Wyszukiwarka

“Ale… chyba się tro­chę boję. Dzia­dek uśmiech­nął się sze­ro­ko do wnucz­ki. – Od­waż­ny czyn to dzie­sięć pro­cent prze­zor­no­ści plus dzie­więć­dzie­siąt pro­cent wy­obraź­ni.”

“– Nic nie jest do­bre i ta­nie. Mój dzia­dek już dawno temu ma­wiał, że nie stać go na ta­nie rze­czy. A dziś, ku mo­jej ra­do­ści, sły­szę tę mą­drość od mo­ich klien­tów.”

“– Nic nie jest do­bre i ta­nie. Mój dzia­dek już dawno temu ma­wiał, że nie stać go na ta­nie rze­czy. A dziś, ku mo­jej ra­do­ści, sły­szę tę mą­drość od mo­ich klien­tów.”

“Myślę, że nie­któ­rzy są sa­mot­ni nie bez po­wo­du. Więk­szość ludzi uważa, że osoby star­sze są miłe i po­tul­ne, a stan­dar­do­wy sta­ru­szek to przy­ja­zny dzia­dek ubra­ny w kar­di­gan, czę­stu­ją­cy her­ba­tą i ży­cio­wą mą­dro­ścią. Ale z tego, co zo­ba­czy­łam, odkąd tu pra­cu­ję, wy­ni­ka, że źli mło­dzi lu­dzie wy­ra­sta­ją na złych sta­rych ludzi. Nie­na­wiść nie za­ni­ka z wie­kiem.”

“Dziadku, dziadku, trawa płacze. (...) Te kropelki na trawie to rosa.”

“Dziadku, dziadku, tam pod drzewami stoi góra i ryczy. (...) Oto stoi przed tobą nie żadna góra, tylko król puszczy. Nazywa się żubr.”

“Dzieci u dziadków. Zobaczy je jutro. Miała ich dość, gdy były w domu, brakowało jej ich, gdy były poza nim. ”

“Podświadomie bardzo często przenosimy część historii naszych rodziców czy dziadków do swojego życia. ”

“Fakt, że samodzielnie nauczyłem się czytać, nie wywołał u moich dziadków podziwu, jakiego się spodziewałem.”

“Nauczyć się miłości samemu jest ciężko, dlatego świat postanowił stworzyć dziadków, którzy pokażą nam, co oznacza słowo miłość.”

“Muszę spotkać się z dziadkiem w jego świecie, bez względu na to, czy to jest pułapka. Pewne pułapki trzeba uruchomić. Bo jeśli nie spotkam się z nim i nie zerwę z nim umowy, śmierci nie będzie końca.”

“Po dziadku odziedziczyłem nie tylko wydatną grdykę, również wzrost. Jego słuszne sto osiemdziesiąt centymetrów musiało robić w tamtych czasach wrażenie.”

“Nie czułam się gorsza. Nie czułam, by mi czegoś brakowało, chociaż widziałam, że nasz dom różni się od domów moich kolegów katolików, bo na przykład oni mieli babcie i dziadków, a my nie. "Dlaczego?", pytałam rodziców. "Bo zginęli w czasie wojny" (we wczesnym dzieciństwie nie wiedziałam, że śmierć dziadków ma związek z naszym żydowstwem).”

“Z dziadkiem Julce mieszkało się bardzo dobrze, głównie dzięki jego trzeźwemu spojrzeniu na świat. Nigdy nie owijał w bawełnę i zawsze mówił to, co myślał.”

“Wracam do mieszkania dziadków, gdzie spędzę resztę życia. Będę w nim sam, otoczony własnymi demonami, których nie udało mi się zgubić podczas moej ucieczki.”

“Wrócę na wieś i będę żył spokojnie. Skombinuje się jakiś zasiłek, może będzie nudno, ale bezpiecznie. Żadnych inkwizytorów, żadnych pogańskich kapłanek, żadnych szalonych dziadków...”

“teraz
od przybranych dziadków Maria pamięta
że wzięli ją z litości
że matka chciała ja wynieść w pole
krukom na rozdziobanie
cokolwiek
byleby zdechła
tak samo jak hrabiowska miłość
ale przeżyła.”

“(...) Niektórzy, wydaje się, iż pojętni, potrafią zaskoczyć stwierdzeniem: "Co jest trudnego w umyciu dziadkowi tyłka?", podczas gdy część społeczeństwa ma wyraźny problem z umyciem swojej własnej D.”

“W pokoju stołowym dziadków było też pianino. Stało w kącie pod oknem, dokładnie rzecz biorąc pod lufcikiem (uwielbiam to słowo) umiejscowionym w lewym górnym rogu całościennego panoramicznego okna.”

“Gdy byłem chłopcem, od czasu do czasu
odwiedzałem dziadków
(starych ludzi: wiedziałem, że są starzy -
czekoladki w ich domu
pozostawały nie zjedzone, póki się nie zjawiłem;
wówczas tak właśnie wyglądała starość).
/Królowa noży/.”

“Każde z was miało dwoje rodziców, czworo dziadków, ośmioro pradziadków, szesnaścioro prapradziadków. A zatem na to, abyście siedzieli tutaj, pięć pokoleń temu zapracowało aż szesnaście osób.”

“Od pierwszego dnia Miriam nie daje spokoju jego hiszpańska twarz, czarne oczy i cienie pod nimi, jakby ślad dawnego bólu. Rysy odziedziczył po dziadku, flegmatyku, który w życiu nie pracował.”

“- Wódka za bardzo mnie pali. Od piwa chce się tylko sikać. Nalewki są dla babć. Koniaki dla dziadków - wymienia Alex. - Czerwone wino nie nadaje się na letnie wieczory. A po słodkim boli głowa. Zostaje więc białe wytrawne.”

“Naburmuszony młody usiadł na tylnym siedzeniu i przypiął się pasami. Oderwanie się od gry w celu wyjazdu w niedzielę do dziadków podjarało go niemożebnie. Cierp, pomyślałem ze złośliwą satysfakcją. Niedziela jest. Wszyscy cierpią.”

“Dziewczynko, to był Pulsar, nie Hiena - wygarnął jej w twarz. - Umiesz coś poza wpierdalaniem się w nie swoją robotę? To był nasz demon. - Masz na niego paragon czy chociaż obrożę? Niech zgadnę? Daliście mu z żoną Pimpuś, po dziadku?”

“– Znałam ci jednego dziadygę, równie jurnego co wy! – wycedziła wiedźma. – Tak długo mędził, aż jedna postanowiła mu dać. Z czystej ciekawości. Starczyło jednakowoż, by kolana dziadkowi pokazała, a ten zesztywniał już na dobre. ”

“Narodowosocjalistyczny apel o spisywanie osobistych, autobiograficznych w celu stworzenia bohaterskiej historiografii II wojny światowej zmotywował do opisywania kampanii w dziennikach tysiące niemieckich żołnierzy, którzy sami dorastali, czytając pamiętniki, autobiografie i listy swoich ojców i dziadków.”

“Kubę wyraźnie speszyły te słowa. Jego ruchy stały się nerwowe, a zachowanie aroganckie. Zrozumiałam, że chyba właśnie taki jest. Cham, który nie zdejmując butów, pakuje się komuś do mieszkania i penetruje szafki. Tylko dlaczego próbował być miły, kiedy spotkał mnie kilka dni temu, niosąc bułki dziadkowi?”

“Pauli było wstyd samej przed sobą, lecz gdy na placach zabaw widywała babcie z wnukami lub dziadków popychających wózki, budził się w niej żal pomieszany z zawiścią. Nie chodziło już nawet o własną wygodę. Było jej przykro, że jej syn był pozbawiony czegoś, co dla niej samej w życiu bylo niezwykle cenne - pełnej rodziny i kontaktu z dziadkami.”

“Znałam dziadków, sąsiadów, rodziców moich koleżanek i kolegów. Wszyscy oni byli normalni w swoich związkach, normalnie przyzwyczajeni do siebie, czasem sobą zmęczeni, znudzeni, czego nigdy nie sposób było dostrzec w moich rodzicach. Jakby brakowało im tego mechanizmu, który sprawia, że po latach człowiek człowiekowi powszednieje. ”