Wyszukiwarka

“Tylko mój ból jest bardziej niemy niż mój gniew.”

“— Cóż... miłość jest ślepa.
— A smutek niemy.”

“Stara, ja codziennie żyję w Kabulu, tylko "Ka" jest nieme.”

“Gdyby zwierzęta zaczęły mówić, byłoby to nie do zniesienia. Dobrze, że choć one są nieme.”

“O ileż głośniej i jaśniej od ludzkiego języka przemawia czasem nieme świadectwo faktów.”

“Łabędź niemy to najcięższy ptak lotny w Polsce. Może ważyć nawet 14 kilogramów, ale nie lubi, kiedy ktoś mu to wypomina.”

“Czekam na z Tobą spotkanie
a jeśli się nie spotkamy
co się z nami stanie
czy świat się zawali
widząc nasze nieme pożegnanie ”

“Trzeba o siebie zadbać, bo nasz świat przemija. Jak nieme kino. Za sto lat nikt nie będzie o nim pamiętał. Wielka sława to żart, kochanie. ”

“Hubert spojrzał na Radka w niemej prośbie o pomoc. Krew odpłynęła mu z twarzy, gdy dostrzegł w oczach brata chytry błysk.”

“Birski stał właśnie zdumiony obok radiowozu i wgapiał się w niemym przerażeniu w stos ciał.
-Cco to jest? - zapytał
-Gdzie? - Jakub udał, że nic nie widzi.”

“Głuche, ślepe, kulejące, zwariowane, nieme, koślawe, z obwisłymi uszami, pyskate zrzędy, zdziry, lezbije, syćkie kobity za mąż teraz idą.”

“Oprócz przepięknych krajobrazów niezmiernie ciekawa jest historia tego regionu, której niemymi świadkami są zabytki architektury od czasów przybycia na nie rycerzy Zakonu Krzyżackiego do współczesności.”

“Gdy kobiety stają się ofiarami przemocy, pozostają nieme i bierne. Nie poznajemy wypowiadanych przez nie słów, krzyków ani stosowanych sposobów obrony i radzenia sobie w tych trudnych sytuacjach.”

“...człowiek ma tylu niemych świadków swoich czynów, których nie docenia, a nawet nimi pogardza, a oni zapisują każde drgnienie powieki i każde skrzywienie ust.”

“Nie staramy się poprawiać Słowa Bożego. W obliczu obelg Jezus pozostał niemy; cichą modlitwą wzorujemy się na Nim. To On nauczył nas, jak należy się modlić i dał nam słowa, którymi mamy się posługiwać. ”

“Ten wielki biało-czarny ptak to częsty bywalec polskich wsi i miasteczek. Na szczęście natura zlitowała się nad nami i uczyniła go niemal całkowicie niemym. I wtedy bocian wymyślił klekotanie.”

“Chcę uciec albo umrzeć albo się rozjebać. Chcę być ślepy i niemy i nie mieć serca. Chcę się wczołgać do dziury i nigdy nie wyjść. Chcę zmieść swoje istnienie z powierzchni ziemi. Z powierzchni jebanej ziemi.”

“Muzyka była ogromną potęgą, a ja czułem się w tym momencie jak największy głupiec, który nigdy dotąd tak naprawdę jej nie docenił. Byłem idiotą, prawdziwym ślepcem, byłem głuchy i niemy, ponieważ aż do tej pory nie słyszałem tego, co od lat ten utwór wręcz krzyczał mi w twarz.”

“Muzyka była ogromną potęgą, a ja czułem się w tym momencie jak największy głupiec, który nigdy dotąd tak naprawdę jej nie docenił. Byłem idiotą, prawdziwym ślepcem, byłem głuchy i niemy, ponieważ aż do tej pory nie słyszałem tego, co od lat ten utwór wręcz krzyczał mi w twarz. ”

“Carlson wspominał ich pierwsze spotkanie. Poznał Margaret i Steve'a jako młodych, eleganckich ludzi. Wrócili do domu i dowiedzieli się, że ich dzieci zaginęły. W ciągu kolejnych dni, stopniowo zamieniali się w cienie samym siebie. Blade i przerażone istoty lgnące do siebie w niemej rozpaczy.”

“Milczenie nie oznacza zgody. Można poczuć i pomyśleć "nie", ale nigdy go nie wypowiedzieć. Można wykrzykiwać je milcząco w środku. Może mieścić się w niemym kamieniu pięści zaciśniętej tak mocno, że paznokcie wbijają się w dłoń. Usta są jak zapieczętowane. Oczy zamknięte. Jego ciało po prostu bierze, nigdy nie pytając, nienauczone, że milczenie może nie być czymś oczywistym.”

“(...) istnieją języki milczące. Milczenie to nie kategoria akustyczna. To stan umysłu. Ćmy i feromony, robaczki świętojańskie, pszczoły miodne tańczące na ścianach ula, pająki poruszające nogami. Motyle szklanoskrzydłe. Dla nas są nieme, ale ze sobą nawzajem rozmawiają tysiącem języków. Dźwięk (...) stanowi najszybszy przekaźnik informacji, jednak najciekawsze w komunikacji niewerbalnej jest to, że nie kłamie. ”

“W głowie zrobiłam testament. Może to grzech tak po prostu siedzieć i patrzeć w słońce, ale nie mogę już wytrzymać w bunkrze, godzinami, gdy po kamiennych ścianach ścieka woda, a powietrze jest tak stęchłe, że człowiek prawie traci przytomność. Z powodu powietrza nie wolno rozmawiać, ale te otępiałe, nieme tłumy też są nie do zniesienia. Przeraża mnie myśl, że można by tam umrzeć razem ze wszystkimi, jak w stadzie bydła. Przynajmniej w ogrodzie. Przynajmniej na słońcu.”

“Stał się członkiem tej dyskretnej grupy, która obarczyła nas wszystkimi nieudacznymi wynalazkami w historii. Był w niej ten Punita co nie potrafił nauczyć się bogactwa i rozmaitości hieroglifów i wymyślił kulawy alfabet, pismo dla tępaków. Był ten bezimienny Arab, który potrafił liczyć tylko do dziesięciu i wymyślił ów dziesięciocyfrowy system cyfrowy dla dzieci i debili. I wreszcie ten niemy Niemiec ze swoją ruchomą czcionką, która wyparła ze świata piękne iluminowane kopie. Albert także zaliczał się do tego żałosnego towarzystwa.”

“Na tym ostatnim spotkaniu zamienili nawet kilka słów, jednak Lumikki najlepiej zapamiętała wspólne milczenie. Nie było to dobre, spokojne milczenie, w którym dwoje ludzi czuje się bezpiecznie. A było i takich milczeń między nimi niemało. To ostatnie milczenie jednak było puste i głuche, miażdżyło płuca. Niemym krzykiem wołało o słowa, żądało zapełnienia tej lodowatej próżni, ale wtedy nie było to już możliwe. Zużyli wszystkie słowa. Przejedli. Niewypowiedziane tajemnice, które związały ich ze sobą, nie doczekały się spełnienia.”

“Prawdziwa miłość jest promienna jak świt i niema jak grób. ”

“Niemi to bogacze.
A jeśli do tego
jeszcze ślepi,
to już w ogóle - krezusi.”

“Największym grzechem, jakie popełnić może człowiek, jest niekochanie swoich dzieci.”

“Słowo pisane jest ważne, ale co dopiero z nim się dzieje, jak się je włoży w usta! Człowiek musi je rozgryźć, niczym gliniane odłamki naczyń. Przeżuć do miękkości na gładką masę, a potem uformować za pomocą strun głosowych i warg. Wtedy dopiero słowa mają prawdziwą moc!”

“- (...) Pan powinien by się ożenić (...) - Ja ożenić się! Kochana pani, życie mi niemiłe, to prawda, ale jednak nie do tego stopnia, abym je...”