Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lecz on dotad", znaleziono 141

Nigdy dotąd nie znałaś takiej samotności, ale teraz, kiedy już jej doświadczasz, przez resztę życia będzie przyklejona do ciebie jak cień, którego nie da się pozbyć.
Patrycja była ostatnią ofiara tego gnoja. Po obrażeniach, które u niej spowodował, widać było eskalację jego agresji. Żadnej dotąd nie pobił tak dotkliwie.
Henry spodziewał się po nim sporego zaufania, zważywszy na to, że jak dotąd przeżyli razem jedną imprezę w togach oraz znaleźli się w dziurze w ziemi.
"Dotąd żyłam w czarno- białej rzeczywistości i nagle weszłam w strefę pełnych barw, w której jaskrawość życia jest wręcz oślepiająca".
Czuję, że wkrada się do mojego serca i robi sobie tam miejsce.
Jednocześnie dopada mnie potworny lęk, bo wiem, jak bardzo będzie bolało, kiedy ta bajka się skończy.
Po raz pierwszy w swoim niespełna czterdziestoletnim życiu Anna była zakochana. Aż nie mogła uwierzyć, że i ją w końcu dopadło uczucie, które dotąd bezlitośnie wykpiwała.
Wszyst­ko się zmie­nia i mody­fi­kuje sto­sow­nie do po­trzeb czasu i roz­woju ludz­ko­ści. Że też mogła się utrzy­mać dotąd tak bar­ba­rzyń­ska cere­mo­nia jak śluby mał­żeń­skie!
Idzie do łazienki. Uderza o ścianę i się zatacza. Po chwili dopada do muszli klozetowej i rzyga. Żegna się z drogą whisky. Rozstania bolą.
Rozkład zaczyna się cztery minuty po śmierci. To, co dotąd było kokonem życia, teraz przechodzi ostatnią metamorfozę. Zaczyna trawić samego siebie...
Co mogę powiedzieć? Nie ma nic bardziej podniecającego niż odkrycia, dokładanie swojej cegiełki do rozwoju ludzkości, kiedy wyrywasz naturze jej dotąd nieznane sekrety.
Kiedy kończy się dzieciństwo, przejmujemy władzę nad swoim życiem, a co za tym idzie, w znacznie większym niż dotąd stopniu bywamy odpowiedzialni za własną śmierć.
Pojął teraz nagle, co wywołało tak silne bicie jego serca. Ale mało tego, zrozumiał w tej chwili, czego mu dotąd brakło w życiu i co było powodem wszystkich utrapień.
Nie sądziła, aby rzeczy mogły się przedstawiać jednakowo w miejscach odmiennych, a ponieważ dotąd nie doznała nic dobrego, myślała, że to, co jej pozostało do przeżycia, będzie zapewne lepsze.
W dzisiejszych czasach, w dobie nieustannego pośpiechu, bardzo łatwo coś przeoczyć. Nigdy dotąd nie przypuszczałam, że robienie na drutach wyzwala zdolność do filozoficznych refleksji.
Biegłem tak szybko jak nigdy dotąd. Serce dudniło ,i w uszach. Byłem skupiony na tym, by dobiec do domu. Tylko w swoim mieszkaniu byłem naprawdę bezpieczny.
Ekscytacja, strach i nieznany mi dotąd spokój... Nie mogłam stwierdzić, co było aktualnie silniejsze. To poronione i niepoprawne, ale przez jedno spojrzenie ja... poczułam, że mogę mu zaufać.
Widok, który ma przed sobą, wdziera się do jej dziewięcioletnich oczu, przechodzi do głowy i zapisuje się w niej na zawsze. Nagi tata, przerażający jak nigdy. Dotąd wydawał się po prostu tatą.
Jak dotąd usiłowałam udawać przed samą sobą, że niczego nie czuję. Teraz boję się, że jeżeli zacznę coś odczuwać, nie będę już umiała tego znieść. Boję się, że uczucia będą jak fala, która mnie wessie.
... Kogo nie dotyczy samotność? Wszystkich nas dotyczy. Topimy ja w używkach, przy których świetnie się bawimy. Zatapiamy ją w sporcie, w ekstrementach. A ona i tak się wynurza i dopada każdego z nas.
Człowiek nieraz pragnie tego, co wydaje mu się nieosiągalne. Kiedy to dostaje, w głowie nagle kiełkują mu wątpliwości. Ale gdy zaczyna się bać, że to straci, ma wrażenie, że potrzebuje tego jak nigdy dotąd.
-Co to jest wojna?
Szary zamyślił się.
- Jest taka choroba, która czasem dopada lisy. Sprawia, że przestają być sobą i atakują obcych. Wojna to taka choroba, tylko u ludzi.
Niekiedy wkurzaliśmy się na siebie nawzajem, bo w tym fachu czasem trzeba użyć łokci, by znaleźć się jak najbliżej ludzi i wydarzeń, ale nigdy nie było tak jak teraz. Nigdy dotąd nie byliśmy tak podzieleni.

Nic nie jest rzeczywistym, dopóki nie odważysz się wskoczyć na grzbiet pędzącego wiatru i nie popłyniesz z nim po falach własnych ograniczeń, rozbijając umysłem nieznane ci dotąd przestrzenie.
Dota nie była zbyt mądra. Nie to, że miała niedostatek intelektu, chodzi o mądrość życiową. Tej nie miała, bo prawda wygląda tak, że nie interesowało jej nic oprócz niej samej.
Przygotowałem dla ciebie spotkanie. Spotkanie z ciocią Agonią. Weźmie cię w objęcia i podaruje ci najpiękniejszy ból, taki, jakiego nigdy dotąd nie zaznałaś.
Mówiłaś, że zmieniłaś podejście, że coś mi dajesz, pokazujesz, uświadamiasz, a oni mogą skorzystać z tej wiedzy albo nie. Mają wybór. Twój wpływy jest ograniczony, cokolwiek zrobisz, możesz tylko dotąd.
W młodości śmiertelnicy zachowują się bardziej jak nimfy. Dorosłość wydaje się niemożliwie odległa, nie wspominając już o starczej niedołężności. Ale ona w końcu każdego dopada. Jest bolesna i nieuchronna.
Dotąd myślałam, że najgorsi są ludzie, którzy chcą mi wcisnąć garnki i obiecują, że jak kupię trzy, to pojadę w nagrodę na wycieczkę krajoznawczą po Mielnie. Ale dziennikarze są jeszcze bardziej namolni.
Dom był zadbany, choć rzeczywiście w najohydniejszym odcieniu, jaki dotąd widziałam. Nie wiem, czy żółty się przybrudził, czy brązowy dziwnie spłowiał, ale obecnie miał kolor rzadkiego stolca. Okropny.
Biegniesz, szybciej niż kiedykolwiek dotąd, i nawet teraz wiesz, że będziesz tak uciekać do końca życia. Będziesz uciekać, bo nie masz świadomości, że jedyną drogą prowadzącą do wolności jest zaprzestanie tej ucieczki.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl