Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "scianie w nim o co za i ze z", znaleziono 101

(...) jestem jak ten plakat na ścianie w "Archiwum X": "Chcę wierzyć".
Surfowanie po Internecie jest jak spacerowanie nago po domu o ścianach ze szkła.
Tak w ścianach lawin
wołam do Yeti
przytupując dla rozgrzewki
na śniegu
na wiecznym.
Ojciec był jak ten wieczny chłopiec, który zostawia cień na ścianie, lecz ciałem jest daleko stąd.
Modlitwę, wstrząsający wiersz, na ścianie katowni wyryła wybitym jej przez oprawców zębem.
Każdy jej krok odbijał się echem od ścian o barwie moczu, zakłócając ciszę.
To oczywiste, że widok człowiek, przez którego przebija wzór tapety na ścianie, wydał się jej taki przerażający.
z zadowoleniem unosiłem się w próżni hangaru. Ciekawie było obserwować, jak atomy materiału ścian zanieczyszczają tę próżnię.
Kariera to tylko iluzja [...] Rzecz bez znaczenia. Prawdziwe życie rozgrywa się w czterech ścianach. Kiedy nikt nie patrzy.
Przypomniało mi się takie powiedzenie z lat dzieciństwa. "Ręka, noga, mózg na ścianie". Nie sądziłem, że kiedyś ujrzę to w naturze.
W pustym podziemnym magazynie o ścianach z cegły i z kamienną ławą nie było nic, co mogłoby się zająć ogniem. Oprócz niej samej.
Nie, mówię, wszystko w porządku. Przyłóż mi spluwę do głowy i rozchlap mój mózg na ścianie. Naprawdę, mówię, nie ma sprawy.
Spojrzał na wiszący na ścianie nad łóżkiem portret Ducha Gór. Jako dziecko uwielbiał, gdy babcia czytała mu legendy o Liczyrzepie.
Zaraz za rogiem stanęli jak wryci i długo nic nie mówili.
Na białej ścianie ktoś napisał czerwonym sprayem: KRWAWNICA.
A gdyby tak te lodowce były obrazami z Luwru. I zaczęły spływać ze ścian. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że to też część naszych dziejów.
Dwie skrajne, nieprzystające do siebie scenerie, pomyślała. Piękno przyrody i krajobraz zła zamkniętego w czterech ścianach.
Oto zegar na ścianie. Wskazówka drga wprzód i w tył Życie na zewnątrz toczy się dalej. I to mi właśnie przeszkadza. (s. 141)
Bo inaczej brzmi cisza wokół kogoś, kto jest, a inaczej kiedy go nie ma, kiedy nawet oddech odbija się echem od pustych ścian, bo nigdzie żywej duszy.
Życie uniwersyteckie nie toczyło się wyłącznie w ścianach uczelni, lecz wylewało na ulice, skupiając się w teatrze, w niektórych salonach, a nade wszystko w kawiarniach.
Lustra były jeszcze zaparowane. Drobne strzępy pary unosiły się nad powierzchnią wody, pokazując, że była jeszcze ciepła. To co wydarzyło się w tych ścianach, nastąpiło krótko przed jej przybyciem.
Wisiały też na ścianie hruszowskie przykazania domowe, spisane ręką Rodziewiczówny i "obowiązujące wszystkich dłużej niż trzy dni w tym domu przebywających".
W czterech ścianach domu Marzę po kryjomu By świat cały zamknąć w dłoni By od nieszczęść go ochronić By uchronić go od trwogi By wytyczać nowe drogi
Książki były dosłownie wszędzie! Przy każdej ścianie stały wypchane nimi schludne półki. Zza książek nie widać było koloru ścian. Na okładkach – czarnych, czerwonych, szarych i w ogóle we wszystkich możliwych kolorach pyszniły się litery wszelkich krojów i wymiarów. Była to najpiękniejsza rzecz, jaką Liesel Meminger widziała w swoim życiu.
 To Na­cisk. Nie jest tak wido­wi­skowy jak mie­cze ła­mią­ce się na two­jej skó­rze albo roz­wa­la­nie pię­ścią ścian, ale kiedy nie mo­żesz ufać wła­snemu sercu, nie mo­żesz ufać ni­cze­mu.
Pojechały. Nie dowiedzieliśmy się skąd były, ani dokąd je zabrali. Zostało po nich tylko kilka napisów, nabazgranych na ścianach, których pewnie i tak nikt nie odczyta. I ta straszna, niejasna pogłoska- gaz!
Miasta są oczami życia
Wspaniała przeszłość jest ozdobą ścian
Więc to ty: miasto światła pełne świeżej słodyczy
Miasto kościołów drzew i ducha...
Zmywałem z siebie nie tylko pot, lecz także poczucie stłamszenia. Poczucie bycia w puszce, miedzy metalowymi ścianami pokrytymi pleśnią i brudem. A ja tak bardzo chciałem być czysty.
Tykanie wiszącego na ścianie starego drewnianego zegara, pamiątce po mojej matce, nigdy wcześniej nie było tak głośne. Dźwięk wwierca mi się w głowę, powodując niemalże fizyczny ból.
Sam wpatruje się w pozostawiony przez brata chaos: rozbite naczynie i wgniecenie w ścianie. Rodzina wróci i nigdy nie zrozumie, co tu zaszło.
Sam też zresztą do końca nie rozumie.
Ale nie może tu teraz zostać.
Potwornie zmasakrowane ciało pięknej, młodej kobiety leżało w kałuży krwi rozlewającej się od wzorzystego perskiego dywanu aż po wiszący na ścianie pod oknem kaloryfer z błyszczącej nierdzewki.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl