdania , sprawiając że ja zbieram szczękę z podłogi i nie mogę się doczekać kontynuacji. Oni to robią chyba z premedytacją :)
Polecam, szczególnie tym którzy poszukują wyciszenia .....

Dobry wieczór! 😁

Czytaliście kiedyś taką powieść, w której czuliście magię od samego początku?

Ja właśnie miałam przyjemność czytać ów książkę! 🤩 I powiem Wam, że jestem nią zauroczona i kupiona w 100 procentach! 🤩
Po więcej zapraszam poniżej 😁😉😃

⭐RECENZJA⭐

Zośka po wypadku samochodowym nie może znaleźć sobie miejsca. Po propozycji koleżanki, żeby wyjechała do jej domku odpocząć, zgadza się. Kobieta w tej małej miejscowości poznaje mnóstwo wspaniałych ludzi, dzięki czemu zaczyna rozumieć siebie i cały otaczający ją świat. Jak potoczy się jej życie?
🌟
Magia! Magia! Magia! Dawno nie czytałam tak cudownej, prawdziwej, łapiącej za serce książki! Pisarka @ag.krawczyk zabiera nas do malowniczej małej miejscowości, otoczonej pięknem przyrody, cudownymi zwierzętami i wszystkimi urokami natury. Autorka w ów powieści skupiła się na życiu, ale tym prawdziwym życiu. Problemy naszych bohaterów są nader podobne do tych naszych, codziennych. Mamy tutaj smutek, złość, radość, żal, rozpacz i wiele, wiele innych emocji. Ukazane jest, że każdy z czymś się mierzy, że każdy nie ma lekko w życiu, ale najważniejsze jest wsparcie innych, ale również nasze wsparcie, które my możemy dać innym, bo pamiętajmy - My, jako indywidualna osoba, możemy dać wiele innym, bardziej potrzebującym niż my, mimo, że wydaje nam się, iż to my mamy ciężko 😉 Potrzebne są takie lektury, które wprawiają ...

Zośka Wichocka ma za sobą wypadek samochodowy i utratę pracy, nie wie co zrobić ze swoim życiem. Przypadek, a może przeznaczenie sprawia, że w poszukiwaniu chwili odpoczynku trafia do Nieznajomki, niezwykłej osady gdzieś w górach. Tam poznaje kilka naprawdę oryginalnych postaci, często równie poranionych jak ona (a może nawet bardziej), choć bez widocznych blizn. Odkrywa tam też, że świat dookoła ma jej wiele do zaoferowania, musi tylko wiedzieć, na co zwracać uwagę...

"Warkocz spleciony z kwiatów" to spokojna, choć dość dynamicznie rozwijająca się powieść obyczajowa, osadzona w pięknych okolicznościach przyrody. Ma w sobie też odrobinę magii, pewnych przesądów, wierzeń i rytuałów powiązanych z naturą. Chociaż ja, jako osoba bardzo twardo stąpająca po ziemi, na praktyki bohaterów patrzyłam raczej z przymrużeniem oka, to książka ta stanowiła jednak dla mnie możliwość poznania czegoś nowego, ciekawych, choć może dziwacznych wierzeń i działań związanych z siłami przyrody.

Historię opowiedzianą w tej książce, ze względu na bardzo lekki, barwny i prosty styl i język, czyta się szybko i z dużym zainteresowaniem. Mimo iż nie wszystkie fragmenty przypadły mi do gustu (na przykład przemyślenia Zośki), to książkę tę pochłonęłam w kilka dni, zdecydowanie się przy niej nie nudząc ani przez moment. Całość jest bowiem nie tylko dobrze napisana, a liczne, bardzo ładnie ciekawe opisy przyrody i natury tylko dodają tej jej kolorytu. A i ma taki fajny klimat, nieco siels...

Zośka Wichocka nie potrafi wrócić do równowagi po wypadku samochodowym. Koleżanka proponuje jej wypoczynek w swoim domku, w małej miejscowości, Nieznajomce.

Miałam ochotę na coś lekkiego, otulającego i dającego nadzieję. Książki Agnieszki Krawczyk to pewniak, więc w końcu złapałam za Leśne Ustronie. Odpaliłam sobie audiobooka i tego się bardzo dobrze słuchało 😊

Emocji w tej powieści jest mnóstwo. Do tego jest wszystko, co lubię w powieściach tego typu: znachorka, zwierzęta, tajemniczy autor, włóczęga i dobrzy przyjaciele. Na pewno przesłucham pozostałe tomy, bo ten zakończył się w takim momencie, że mnie skręca z ciekawości na myśl o tym, co będzie dalej.

Jeśli szukacie czegoś, przy czym można odpocząć, to ta lektura będzie idealna.

Zośka Wichocka próbuje wrócić do równowagi po wypadku samochodowym. Nie potrafi odnaleźć się wśród ludzi w codziennym życiu. Koleżanka proponuje jej wypoczynek w swoim domku, w maleńkiej górskiej miejscowości, Nieznajomce.
Zośka poznaje tam niezwykłych ludzi: Mariusza, prowadzącego schronisko dla leśnych zwierząt, starą wróżbiarkę i znachorkę Zazulinę, tajemniczego włóczęgę Aleksego. Zośka odkrywa na nowo świat i samą siebie, zaczyna rozumieć, jak ważna w życiu jest równowaga, dostrzega, że sama może wiele dać innym. Bo jej przyjaciele także mają problemy, i to często – bardzo poważne. W ich życiu również są zadry, blizny, poczucie straty, niespełnione uczucia.
Czy piękno natury i wzajemne zrozumienie mogą ukoić smutki i przynieść radość, spełnienie, a nawet spokój?

To moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Agnieszki, bardzo cenię sobie Jej książki, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy oraz każda z tych, które przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie. Książka "Warkocz spleciony z kwiatów" jest pierwszym tomem serii #leśneustronie, powieść tą już jakiś czas miałam na swojej półce, tak samo zresztą jak drugi tom cyklu - "Uzdrowicielka", jednak do tej pory nie złożyło się żebym je przeczytała, chociaż widziałam wiele dobry opinii na temat tych książek, ale kiedy zobaczyłam, że niebawem będzie wydana trzecia część - "Wybory serca" postawiłam w końcu zacząć tą serię o powiem Wam, że to była naprawdę świetna decyzja! Już od pie...

Jesteście typem mieszczucha, a może osobą, która ceni sobie cisze i spokój na wsi?

Ja zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy. Urodziłam się w mięście, wychowałam i uwielbiam ten wielkomiejski klimat. To, że tyle się dzieję wokół mnie.
Jeśli chodzi o wieś to chętnie odwiedzam takie miejsce, ale tylko na kilka dni, bo potem już tęsknie za gwarem i różnymi obliczami miasta.

Dzięki książce @ag.krawczyk mogłam odbyć podróż na łono natury. Do maleńkiego górskiego miasteczka, gdzie szum drzew, traw i liści, aż słychać z każda kolejną stroną.
Poznajemy Zośkę, która stara się pogodzić z nową rzeczywistością, Mariusza, miejscowego pomocnika zwierząt oraz wróżbiarkę Zazulinę i nie ukrywam, że to właśnie ta starsza pani skradła moje serce.

Tu jakby przyroda przemawia do czytelnika, jest obecna w każdej chwili, każdym słowie, w każdym działaniu bohaterów i niewątpliwie jest magiczna, tajemnicza, ekscytująca…

Wcześniej nie myślałam o dobrodziejstwach, zastosowaniach, wielu kolorach kwiatów, roślin, o tym, że każdy miesiąc ma swoje aromaty. Teraz inaczej na to patrzę. Wychodzę na spacer i szukam zapachów września. Bardzo chciałabym mieć w swojej biblioteczce "Alchemię łąki", a ta książka jest pewnym preludium 😉

Oprócz tego, że możemy zatopić się kwiatach to znajdziemy tu również ludzkie problemy, utrapienia, bolączki z jakimi mierzyli się bohaterowie… i wiecie co...

Za oknem jesień a ja przeniosłam się w sam początek wiosny, do kolorowych łąk, pełnych kwiatów, do zapachu ziół. W miejsce gdzie świat przestaje pędzić, a wszystko toczy się swoimi rytmem dyktowanym przez naturę. Agnieszka Krawczyk stworzyła powieść magiczną, w której można się zatracić. Pokazuje nam, że wystarczy zajrzeć w głąb siebie, nie przejmować się co mówią inni, znaleźć swoje miejsce na ziemi.

Nieznajomka to miejsce które jednak warto poznać, tworzy je kilka domów, Mariusz który prowadzi schronisko dla leśnych zwierząt, stara Zazulina, którą niektórzy uważają za wiedźmę ale chętnie przychodzą sobie do niej wróżyć. Jest też domek letniskowy i to właśnie tam przyjeżdża Zośka. Dziewczyna po ciężkim wypadku nie potrafi odnaleźć się w swoimi życiu, które zmieniło się diametralnie, utrata pracy, nachalne spojrzenia ludzi, przecież nie wygląda jak inni. Miejsce na wsi jest dla niej ukojeniem.

Historia pełna uczuć, emocji i piękna natury. Magii i siły którą posiada w sobie każdy z nas. Są tu też problemy, sekrety, konflikty z życiem. Autorka daje nam do ręki historię dzięki której możemy przenieść się w wyjątkowe miejsce, poznać ludzi, których ja już po kilku stronach traktowałam jak swoich znajomych, brakowało mi tylko żeby usiąść razem z nimi przy ognisku i popijać herbatę.

"Warkocz spleciony z kwiatów" to pierwszy tom tej niezwykłej historii. Czekam na kolejny tom, w którym liczę na większe porywy serca. Nie jest to moja pierwsza książka Agn...

Coraz częściej żyjemy w biegu, a im więcej się dzieje i mamy mniej czasu na nicnierobienie, tym lepiej.
Na większy odpoczynek pozwalamy sobie dopiero wówczas, kiedy nasze zdrowie się o to upomina albo sytuacja życiowa zmusza nas do zmian, a nam jest już wszystko jedno.

•••
„Warkocz spleciony z kwiatów” to historia o ludziach mieszkających z dala od „nowoczesnego” świata. Nigdzie się nie spieszą, żyją w zgodzie z przyrodą. Mają nawet swoją znachorkę i chociaż nie wierzą w jej przepowiednie, wolą się do nich stosować, żeby nie zapeszać.
Schronisko dla leśnych, chorych zwierząt prowadzi Mariusz. Miastowy, który z pękniętym sercem rzucił wszystko i wyjechał ze swojego miasta. Teraz jest mu dobrze.

Z wielkiego miasta trafia tam także Zośka, która po groźnym wypadku samochodowym próbuje dojść do siebie. Na początku dostaje klucze do domku wypoczynkowego swojej koleżanki, ale potem zaczyna wiązać resztę swojego życia z tym właśnie miejscem. Czuje, że wreszcie jest tam, gdzie powinna być.

•••
Książka, w której nie dzieje się nic dużo i szybko, ale jednak wystarczająco, żeby przemyśleć sobie pewne kwestie. Losy bohaterów się splatają, możemy zaobserwować bezinteresowność i przyjaźń.
Powieść idealna na wyciszenie i psychiczny odpoczynek.
Pod koniec autorka zasiewa nutkę tajemnicy. Chętnie przeczytam kolejny tom, żeby dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest Zazulina i Aleksy i co wspólnego ma z nimi Zośka.

Agnieszka Krawczyk tym razem zabiera nas do urokliwej wioski, gdzie zostaną splecione losy, jak tytułowy warkocz, osób po przejściach. Będziemy obserwować jak kontakt z naturą wpłynie na odmianę ich życia.

To książka z gatunku tych pozytywnych i optymistycznych, chociaż losy bohaterów momentami się gmatwają, pojawiają się problemy czy trudności, jednak w całym rozrachunku prowadzą do czegoś dobrego.
Rozumiem dlaczego ta książka może się podobać. Jest lekka, przyjemna, szybko się czyta. Klimat jest sielski, wiejski. Wszyscy się znają, lubią. Dodatkowym "smaczkiem" są opisy ziół, ich wykorzystanie, co dodaje urokliwej atmosfery. Autorka ma sympatyczny i poprawny styl.

Niestety, mnie ta powieść momentami nużyła, ale ja w obyczajówkach potrzebuję więcej akcji i takiego "pazura". Jest to pierwszy tom cyklu, więc może wszystko przede mną? Jeśli szukacie letniej odskoczni, to będzie idealna pozycja dla Was.