Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "jak i po ii zimne chce", znaleziono 145

Jeśli przestaniemy wierzyć, to nigdy nie wygramy z chorobą, nie zwyciężymy w zawodach, nie spełnimy marzeń!
Kto na gorącą kobietę dmucha, ten się na zimnej sparzy.
(...) życie bez wspomnień jest jak lód bez łyżwiarzy. Zimne i puste!
Przez dach wpadało do środka zimne światło. Szare jak jego serce.
Ponoć wiara bez uczynków jest martwa. I trzeba być zimnym albo gorącym, a nie letnim.
Albo "późno", jak wtedy, gdy spóźniła się na kolację i wszystkie słowa są już zimne lub zjedzone.
W zimny poranek ciężko jest rozstać się z ciężką kołdrą, ale jeszcze ciężej z życiem.
Żyjemy w wielkim, zimnym świecie, ponurym, wrogim, pozbawionym ciepła.
Terapia - to nie żadna sztuka; do czterdziestu lat wariat to dementia praceox: zimne kąpiele, brom i skopolamina. Powyżej czterdziestki - dementia senilis: skopolamina, brom i zimny tusz. No i szoki. To właściwie cała psychiatria.
Fakty zimne i beznamiętne, są jak kawałki metalu, z którego odlano posąg pozbawiony duszy.
„Nawet w piersi zimnego drania bije serce. Ona zamierza wślizgnąć się do niego”.
Rzecz jasna, głupich nie sieją, sami się rodzą, ale lepiej dmuchać na zimne.
-Nigdy się nie wzdragaj. - Zimny szept w uchu. - Nigdy się nie lękaj. I nigdy, przenigdy nie zapomnij.
Magię można oglądać tylko nocą,
a potem wspominać czasy, gdy wciąż była...
/Zimne barwy/.
Czuję, jak serce zaczyna bić mi coraz szybciej, jego oczy są takie… mroczne, zimne, nie ma w nich w ogóle życia.
Duch mój, wewnątrz spokojny i zimny, niczego nie żałuje, niczego nie pragnie i niczego się nie spodziewa.
Małżeństwo z Sarą było dla mnie jak oaza na pustyni życia, dawało siły do zetknięcia z zimnym, często zbrodniczym światem.
Dąbrowski popatrzył na każdego z nich swoimi szarymi oczami, zimnymi jak lodowata woda w jego rodzinnej Polsce.
Podobał mi się pomysł z mordercą przebranym za klowna. Może mam chorą wyobraźnię, ale przyprawiło mnie to o rozkosznie zimny dreszczyk.
Jego oczy były zimne. Jakby nie odzwierciedlały duszy. Tak patrzą ludzie oderwani od rzeczywistości, która nie wzbudza w nich żadnych emocji.
ak można być tak zimnym? Jak można być tak pustym, wytrzebionym ze wszystkich uczuć? Jesteś jak pozbawione rdzenia drzewo! Martwa od środka!
Czasami, kiedy się siedzi w czymś za głęboko, to opinia ludzi z zewnątrz może podziałać jak przysłowiowy kubeł zimnej wody...
Okolica skąpana była w zimnej poświacie, jakby ktoś nałożył niebieski filtr na obraz. Nawet śnieg był błękitny.
Jednak dziewczyna nie umiała pozwolić samej sobie na ucieczkę z więzienia, gdzie zimne, niewzruszone ściany były zbudowane z jej poczucia winy.
Nawet najwyższe cnoty, jak to zauważył raz lord Henryk w rozmowie o tym przedmiocie, nie są w stanie okupić na pół zimnych potraw (...)
Leon Salochin nawet w kajdankach prezentował się majestatycznie, lecz Kent wyczuł napięcie w jego zimnych niczym lodowiec oczach.
Nie boję się przemawiać do dwudziestu tysięcy ludzi, ale kiedy wieczorem siadam sam na kanapie przed telewizorem, oblewa mnie zimny pot.
Gdy ludzie czują na karku zimny oddech kostuchy, prawie zawsze chcą porozmawiać z Bogiem. Tak na wszelki wypadek…
Co dobrego mogło ją tu spotkać? Zgrzybienie z nicnierobienia: zgrabienie rąk od zimnej wody; zgorzknienie od nieżyczliwości pań w pokoju...
Właśnie rozpoczęła piąty dzień pobytu w Polsce i piąty dzień padało. Nie spodziewała się, że listopad w górach będzie tak zimny i deszczowy.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl