Fortuna i namiętności. Klątwa

Jestem bardzo zadowolona, że w końcu zdecydowałam się przeczytać książkę pani Gutowskiej-Adamczyk. XVIII w nie należy do mojego ulubionego okresu historycznego, dodatkowo nie przepadam za "Potopem" czy "Ogniem i mieczem", gdzie akcja tych powieści rozgrywa się wiek wcześniej. Jednak gdyby wszystkie książki z akcją rozgrywającą się w tym okresie były podane tak jak "Fortuna i namiętności" przypuszczam, że z wielką przyjemnością oddałabym się czytelniczemu szaleństwu.

Autorka w bardzo przyjemny sposób wplotła w powieść wiele trudnych zawirowań historycznych, wykreowała ciekawych i nietuzinkowych bohaterów i wszystko to okrasiła przyjemnym i niedrażniącym czytelnika wątkiem romansowym. Jeśli chodzi o mnie to nie miałam problemu z przyzwyczajeniem się do języka jakim autorka posłużyła się w swojej powieści. Jedynie na początku lekko pogubiłam się kto jest kim, jednak bardzo szybko wyszłam na prostą i powieść już dosłownie sama się czytała.

Moja ocena to 7/10. Plusy : dobrze odmalowane tło historyczne, umiejętnie zobrazowane codzienne życie zarówno szlachty jak i prostego ludu, ciekawi bohaterowie, niejednoznaczni, kontrowersyjni, dobrzy i podli, tak jak to w życiu bywa. Ehhh nie raz i nie dwa otwierał mi się w kieszeni przysłowiowy nóż na to co szlachta wyprawiała i jak krok po kroku zmierzała do zagłady naszego kraju. Jeśli lubicie ciekawe historie, z wątkiem miłosnym i historią w tle, jeśli nie boicie się troszkę innego języka to serdecznie polecam wam tę...

Małgorzata Gutowska Adamczyk należy do moich ulubionych pisarek. Wiem, że gdy sięgam po jej książki, nigdy się nie rozczaruję. Czy tak było i tym razem, kiedy sięgnęłam po powieść pani Małgorzaty?

Akcja książki rozpoczyna się w 1733 roku. Na stosie ginie młoda kobieta oskarżona o czary. Tuż przed egzekucją spogląda w tłum gapiów i rzuca na nich klątwę. Po czym umiera w płomieniach. W tym czasie w kraju trwa nerwowy okres. Umiera król August II i zaczyna się wolna elekcja. Szlachta dba tylko o swoje interesy, nie widząc krzywdy innych. W tych trudnych czasach przyszło żyć dwóm kobietom, bohaterkom powieści, Cecylii i Zofii. Poznajemy je w momencie, gdy Zofia wraz z rodzicami udaje się na ślub Cecylii z Nepomucenem Maria Lange. Odkrywamy ich tajemnice, dowiadujemy się, że Cecylia, pomimo, iż młoda mężatka, nie stroni od obcowania z innymi mężczyznami, z którymi umawia się gdzie tylko może i oddaje miłosnym uniesieniom. Zofia, to jej zupełne przeciwieństwo. Pokorna wdowa, wychowująca dzieci. Właśnie kończy się jej czas żałoby i trzeba szukać kandydata na męża. Nikt jednak nie wie, że Zofia już ma swojego wybranka, brata Cecylii.

W powieści autorka z doskonałą starannością przedstawiła nam zwyczaje, stroje i zachowania ludzi, żyjących w owych czasach. Opisy są niezwykle dokładne, można wyobrazić sobie każdy, najmniejszy nawet szczegół. Nie zapomniała również o pięknym języku, czystym, staropolskim, bez zbędnych, nowoczesnych wtrąceń. Czytając, miałam wrażen...

Taki trochę romans z dawnych czasów złotej wolności szlacheckiej. Lekka lektura, z nutka pieprzu...