Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "sobie starosta", znaleziono 148

Współczesna cywilizacja nie lubi starości.
Raka można wyleczyć, ze starości niestety już się nie wychodzi.
Wydaje mi się, że my sami wyznaczamy sobie granicę starości.
To przekleństwo starości - wszystkie rzeczy są odbiciami innych.
Niech pan bierze ze mnie przykład: trzeba korzystać z przywilejów starości.
Ja tęsknię za wszystkimi ludźmi ze swojej przeszłości (...). To przekleństwo starości.
Młodość rzadko myśli o starości, a starość o młodości bardzo często.
Sekretem dobrej starości jest nie co innego, tylko szczery pakt z samotnością.
Każdy pragnie żyć długo, ale nikt nie chciałby starości.
Młodość rzadko myśli o starości, a starość o młodości bardzo często.
Tajemnica, jak dożyć późnej starości jest taka, że trzeba się szybko zestarzeć.
Po nikim tak człowiek nie widzi dokładnie starości, jak po starzejących się ojcu, matce.
Małżeństwo sprawia, że ludzie, choć nadal młodzi, popadają w rutynę starości.
Przyzywany w wyobraźni dom spokojnej starości to najczęściej urokliwie osadzony wśród zieleni domek, częściej potężna rezydencja, mogąca z powodzeniem roztoczyć mit o cudownej, pozbawionej wszelkich smutków starości.
Profesor Bardini kiedyś, w wywiadzie, na pytanie: "Co pan robił przez ostatnie dziesięć lat?", odpowiedział: "Przygotowywałeem się do starości".
„ Najlepszym przyjacielem starości jest zapomnienie. Dzięki temu nie tęsknisz za tymi, którzy odeszli i za czasem , który już nigdy nie powróci. „
Osamotnienie jest właściwością starości – ja zresztą nie znoszę towarzystwa. Ludzie nie zapełniają życia, wnoszą w nie tylko chaos.
Większość książek o starości zaczyna się od stwierdzenia, że polskie społeczeństwo się lawinowo starzeje. Brzmi jak geriatroapokalipsa!
Okazuje się, że najbardziej boją się starości ci, którzy mają do niej daleko, bo stworzyli sobie pewne wyobrażenie, wizję, której kurczowo się trzymają.
Obojętność dla śmierci jest cechą umysłów dojrzałych, a pociąg do życia wiecznego - zapowiedzią nadchodzącej starości.
Gdy się jest po czterdziestce i oczekuje... to chciałaś tego, babo, czy nie - starości dać się nie możesz, a wszelkie głupoty same z głowy wylatują, bo nie ma na nie czasu.
Przeszłość należy do przeszłości, teraźniejszość do teraźniejszości, młodość do młodości, starość do starości, życie do życia, a śmierć do śmierci.
Wiele się zmieniło przez te lata. Ksiądz stał się elementem wystroju. Ławką, którą mija się codziennie i nawet nie zauważy się tego, kiedy ta złamie się ze starości.
Nikt nie zdoła pokonać starości, bo w końcu zabierze każdego z nas, sprawi że będziemy coraz słabsi i słabsi, aż w końcu na dobre zamknie nam oczy.
To smutne nie mieć kontynuatora tego dzieła, które stworzyliśmy z naszej miłości.
Ten motyw niepokoju o przyszłość pojawiał się często w mowie ojca, mimo że do starości było mu jeszcze daleko.
Ojciec poprowadził uroczyście i dumnie córkę do narzeczonego i oddał ją przyszłemu mężowi. Niespodziewani goście, druhny i starostowie usiedli na swoich miejscach.
Nikt nie zdoła pokonać starości, bo w końcu zabierze każdego z nas, sprawi, że będziemy coraz słabsi i słabsi, aż w końcu na dobre zamknie nam oczy" - Utgardoloki.
Jak zawsze, gdy oglądał na zdjęciu dziecko, o którym wiedział, że dożyło późnej starości, czuł się dziwnie. Powiedzenie, że wszystko płynie, nabierało nowego, metafizycznego znaczenia.
To starość, która nas boli, z którą współcierpimy, na którą jesteśmy skazani, aby się w niej przeglądać i odnajdywać siebie. Może to dzięki ich starości przyzwyczajamy się i do własnej i z większym zrozumieniem ją znosimy.
Wyobrażałam sobie, że dożyję późnej starości we względnym spokoju, zobaczę jak syn radzi sobie w życiu, kończy szkołę, zakłada rodzinę, a ja zostaję babcią.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl