@Jenny_89

Dla mnie osobiście jest to sztucznie rozdmuchany bestseller, który nie ma nic wspólnego z dobrym kryminałem czy powieścią obyczajową. Autorka posługuje się bardzo prostym i schematycznym językiem. Bohaterowie nawet główni są nijacy, przedstawieni na zasadzie dobry – zły. Zagadka kryminalna średnio mnie zainteresowała, a sposób dochodzenia do wyjaśn...

Im więcej czytam Sparksa tym bardziej dochodzę do wniosku, że właściwie pisze o tym samym, zmieniając tylko historię głównych bohaterów i dodaje kilka wątków pobocznych, które komplikują losy postaci. Podobnie jak w innych książkach tego autora mamy tutaj parę zakochanych. Tym razem jest to nauczycielka z prowincjonalnej szkoły i szeryf z tego same...

„Cicha jak ostatnie tchnienie” jest klasycznym kryminałem przypominającym styl Agathy Christie z „I nie było już nikogo”. Zamożny wydawca zaprasza kilku najlepszych autorów książek kryminalnych i specjalistów w dziedzinie zbrodni do tajemniczego zamku położonego na skale, która podczas przypływu zostaje odcięta od lądu. Mają oni za zadanie odkryć z...

Moja niska ocena wynika prawdopodobnie z tego, iż kompletnie nie znam się na literaturze erotycznej. Nie przebrnęłam przez „… Greya” (odpuściłam po drugim rozdziale) i jeszcze inną pozycję zaliczaną do w/wymienionej kategorii, której tytułu już nie pamiętam. Sięgnęłam po „Pana” zachęcona pozytywnymi recenzjami, ale moja opinia całkiem się z nimi ro...

"Szczęściarz" spełnił wszystkie moje oczekiwania, które żywiłam wobec tej powieści: romantyczna historia napisana prostym językiem tzw. czytadło, które pozwala choć na chwilę oderwać się od szarej rzeczywistości i zagłębić się w sielską atmosferę tej książki. Czyta się szybko i przyjemnie.

Palahniuk kreśli pesymistyczną wizję świata, w którym seks, przemoc, media, sława, kłamstwo, manipulacja, narkotyki, przemoc, pieniądze i głupota są nieodłącznym składnikiem ludzkiego życia. Nie odnajdziemy tutaj miłości oraz odpowiedzi na pytanie: Jak żyć? Natomiast idealnie nadaje się jako poradnik dla przyszłych samobójców... Główny bohater Tend...

Historii o tzw. "miłości niemożliwej" powstało już sporo - wystarczy wspomnieć "Romea i Julię" czy "Tristana i Izoldę". Opowieści o wampirach tez nie są nowością, ale zdecydowanie jest ich mniej, chociaż w ostatnim czasie są one w modzie. "Zmierzch" jest przykładem połączenia obydwu tych gatunków. Bella i Edward to tacy współcześni Romeo i Julia. A...

"N czy M?" różni się od poprzednich książek Christie, ponieważ bardziej przypomina powieść szpiegowską niż kryminał. Ponadto cała historia jest bardzo zagmatwana, a na końcu sprawy jeszcze bardziej się plączą. Powoduje to niezły zamęt, ale na końcu wszystko zostaje jak zwykle precyzyjnie wyjaśnione. Ciekawi bohaterowie i zaskakujące zwroty akcji ni...

Wydarzenia w tej książce dzieją się równolegle z tymi opisanymi w poprzedniej części cyklu "O melba!". Cała historia skupia się na perypetiach głównej bohaterki Zojki - uczennicy liceum, która musi sobie poradzić z przerastającymi ją problemami (nielegalnymi interesami brata i późniejszym jego samobójstwem, z brakiem porozumienia z matką oraz z dzi...

Ta "minipowieść" G. Orwella jest przykładem utworu, kiedy przewagę formy nad treścią można uznać za jak najbardziej pozytywną. Autor trafnie i ironicznie przedstawił wizję komunizmu pod postacią "bajki" o zwierzętach, które zaniedbywane i wyzyskiwane postanawiają wzniecić powstanie przeciw człowiekowi. Zwierzęta to tak naprawdę ludzie, a to co im s...

Początkowo powieść wydaje się mało interesująca. Przez kilka pierwszych rozdziałów praktycznie nic się nie dzieje. Następuje w nich tylko przedstawienie głównych bohaterów. Akcja przyspiesza lekko po dokonaniu morderstwa. I chociaż przez cały ten czas wydaje nam się, że nic zaskakującego się już nie wydarzy, to zakończenie "zwala z nóg". To jeden z...

Kolejny bardzo dobry romans J.Austen obfitujący w aluzje literackie, ironiczny humor i sentymentalizm. Jest to jednak przede wszystkim portret ówczesnej prowincjonalnej angielskiej klasy średniej. Świetnie napisany, ale zabrakło mi tutaj zaskakujących zwrotów akcji. Druga połowa powieści jest dosyć monotonna - urozmaicają ją tylko rozmowy i przemyś...

Twórczość Z.Smith jest sztuką, którą jestem w stanie docenić dopiero po jakimś czasie, a nie zaraz po przeczytaniu. Początkowo "O pięknie" odebrałam jako tradycyjną opowieść o zwaśnionych rodzinach borykających się z problemami takimi jak: zdrada, rasizm, brak porozumienia miedzy sobą itp. Dopiero później zaczęłam dostrzegać "głębsze dno" tej powie...

Jest to dosyć nietypowa książka dla młodzieży. Okładka i tytuł błędnie podsuwają nam informację, że jest to opowieść z cyklu "lekka, łatwa i przyjemna", przeznaczona dla nastolatek spragnionych ckliwych historii miłosnych, humoru i szczęśliwego zakończenia. Jednak treść tej opowieści jest zupełnie inna. Główna bohaterka - Malina jest siedemnastolat...

Ze wszystkich kryminałów Christie, które do tej pory przeczytałam, ten był najłatwiejszy, jeśli chodzi o odgadnięcie mordercy (wręcz banalnie prosty). Już w drugim rozdziale udało mi się go wytypować. Oczywiście do samego końca miałam nadzieję, że to tylko taka sztuczka autorki i na końcu przeżyję wielkie zaskoczenie, ponieważ się myliłam. A nie ty...

Zastanawiam się czy wydawanie pośmiertnie pamiętników czy prywatnych listów znanych ludzi nie jest świętokradztwem. Może oni nie chcieliby, żeby czytano ich prywatne zapiski? Pamiętniki Maud są pierwszą tego typu pozycją, po którą sięgnęłam. Pisane na przestrzeni 12 lat (istnieje też inny tom obejmujący wcześniejsze lata) ukazują nam prawdziwe życi...

Nie trafiają do mnie „wynurzenia” Schmitta. Przedstawia nam fragment historii dotyczącej holocaustu z punktu widzenia żydowskiego chłopca. Wszystko jest opisane banalnie prostym językiem, bez wnikania w jakąkolwiek psychologię postaci, okraszone dawką wzruszenia i z obowiązkowym happy endem. Typowa papka literacka pisana pod masowe gusta. Moja pier...

Postać Martina Edena jest „lustrem”, w którym odbiją się i uwypuklają negatywne cechy ludzkiego charakteru. Martin został przedstawiony jako bohater pozytywny, wręcz doskonały. Pochodzący z nizin społecznych chłopak postanawia zdobyć bogactwo, sławę i uznanie, a przede wszystkim miłość ukochanej – Ruth. Prawie cała powieść skupia się na jego dążeni...

Moim zdaniem powieści Małgorzaty Musierowicz wciąż trzymają wysoki poziom. Nie straszny im upływ czasu – bohaterowie dorastają wraz z czytelnikami. W „Czarnej polewce” odnajdziemy humor, nietuzinkowe postacie i pochwałę wartości tj. przyjaźń, miłość, uczciwość, szacunek dla odrębności itp. Bardzo przyjemna lektura:)

Lektura „4.50 z Paddington” sprawiła mi wielką przyjemność. Jak zwykle u Christie znajdziemy tutaj zawiłą intrygę i nieprzewidywalne zakończenie. Dodatkowym atutem tej książki są bohaterowie, którzy wzbudzają niezwykłą sympatię. Czyta się szybko, wciąga i nie pozwala nam się oderwać, aż do końca. Polecam!

Dwunastoletnia Emma Graham mieszka z matką, starszym bratem Willem, cioteczną babką, wspólniczką matki Lolą Davidow oraz z jej córką (znienawidzoną przez główną bohaterką) Ree-Jane w tytułowym Hotelu Paradise, który od lat należy do jej rodziny. Wakacje Emmy upływają pod znakiem pomagania przy przygotowywaniu posiłków, spacerach po okolicy i odwied...

Od początku do końca cała fabuła została przez autorkę skrupulatnie przemyślana i dopracowana. Nie ma tutaj żadnych niepotrzebnych wydarzeń, które miałyby na celu zmylenie czytelnika. Każdy element zawiłej intrygi zostaje rozwiązany. Dużym plusem jest również humor, który zawdzięczamy postaci Herkulesa Poirota. W pełni zasłużone pierwsze miejsce w ...

Od kilku lat poszukiwałam tej książki. I kiedy wreszcie udało mi się ją zdobyć i przeczytać to przeżyłam lekkie rozczarowanie. Autorka dużo miejsca poświęciła opisując rodziców LM. Montgomery, jej dziadków oraz różne wydarzenia związane z pisaniem i wydawaniem „Ani z Zielonego Wzgórza”. Spodziewałam się w niej znaleźć więcej informacji o życiu same...

Bardzo przyjemnie się czytało i jak prawie wszystkie części z tej serii trzyma wysoki poziom. Nie przypadły mi tylko do gustu perypetie miłosne Tygryska i Wolfiego, które zostały przedstawione podobnie jak w "Romeo i Julii" (skłócone rodziny, scena balkonowa). Było to dla mnie zbyt bajkowe. A zakończenie całej powieści było tak "cukierkowe", że aż ...

Opowiadania zawarte w książce nie są o miłości, lecz o pragnieniu bycia kochanym. Autorka początkowo pisze z lekką ironią i poczuciem humoru. Później niestety popada w totalny pesymizm zmieszany z odrobiną mistyki. To trochę tak jakby połączyć "Samotność w sieci" z twórczością Coelho. Nie znajdziecie tutaj szczęśliwych zakończeń czy porywających hi...