“...pewnego dnia mógłbym być zaklinaczem szczurów.
- Już pękam z ojcowskiej dumy. „ Co robi pana syn?”, „Jest wysoce cenionym zaklinaczem szczurów”.”
“...pewnego dnia mógłbym być zaklinaczem szczurów.
- Już pękam z ojcowskiej dumy. „ Co robi pana syn?”, „Jest wysoce cenionym zaklinaczem szczurów”.”
“Za każdym razem, gdy porzucasz swą dumę zbliżasz się o krok do bestii. Za każdym razem, gdy zabijasz w sobie uczucie o krok od bestii się oddalasz.”
“Był człowiekiem zbyt prostym, żeby się zastanawiać, kiedy osiągnął pokorę. Wiedział jednak, że ją osiągnął, wiedział też, że nie ma w tym nic haniebnego i że nie pociąga to za sobą utraty prawdziwej dumy.”
“– Dość już się zabawiłeś – ucięła Margot. – Przyszedł czas, by przełknąć dumę, mój mały, i po okrucieństwie ofiarować życzliwość, która jest darem mędrców.”
“Smutek jest wpisany w naszą ludzką naturę. Nie uciekaj od tego, musisz przeżyć to po swojemu. Zrób teraz wszystko, co możesz, a kiedyś obejrzysz się za siebie z dumą. ”
“- To żadne bicie - prycha z pogardą. - Szarpnąłem go tylko. Gdybyś wiedziała, jak mnie ojciec lał w dzieciństwie... No, ale dzięki temu wyrosłem na porządnego człowieka - dodaje z dumą w głosie.”
“Rodzinne zdjęcie, z którego powstanie rodzinny obraz, a może nawet i graffiti na wyremontowanym molo. Turyści byliby wniebochętni, a ja czułabym jeszcze większą dumę, nawet jeśli deptaliby po mnie.”
“Krzyżacy bardzo dumni byli ze swej twierdzy. Porównywali ją z najpiękniejszymi miastami świata i z dumą twierdzili: Mediolan jest z marmuru, Buda z kamienia, a Marienburg, czyli Malbork, z błota.”
“Bluszcz stał się symbolem. Bluszcz był jak Praca. Przebiegły, konsekwentny, dbający o siebie, powód do dumy, pychy. Każdy na początku podziwiał bluszcz, jego kolor i walory.”
“Może chce pani zobaczyć jeszcze sale? Mamy [...] oczywiście rooming - dodała z dumą. Wypowiedziała to jak roaming, więc pomyślałam, że ma to związek z telefonami komórkowymi. Czyli co, kobieta rodzi i rozmawia przez komórkę? To już lekka przesada.”
“bo ma się swoją dumę, kotku. ma się swoją pozycję społeczną i rodzinę przy forsie (...) i starego, który mówi po angielsku jakby dopiero zszedł z pokładu mayflower, prościutko z lodowatej europy. ”
“Nienawiść najbardziej niszczy nas samych. Powoduje, że przestajemy dostrzegać piękno wokół siebie. Sprawia, że nie umiemy kochać, zatruwa naszą dumę, obsesyjnie myślimy o zemście. ”
“Myślę sobie, że kiedy człowiek się zakocha, czasami musi zapomnieć o dumie, a innym razem musi walczyć, żeby ją zachować. To pewna równowaga. Ale kiedy jesteś we właściwym związku, ta równowaga sama się ustala.”
“Zderzenie cywilizacji w mojej głowie: hufce Chrystusa z orężem aseksualnej moralności kontra hordy Odyna i Thora zbrojne w radość i dumę z miłości kobiety wielokrotnie penetrowanej.”
“Roześmiałem się w duchu. Nigdy nie mogłem nadziwić się temu, jak ogromną władzę ma pieniądz. Ludzie są gotowi zaprzedać diabłu swój honor, dumę, a nawet własną duszę i to wszystko za kilka srebrników.”
“...Nie mam męskiej dumy, na której mógbyś grać, i nie interesuje mnie walka jeden na jednego. To jest słabość twojej płci, nie mojej. Jestem kobietą. Użyję każdej broni, żeby dostać to, czego chcę.”
“Czasem świadomość przewagi intelektualnej jest miła. Podbudowuje ego. Napełnia czymś w rodzaju dumy. A czasem sprawia, że czuję się kurewsko niedopasowany. Jakbym urodził się o kilkadziesiąt lat za wcześnie.”
“Taka bowiem była Adelajdamimo swego jasnego umysłu. Tęskniła za tym, co uczyniłoby zadość jej dumie, wmawiajac sobie równocześnie, że wciąż jest tylko skromna i potulna. ale gdy tylko opuszczała miejsce swoich marzeń, wszystkie wizje ulatywały w nicość.”
“Taka bowiem była Adelajda mimo swego jasnego umysłu. Tęskniła za tym, co uczyniłoby zadość jej dumie, wmawiając sobie równocześnie, że wciąż jest tylko skromna i potulna. ale gdy tylko opuszczała miejsce swoich marzeń, wszystkie wizje ulatywały w nicość.”
“Ale jaką ja mam broń? Odpowiedź nadeszła natychmiast: dumę. Pewnie, słyszy się, że to grzech, że podąża tuż przed klęską. Ale to przecież nie może być prawda. (...) Jesteśmy dumni, jeśli tworzymy z naszego życia dobrą opowieść.”
“Gości Luzynianowie nie przyjmowali nigdy, bo to pociąga koszta. Nie jeździli również do nikogo, bo jakże korzystać z gościny, gdy się jej samemu nie użycza? Zagrzebywali się żywcem w swej dumie i biedzie... - Bez gadek można żyć - mawiała. Darmo nie śpiewają.”
“Wierzenia ludowe, tak bardzo kłamliwe, przypisują starcom znacznie większą mądrość i znacznie większe opanowanie, niż młodym. (...) To starcy rozpoczynają wojny z powodu dumy, pieniędzy lub patriotyzmu. Albo dowolnej mieszanki poprzednich trzech elementów.”
“Prawdziwy związek to taki, kiedy okrywasz swoja kobietę kołdrą, choć masz pod ręką poduszkę i mógłbyś babę udusić. Związek polega na szacunku, dumie z tego, że z nią jesteś. Prawdziwa miłość to taka, kiedy się kocha nie za coś, tylko pomimo czegoś.”
“Zmuszaj się do przekraczania własnych granic. Nie spoczywaj na laurach. Noś z dumą swoje pasiaste rajstopy. A jeśli się upierasz, żeby związać się na stałe z jakimś śmiesznym gościem, zachowaj to gdzieś w sobie. Świadomość, że wciąż masz przed sobą możliwości, to luksus.”
“Wyglądali, jakby byli wyzwoleni od strachu, ciemności, chorób, głodu i cierpienia. Wyprostowani, szli z dumą i godnością, powoli, krok po kroku, i nie spuszczali oczu. Tak się idzie ku chwale, ku czemuś wyższemu, najważniejszemu. Jakby świętymi byli.”
“Dzisiaj, kiedy umysły są przeżarte telewizją i Internetem, nierzadko trafia się na recenzenta, który przyznaje, najwyraźniej z dumą, że nie przeczytał 'Wojny i pokoju', ponieważ jest za długa, lub 'Ulissesa', bo jest za trudny. W tamtych czasach ludziom czytającym nie przyszłoby do głowy chwalić się swoimi ograniczeniami.”
“"Mam nadzieję, że jesteś z siebie dumny! Dostałeś to, czego chciałeś! I mnie zniszczyłeś! - wrzeszczę na niego. - Przyjęłam twoje warunki i zaręczyłam się z Iwem. Nawet mu serce, do cho lery, oddałam! A ty puchłeś z dumy! A co ja z tego mam?!" ”
“"Zasługiwali na lekarkę, którą zawsze chciałam być w chwili rozpoczęcia specjalizacji: promieniejącą dumą i entuzjazmem, nie zaś rozpaczającą nad przepaścią publicznej służby zdrowia. Postanowiłam wycofać swe podanie. Czułam się, jakbym porzucała pacjentów, swoje zasady oraz fach, który kochałam. "”
“Wszyscy twierdzą, że ważne jest wnętrze. To prawda. Chcesz, żeby tam wszystko grało, żeby przepełniały cię dobroć, cierpliwość i inne dobre cechy. Ale mamy także ciała i twarze, na dobre i na złe, to także my. Nie ma nic złego w czerpaniu dumy z tego, jak prezentujemy się światu, i wybieraniu najlepszej dostępnej wersji.”
“Ludzie na pewno nie docenią honoru, jakim byłoby twoje zejście. Doskonale wiesz, że nasz świat jest znacznie ciekawszy, a przede wszystkim potężniejszy. – Rosa czuła dumę, że jest gwiazdką. Patrzyła z wyższością i niechęcią na Kordę, planetę ludzi.”