@Smok1125

Mogłom, wzięłom, rozważałom.
Najbardziej to mnie rozwaliło WIERZYŁUM.

Tyle w temacie. Nie da się tego przyjemnie czytać. Kto w ogóle wpadł na tak GENIALNY pomysł, aby specjalnie utrudnić innym życie.

Niech wydawnictwo wyda poprawną gramatycznie wersję.

Od razu przejdźmy do najważniejszej rzeczy. Smoki. Z tego powodu po tę książkę sięgnąłem. I być może część ludzi też. Czy przedstawione smoki są satysfakcjonujące? No... i tak i nie, ale raczej nie do końca. Ale to po kolei. Świat jest bardzo interesujący. Nie ma za wiele książek, gdzie smoki żyją we współczesnym świecie. Albo prawie współczes...

Po przeczytaniu 2/3 stwierdziłem, że mam dość. Strasznie mnie to wymęczyło, nie mam ochoty kontynuować. Ciągle seria skupia się na łowcach niewolników których to mam już dość. Ciągle to samo. Może i Karl jest baronem, cesarzem, królem.. czy kim tam to w zasadzie nie ma znaczenia dla cyklu. Wszystko już było i nic się nie zmienia.

Aktu...

Zdecydowanie lepsza. Dużo lepsza. Ale za krótka.

Brakowało mi kilka elementów. Przede wszystkim chciałbym, aby wątek z Brashieel (Achuultanem), był zdecydowanie większy, dłuższy. Zobaczyć jak wyglądały z nim rozmowy na przestrzeni całej książki od chwili kiedy został pojmany. Może nawet jego POV przez kilka rozdziałów. Zobaczyć co myś...

Nawet nie wiem, od czego tu zacząć… Książka jest bardzo złą kontynuacją, a jeszcze gorszym zakończeniem trzytomowego cyklu. Gdyby była to pozycja osobna, spin-off, byłaby całkiem spoko. Ale nie jest.

Książka skupia się na dwóch wątkach. Pierwszym z nich, tym krótszym, jest praktycznie to samo co w pierwszym tomie. Pozostałości dowódcó...

Spodziewałem się czegoś innego. Nie wiedziałem tak naprawdę, za co się zabieram. Moim jedynym zainteresowaniem było samoświadome SI które tutaj się znajdowało. Koniec końców otrzymałem książkę raczej trudną w odbiorze i średnio rozrywkową. Dopiero potem uświadomiłem sobie, że to gatunek fantastyki socjologicznej który jest daleko od tego, co m...

Pierwszy tom był taki sobie. Pomysł na fabułę jest bardzo oklepany. Może w roku jej wydania był to hit. Akcja leci szybko, ale często skacze od miejsca do miejsca. Fabuła nie jest jakoś rozbudowana, sama książka jest bardzo prosta i prosto napisana, powierzchowna. Czasem brakuje większych opisów. Ale może osoba docelowa ma sobie wszystko sama ...

Kolejna książka wojowników która jest dla mnie rozczarowaniem pod względem przestrzegania zasad świata przedstawionego.

Zasady były... nie istniały za bardzo. Jak się okazuje, Klan Gwiazdy wcale nie mieszka w KG, tylko hasa sobie na terytorium klanów. W obozie, księżycowym kamieniu itd. Po co im ten klan i ich tereny łowieckie skoro i...

Kilka problemów książki:

Sam początek. Czyli zarzucenie głównego bohatera, czyli tak naprawdę czytelnika wyjaśnieniami co, kto, dlaczego i kim jest. A więc czytanie około dwóch stron informacji kim są wrogowie, czym jest imperium, kim są ci i tamci i jeszcze inni. Wyjaśnienia podane na tacy czy nawet podane z przymusem. Wolałbym to od...

A więc teraz koty z MP nie dość, że mogą ginąć po śmierci (K Gwiazdy tak samo. Idiotyczne!), to teraz spokojnie mogą zrobić kilka kroków, aby z ich terytoriów dostać się na terytoria klanów (Idiotyczne!). Za chwilę koty z mrocznej puszczy nauczą się przejmować ciała żyjących kotów. Hmmm, jakbym to już gdzieś słyszał.... a no tak. #Tak_będzie (...

Książkę kupiłem ze względu na pierwsze opowiadanie. Wiem, że trochę to głupie, bo w końcu to jest zbiór kilkunastu opowiadań. Więc pierwsze, jak i cała reszta, są krótkawe. Ale pierwsze jest moim ulubionym i uważam je za najlepsze z całego netfixowego dzieła. Większość z pierwszego sezonu bazuje już na istniejących opowiadaniach różnych autoró...

Z jednej strony lepsza a z drugiej gorsza. Zaletą poprzednich tomów było kilka interesujących wątków. Każdy były inny od siebie i każdy na swój sposób interesujący. Oczywiście jedne bardziej a drugie mniej. Za to wadą była ich długość. Te książki były za krótkie. Każda z nich powinna być grubości ‘Niebiańskiej Rzeki’. Właśnie, aby wątki były o...

Rozegrałem przygodę cztery razy. Za pierwszym razem w pogoni za mityczną wiedzą dość szybko zginąłem. Za to następne były zdecydowanie dłuższe i bardziej owocne.

Nie wiem, czy właśnie tak ta książka wygląda, albo to był pech w wyborach i rzutach, ale tutaj fabuły za bardzo nie ma. O ile w pierwszym tomie był cel, do którego trzeba był...

Największe rozczarowanie to długość całego cyklu. Te książki są o wiele wiele za krótkie. Powinny być przynajmniej dwa razy grubsze. I mi chodzi o wątki, wątków jest bardzo dużo, a nie są wielce rozbudowane, sporo jest pobieżnie i tu jest problem.

Chociażby wątek Pawonisów... rozczarowanie. Był tak bardzo krótki, a to było moje większ...

Zdecydowanie ciekawsza od poprzedniego tomu. Wszystkie wątki mnie interesowały i ogromna szkoda, że nie są o wiele bardziej rozbudowanie, że książka nie jest o wiele dłuższa, grubsza. To jest chyba największa wada tego cyklu.

Najbardziej ubolewam, że wątek Pawonisów nie jest zdecydowanie głębszy.

Bardzo mi się podobają wszelakie nawiązania do dzieł popkultury. Star Trek, Star Warsy, Obcy, Battlestar Galactica, a nawet... Pingwiny z Madagaskaru. Kowalski, analiza! Po prostu super.

Książka lekka i z humorkiem. Szkoda, że Bob, czy raczej Bobowie, jako komputer coraz bardziej, z biegiem książki, robi wszystko, aby bardziej być czł...

Miało być zabawnie. Miało być śmiesznie. Przez większość czasu humor tej książki jest sztuczny, wymuszony. Zaśmiałem się kilka razy dość głośno, ale częściej byłem zażenowany.

Sam pomysł fabuły oczywiście jest "zrzynką" z filmu Krótkie spięcie. Nie uważam tego za coś złego, sam film mi się podobał i nie miałem nic przeciwko zobaczyć c...

Z pewnością nie spodziewałem się romansu, odrobinę erotyka? człowieka z SI czołgu w jego umyśle, w którym wyglądała jak piękna kobieta.

Ciekawa, o dziwo bardzo lekka i przyjemna, spodziewałem się czegoś zgoła innego. Zdecydowanie na +. Jedyne zastrzeżenie, jakie mam to to, że zakończenie jest otwarte. Czyli jak dla mnie autor nie wiedział jak zakończyć książkę. Nie lubię takich zakończeń. "No a teraz czytelniku sam sobie wymyśl co i jak bo mi się nie chce."

Wkurwiający początek, te kilka pierwszych stron. Znów ta cholerna Christy, czy jak jej tam. Kiedy w końcu autorka przestanie sztucznie tworzyć wątki i konflikty wykorzystując tą żmiję? To już dawno nie powinno mieć miejsca. To jest tylko zapychanie czasu antenowe... książkowego. Dzięki... komuś, że to tylko kilka stron.

Jedyne zastrze...

Początek książki był fajny, generalnie do połowy mi się naprawdę podobało. Początkowy wątek nie był jakiś odkrywczy, gdzieś już coś podobnego czytałem, ale było fajnie, i to jest najważniejsze. Dopiero gdzieś w połowie moja wcześniejsza ekscytacja spadła.
Dlaczego? Dlatego że wątek, który dział się w rezydencji był trochę za długi. W pewny...

W końcu otrzymujemy to czym ta seria powinna być od samego początku. W końcu moje rozczarowanie całym cyklem wpadło z zachwyt po przeczytaniu tego tomu. Generalnie wciąż jestem cyklem rozczarowany. Było w nim o wiele wiele za mało o smokach. A ten tom, który jest ostatnim, nie naprawi tego, gdyż właśnie jest ostatnim tomem. Gdyby był na przykł...

Błędy, błędy, przy niektórych zagadkach trzeba wyłączyć racjonalne myślenie i zapomnieć o prawach fizyki etc. Poziom zagadek jest losowy, nie ma, że od najłatwiejszych po najtrudniejsze, czy tak miało być? Brak wyjaśnienia jak zagadkę rozwiązać. Podpowiedzi, które czasem nic nie dają. Fabuła kompletnie nie wciągając, szczątkowa, można by rzec,...

Nie czytać tej książki bez znajomości oryginału — Tkacza Iluzji.

Nie mogę tego polecić za bardzo. Dużo scen zostało zmienionych względem oryginału. Problemem jest w tym, że sporo zostało zmienione na dobre, ale jeszcze więcej na gorsze.

Nudna, męcząca, zbieranina dziwnych słów, aby tylko utworzyć zdanie, przykładowo:

"Giese jednak, który we wszystkich opisach innych tworów solarycznych zachowuje się jak mrówka, chodząca po zamarzłym wodospadzie, niczemu nie dając wytrącić z miarowego kroku swej oschłej frazy, tak był pewny swego, że poszczególne fazy wyłaniania się m...