Wyszukiwarka

“Nie mozna być zbyt chudym ani zbyt bogatym.”

“...Śmieszy go podejście wielu Polaków(...), że nie mając katolickich zasad,nie mozna byc dobrym człowiekiem...”

“Nigdy nie oddajesz serca na zawsze - od czasu do czasu pożyczasz je tylko. Jakżeby inaczej mozna było odebrać je bez pytania?”

“Wiesz ty co,Chisel?Czasem mnie zdumiewasz.Gdybys nie istniał,chybaby cię musieli wynaleźć,żeby udowodnic,jak mozna byc glupim.”

“- Można, mozna, zaraz chyba pojedziemy - mruknął grzebiący przy motorze Józef. - O kurde...
Złamany tłok silnika został mu w ręce.
- No i nie pojedziemy - stwierdził filozoficznie Jakub.”

“"Przez duchowość rozumiem uznanie,że jestem złączona z energią całego stworzenia, że jestem jej częścią a ona zawsze jest częścią mnie. Duchowość to nie religia. Możesz mieć głębokie życie duchowe poza wszelkim kontekstem religijnym. I odwrotnie , mozna prowadzić życie bardzo religijne pozbawione wymiaru duchowego, sprowadzone do doktryny."”

“Od najdalszych wieków łączyliśmy miłość z najwyższym imieniem Stwórcy, gdyż ani umysł, ani zmysły nie wystarczają, by doczesne bytowanie stało się dla nas rzeczywistością. Nie to bowiem, co do nas dochodzi, ale to właśnie, co pochodzi od nas, jes prawdziwym życiem. Być, to nie znaczy otrzymać życie, ale je stwarzać; miłość zaś jest jedynym narzędziem w nieskończonych możliwościach tworzenia. To, co nazywamy rzeczywistością nie jest banajmniej czymś, co się nam ofiarowuje, ale rezultatem wtajemniczenia; i rozpoczyna się ono z miłością. Utożsamianie więc, w ziemskich kategoriach, wiedzy o Boskim z jakąś Beatrycze zrodzoną z ciała i duszy to zabieg nie tylko przemyślny, logiczny czy wzniosły, ale przede wszystkim absolutnie konieczny. Niebo nie jest bynajmniej przywidzeniem majaczącego; prowadzą do niego drogi z piasku i skały, z piasku i skały przenikniętych miłością, przytłoczonych miłością tak wielką, że mozna zapłakać; nim rozpoczniemy więc podbój rzeczywistości tak porażającej, postarajmy się, by rzeczywista miłość przenikła nas już teraz, za trwania przygotowawczego życia w czasie.”

“Jednym z najsmutniejszych skutków pierwszeństwa, jakie przyznajemy rozumowi, jest sprzeniewierzenie się głębokiemu poczuciu rzecz wiecznych i poddanie się wskutek tego obawie wywołanej przez najzupełniej fałszywą ideę, jaką powzieliśmy o czasie. Czy jest większa aberacja niż odmierzenie boskości za pomocą miarki odnoszącej się do naszych kroków na tym świecie? Jak mozna pogodzić potrzebę adoracji z ideą skończoności? Czymże jest miłość miniona albo miłość przyszła? Trudność prawdziwego umiłowania tego, co ludzkie, dała sposobność, by zwątpić o miłości powszechnej; nasze ulotne związki zatrute kłamstwem nauczyły nas poszukiwać granic w nieskończonej Saanie Czułości; i czas stał się dla nas w końcu rzeczywistością, a miłość marzeniem. O słabości umysłu! O pospolitości serca! Umiemy uż obchodzić się bez miłości prawdziwej. Ale żyć bez niej to wegetować z niewiedzą o wieczności, to niedorzecznie przeżuwać, w samym łonie pięknej i żarliwej realności, bluźnierczą skargę czasu zbyt krótkich radości i nazbyt długich niepowodzeń. Wybrane stworzenia miłości, władcy rzeczy wieczystych, przełamaliśmy nasze wszechmocne życie na dwie jałowe i posępne części, z których jedna służy nam d zabijania teraźniejszości, druga zaś do opłakiwania tego, co było; oto dlaczego istoty predestynowane do miłosnych uniesień stają nad grobem nigdy nie poznawszy, w swoim przejściowym stanie na tej ziemi, niczego innego poza znudzeniem i ubolewaniem.”

“Jeden wariat od razu pozna drugiego.”

“Zamknij człowieka na sto lat w pokoju z tysiącem książek, a pozna on milion prawd. Zamknij go na rok w ciszy, a pozna siebie.”

“Kiedy człowiek pozna prawdziwą miłość, nie chce już żadnej innej.”

“Prawda wydaje się oczywista dopiero, wtedy gdy się ja pozna.”

“Żaden człowiek nie wyda się sympatyczny, jeśli pozna się go od środka.”

“Król nie pozostanie długo królem, jeśli nie pozna wartości milczenia.”

“Jeśli nie pozna się smaku poziomek z cukrem, nie prosi się o nie każdego dnia”

“Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.”

“Póki człowiek nie pozna prawdy o sobie i jej nie zaakceptuje, nie ruszy z miejsca. ”

“Kiedy się już pozna najgłębsze słabości drugiej strony, związek albo się wzmacnia, albo obumiera.”

“Kto pojmie potęgę kochania, zanim sam nie pozna tego we własnych odczuciach?”

“jeśli człowiek pozna swoje złe strony, łatwiej mu o wyrozumiałość wobec innych ”

“Bóg pozna swoich aniołów po drgnięciach głosu i po ich tajemnych żalach.”

“Ponieważ Bóg wlał miłość w nasze serca, nasza nadzieja nie dozna wstydu”

“Ludzie, którzy nie lubią widoku broni, zazwyczaj nic o niej nie wiedzą. Ale jak się ją już pozna, niebezpieczeństwo znika.”

“- Tutaj nie ma miłości. Nie ucz go jej, to bez niej będzie mu łatwiej żyć. Raz ją pozna , odtąd zawsze będzie mu tutaj czegoś brakowało. Bo miłości nie ma.”

“Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nas nie pozna dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę, a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.”

“Przejechali dwie wioski, bandyci - inaczej niż w filmach - nie zasłonili porwanemu oczu, jakby się w ogóle nie bali, że ich potem pozna. Może nie będzie "potem"? Starał się o tym nie myśleć.”

“Dorośli są tacy nierozsądni! Myślą, że jak się uśmiechną, to dziecko niczego nie pozna i nic nie zrozumie. A przecież dzieci nie są głupie! Nie trzeba się do nich cały czas szczerzyć jak głupi do sera (...).”

“Jej matka na widok sierści na kanapie dozna co najmniej fugi dysocjacyjnej czy czegoś równie ożywczego - chronicznie nie znosiła bałaganu, tolerowała za to merdanie ogonem, najlepiej w wykonaniu własnego męża.”

“Nie zna się prawdy o drugim człowieku, nawet jeżeli mówił ci coś o sobie, to jest niemożliwe. Prawdy o tobie również nikt nie pozna, człowiek jest nieprzekładalny na słowa. Podobnie z faktami. Kto wie, czy nie ważniejsze od faktów jest to, co dzieje się po nich, i dlatego tak ostrożnie trzeba ważyć własne sądy.”

“W naturze człowieka istnieją jednak jakieś siły cudowne i litościwe, sprawiające, że udręczony człowiek nie zdaje sobie sprawy, jak ogromna jest męka, którą właśnie przeżywa. Jej siłę pozna dopiero po bólu, nękającym go długo potem, jak jątrząca się rana.”