Jako osoba 'wciągnięta' w cały cykl przeczytałam kolejny tom przygód Laurencea i Temerairea z prawdziwą przyjemności. Książka trzyma w napięciu, cały czas się w niej coś dzieje. Mnie osobiście bardzo podobała się duża ilość scen batalistycznych - niemal czułam zapach prochu ;) Z niecierpliwością czekam na kolejne części.
Zaraz po pierwszym tomie moja ulubiona cześć cyklu. Bardzo ją przeżywałam ze względu epidemię, która dziesiątkowała smoki Korpusu. Przeczytałam ją jednym tchem, nie zwiodła mnie. Naprawdę świetna pozycja.
Książka trzyma poziom poprzednich części. Akcja znacznie przyśpiesza, czyta się ją z zapartym tchem. Jest w niej więcej bitew i przede wszystkim smoków :)
Świetna kontynuacja. Może nie ma w niej tyle akcji jak w pierwszym tomie ale książka wciąga i przyjemnie się ja czyta. Musze powiedzieć, że bardzo zżyłam się z Laurencem i Temerairem. Nie sposób ich nie lubić.
Świetna książka opowiadająca ciekawą historię, Trzymająca cały czas w napięciu. Bardzo podoba mi się pomysł na Korpus Powietrzny i rolę jaką odgrywały w nim smoki. Same smoki bardzo barwnie przedstawione i ciekawie opisane. Wprowadzają one również pewien akcent humorystyczny. Bardzo mi się podobało.
To już koniec ... i dzięki za to. Nie dałabym rady z kolejnym tomem. Cały czas ten sam poziom - co prawda dobry lecz bez uniesień. Lekkie czytadło, które przejdzie bez echa. Co do całej trylogii - można przeczytać ale nie trzeba.
Myślę, że druga cześć jest utrzymana na takim samym poziomie jak pierwszy tom. Akcja wciąga, dowiadujemy się nowych rzeczy o pozostałych bohaterach i otaczających ich świecie. Jednak bez rewelacji.
Lekka, przyjemna, z ciekawym pomysłem. Akcja przeważnie trzyma w napięciu jednak momentami książka jest nudna aż do bólu. Niby mroczna (motyw sekty zabójców, śmierci) ale ja tam nic mrocznego nie znalazłam. Może fabuła nie powala na kolana mimo to książkę śmiało można przeczytać.
Ciekawa książka napisana dobrym stylem. Pojawiają się w niej interesujące, tajemnicze postacie, alchemiczne zagadki a fabuła jest bardzo wciągająca. Mimo kilku niedociągnięć i niekonsekwencji książkę warto przeczytać. Czekam niecierpliwie na kolejny tom.
Cóż ... lista autorów może powalić na kolana. Niestety nie można powiedzieć tego o tekstach zawartych w książce. Owszem, niektóre są wprost wspaniałe i warto je przeczytać ale od niektórych wieje po prostu nudą. Zdecydowanie za mało humoru zważywszy na opis książki.
“Dobry Omen” – ciekawe połączenie dwóch różnych stylów. Paradoksy, absurd, szaleni bohaterowie + elementy grozy, ludzkie lęki. Dla mnie książka jest naprawdę świetna. Dobry humor, ciekawe wątki, śmieszne dialogi … i koniec świata oczywiście ;)
I cóż ... książka za mną. Moja pierwsza myśl? W niej się nic nie dzieje. Miałam wrażenie, że te ponad 600 stron jest o niczym. Nie, przepraszam. Jest o ciągłych rozmyślaniach, dylematach i problemach egzystencjalnych i moralnych Aurayi lub Leiarda/Mirara. Mimo, że nie ma w niej akcji, książkę czyta się lekko i przyjemnie. Dowiadujemy się z niej duż...
Bardzo dobra książka. Wciągająca, z trzymającą w napięciu akcją. Świetnie przedstawiony świat i różnorodni bohaterowie. Bardzo spodobał mi się pomysł na nazwy ras i ich cechy, które zostały zaczerpnięte ze świata owadów. Z niecierpliwością czekam na kolejną część, żeby poznać dalsze losy młodych agentów. Książka warta przeczytania.
Dokładnie - chwytliwa okładka ale treść niezbyt porywająca. Sięgnęłam po nią w celach, że tak powiem, bardziej relaksacyjnych ale niezbyt spełniła to zadanie. Ledwie doczytałam do końca. Zdecydowanie dla młodszego grona czytelników.
Najlepsza część trylogii. Świetna książka, zadająca dużo pytań i poruszająca liczne problemy. Czyta się ją jednym tchem a po skończeniu żałuje się, że to koniec. Z Wykrzywionego Królestw powraca w końcu Deamon - bardziej ludzki, zagubiony jednak pamiętający dobrze jak być Sadystą. Duży plus za postać Luciviar - w końcu autorka rozwinęła ją bardziej...
Równie dobra, jeśli nawet nie lepsza niż pierwszy tom. Historia Jeanelle co raz bardziej wciąga. Czarownica dojrzewa, staje się żywym mitem. Ksiązka trzyma w napięciu, jest bardzo dobrze dopracowana, mroczna, tajemnicza. Zdecydowanie warta przeczytania.
Rewelacyjna książka. Jak każda Pratchetta. Zwariowane fantasy z angielskim humorem i irracjonalnymi sytuacjami, przebiegłymi intrygami i mistyką. Vimsowska uliczna wersja 'Gdzie jest moja krówka' a raczej 'Gdzie jest mój tatuś' powaliła mnie na kolana (demniszcze! Tysiącletnia wskazówka i krewetki :D). Gorąco polecam.
'Zmęczyłam' go jakiś czas temu i muszę powiedzieć, że należę do grona osób, którym książka nie przypadła do gustu. Prosta, płytka, przewidywalna, słabe romansidło ... i to 'achanie' głównej bohaterki. Ileż można? A wampiry? Puchate, różowe stworzonka zażywające kąpieli słonecznych. Dajcie spokój. Plusy: czyta się ją lekko i szybko. Niestety mnie ni...
Akcja w tym tomie rzeczywiście nabiera tempa. Książkę czyta się świetnie, wciąga od samego początku. Ja również czekam z niecierpliwością na kolejny tom ponieważ tradycyjnie zakończenie nastąpiło w najmniej odpowiednim momencie ;)
Trzeci tom czyta się szybko i przyjemnie. Rozwiązuje się w nim kilka tajemnic ale pojawiają się również dodatkowe, ciekawa wątki. A zakończenie? Jak zwykle urywa się w trzymającym w napięciu momencie. Radzę od razu zaopatrzyć się w IV tom ;)
Również uważam cykl za bardzo dobry. Może początek jest ciężki do przebrnięcia ale potem zastaje nam to wynagrodzone. Ciekawy pomysł, dobry styl, wiernie oddane realia epoki. Książka zachęciła mnie nawet do odświeżenie i pogłębienia swoich wiadomości na temat Hanzy ;)
Równie ciekawa, lekka i przyjemna jak dwie poprzednie części ale miałam wrażenie, że była pisana 'na siłę'. Jest humor, dobra fabuła ... ale nie ma tego czegoś. Cały cykl oceniam jednak jako bardzo dobry.
Książka lekka i przyjemna, miła w czytaniu. Można się z niej dowiedzieć kilku ciekawych rzeczy. Mnie osobiście bardzo wciągnęła. Humor, wartka akcja, dopracowane szczegóły i ciekawi bohaterowie. Warto przeczytać i sięgnąć po dalsze części.